settings icon
share icon
سوال

چگونه می توانم در زندگی مسیحی خود بر گناه پیروز گردم؟

جواب


کتاب مقدس چندین راهکار و منبع مختلف را ارائه می دارد تا در تلاش برای پیروزی بر گناه ما را کمک نماید. در زندگی زمینی ما هیچگاه به صورت کامل بر گناه پیروز نخواهیم بود (اول یوحنا 8:1)، اما، باز هم پیروزی بر گناه باید هدف ما باشد. با کمک خدا و پیروی از اصول کلام او، ما می توانیم به تدریج بر گناه پیروز شویم و هر چه بیشتر و بیشتر به شباهت مسیح در آییم.

ولین منبعی که کتاب مقدس جهت کمک به کوشش ما برای پیروزی بر گناه ذکر می کند، روح القدس است. خدا روح القدس را به ما داده است تا بتوانیم در زندگی مسیحی خود پیروز باشیم. خدا در غلاتیان 16:5-25 اعمال جسم را با ثمرات روح مقایسه می کند. در این آیات ما به گام برداشتن در روح فرا خوانده شده ایم. همۀ ایمانداران پیشاپیش روح القدس را در خود دارند، اما این آیات به ما می گوید که نیاز داریم در روح گام برداریم و تسلیم فرمان او باشیم. این به معنای تصمیم پیروی دائمی و منظم اشارات و فرمان های روح القدس در زندگی مان است و نه پیروی از خواهشات نفسانی.

تفاوتی که روح القدس می تواند باعث آن گردد در زندگی پترس نشان داده شده است، کسی که پیش از پُر شدن از روح القدس، سه بار عیسی مسیح را انکار کرد – و این کار را زمانی کرد که گفته بود تا پای مرگ از مسیح پیروی خواهد کرد. بعد از پُر شدن از روح، او آزادانه و با قوّت در روز پنتیکاست با یهودیان صحبت کرد.

ما با روح گام برمی داریم و همزمان کوشش نمی کنیم تا فرمان ها و اشارات روح را خاموش کنیم (آنگونه که در اول تسالونیکیان 19:5 راجع به آن گفته شده است) و به جای آن از روح پر می گردیم (افسسیان 18:5-21). یک شخص چگونه از روح القدس پُر می شود؟ اول از همه، این انتخاب خدا است، همان گونه که در عهد عتیق بوده است. او افرادی را برای انجام کاری که او می خواهد انجام شود، انتخاب می کند و آنها را از روح القدس پُر می سازد (پیدایش 38:41؛ خروج 3:31؛ اعداد 2:24؛ اول سموئیل 10:10). در افسسیان 18:5-21 و کولسیان 16:3 شواهدی وجود دارد که خدا کسانی را برای پُر کردن از روح انتخاب می کند که خودشان را از کلام او پُر کرده اند. این مسئله ما را به منبع دوم هدایت می کند.

کلام خدا، کتاب مقدس، می گوید که خدا کلامش را به ما داده است تا ما را برای انجام هر کار خوب مجهز نماید (دوم تیموتاوس 16:3-17). کلام خدا به ما تعلیم می دهد چگونه زندگی کنیم و به چه چیز باور داشته باشیم، وقتی راه نادرستی را انتخاب کنیم آن را برای ما آشکار می سازد و به ما کمک می کند تا به راه درست برگردیم و در راه درست باقی بمانیم. عبرانیان 12:4 به ما می گوید که کلام خدا زنده و قدرتمند است و قادر است در اعماق دل ما نفوذ نماید و عمیق ترین گناهان دل و رفتار ما را ریشه کن نماید. نویسندۀ مزامیر در مزمور 119 راجع به قدرت تبدیل کنندۀ عمیق کلام خدا صحبت می کند. به یوشع گفته شده بود که کلید پیروزی بر دشمنانش این است که این منبع (کلام خدا) را فراموش نکند بلکه شب و روز راجع به آن تفکر نموده و از آن اطاعت نماید. این کاری بود که او همیشه انجام داد، حتی زمانی که فرمانهای خدا از نظر نظامی بی معنا بی نظر می رسید، و همین کلید پیروزی او در جنگها برای تصرف سرزمین وعده بود.

کتاب مقدس منبعی است که ما اکثر اوقات با آن از روی بی علاقگی و به سردی رفتار می کنیم. ما با همراه داشتن کتاب مقدس در کلیسا و خواندن روزانۀ چند آیه یا یک باب به آن احترام می گذاریم اما در حفظ آیات، تفکر کردن در مورد آن یا به کار انداختن آن در زندگی مان ناکام هستیم؛ ما در اعتراف به گناهانی که کلام خدا آن را بر ما آشکار می سازد و یا ستایش و تمجید خدا برای عطایایی که به ما داده و کلامش آن را بر ما آشکار می سازد، ناکام هستیم. وقتی به کلام خدا می رسیم اکثر اوقات یا بی اشتها هستیم و یا زیاد می خوریم و سپس آن را بالا آورده و استفراغ می کنیم. ما یا از کلام فقط به اندازه ای دریافت می کنیم و می خوریم که ما را از نظر روحانی زنده نگاه دارد (اما هیچگاه به اندازۀ کافی آن را هضم نمی کنیم تا مسیحیانی سالم و در حال پیشرفت باشیم)، یا زیاد می خوریم و تغذیه می شویم اما هیچگاه وقت کافی برای تفکر روی آن صرف نمی کنیم تا از آن قوّت روحانی بگیریم.

مهم است که اگر عادت به مطالعه و از بَر کردن کلام خدا ندارید، این کار را شروع کنید. می توانید با یادداشت برداری روزانه شروع کنید. عادت کنید وقتی کلام را می خوانید، تا وقتی بهره ای که از آن برده اید یادداشت نکرده اید، آن آیه یا آیات را رها نسازید. بعضی ها دعاهای خود را ثبت می کنند که در آن از او می طلبند تا به آنها کمک کند تا آن مناطقی را که او راجع به آن با آنها صحبت کرده است، تغییر دهند. کتاب مقدس وسیله ایست که روح القدس در زندگی های ما از آن استفاده می کند (افسسیان 17:6)، و بخشی ضروری و بزرگ از سلاح و زرهی است که خدا در جنگهای روحانی ما به ما داده است (افسسیان 12:6-18).

سومین منبع تعیین کننده و سرنوشت ساز در جنگ ما علیه گناه، دعاست. و باز هم، دعا نیز، منبعی است که مسیحیان اکثر اوقات با زبان انجام می دهند اما بسیار کم از آن استفاده می کنند .ما جلسات دعا، وقت دعا و غیره داریم. اما آن گونه که کلیسای اولیه از دعا استفاده می کرد، از آن استفاده نمی کنیم (اعمال 1:3؛ 31:4؛ 4:6؛ 1:13-4). پولس رسول به تکرار می گوید که چگونه برای کسانی که خدمت شان می کند، دعا می نماید. خدا راجع به دعا، وعده های فوق العاده ای به ما داده است (متی 7:7-11؛ لوقا 1:18-8؛ یوحنا 23:6-27؛ اول یوحنا 14:5-15)، و پولس رسول دعا را شامل پیام هایش که راجع به آمادگی برای جنگ روحانی است، شامل می سازد (افسسیان 18:6).

دعا در پیروزی ما بر گناه در زندگی مان، چقدر مهم است؟ ما گفتار عیسی مسیح را به پترس در باغ جتسیمانی دقیقا قبل از انکار پترس داریم. وقتی مسیح دعا می کند، پترس خواب است. مسیح او را بیدار کرد و گفت، "بیدار باشید و دعا کنید تا دچار وسوسه نشوید، روح می خواهد اما جسم نمی تواند" (متی 41:26). ما هم مانند پترس می خواهیم کاری که صحیح است را انجام دهیم اما قوّت و توان آن را نداریم. ما نیاز داریم از راهنمایی و سفارش خدا که گفت، بخواهید، بجویید و در بزنید پیروی کنیم – و او توان و قوّتی را که نیاز داریم به ما خواهد داد (متی 7:7). دعا یک فرمول جادویی نیست. دعا، به سادگی، به رسمیت شناختن محدودیتهای خودمان و قدرت پایان ناپذیر خدا و درخواست قوّت و توان برای انجام کاری است که او از ما خواسته تا انجام دهیم است، و نه کاری که خودمان می خواهیم (اول یوحنا 14:5-15).

چهارمین منبع برای غلبه بر گناه، کلیسا است، مشارکت با دیگر ایمانداران. وقتی عیسی مسیح شاگردانش را بیرون فرستاد، آنها را دو نفر، دو نفر روان کرد (متی 1:10). خادمان و مبشران در کتاب اعمال یک نفری برای بشارت دادن نمی رفتند بلکه به صورت گروه دو نفره یا بیشتر می رفتند. عیسی مسیح به ما فرمان داد که از جمع شدن با یکدیگر دست نکشیم بلکه از فرصت جمع شدن برای تشویق همدیگر به محبت و انجام کارهای خوب استفاده کنیم (عبرانیان 24:10). او به ما می گوید تا گناهان خود را به همدیگر اعتراف کنیم (یعقوب 16:5). در کتاب های حکیمانۀ عهد عتیق به ما گفته شده است، همان گونه که آهن، آهن را تیز می کند، اشخاص نیز همدیگر را تشویق و ترغیب می کنند (امثال 17:27). در جمع قوّت وجود دارد (جامعه 11:4-12).

بسیاری از مسیحیان دریافته اند که داشتن یک رفیق که موظف باشی به او حساب پس بدهی، می تواند کمک بزرگی برای غلبه و پیروزی بر گناهان سرسخت و لجوج باشد. داشتن شخص دیگری که بتواند با شما صحبت کند، با شما دعا کند، تشویق تان کند و حتی شما را سرزنش و ملامت نماید ارزش بسیار زیادی دارد. وسوسه به سراغ همگی ما می آید (اول قرنتیان 13:10). داشتن یک دوست جوابگو یا یک گروه جوابگو، می تواند تشویق و انگیزۀ نهایی که برای غلبه و پیروزی حتی بر سرسخت ترین گناهان به آن احتیاج داریم را به ما بدهد.

گاهی پیروزی بر گناه بسیار زود به دست می آید. دیگر وقتها، پیروزی آهسته آهسته به دست می آید. خدا وعده داده است تا وقتی از منابع و راهکارهای او استفاده می کنیم، او به تدریج تغییرات را در زندگی ما می آورد. ما می توانیم در تلاش و کوشش مان برای پیروزی بر گناه استقامت کنیم چرا که می دانیم او امین است و به وعده های خود عمل می کند.

English



بازگشت به صفحه اصلی زبان دری

چگونه می توانم در زندگی مسیحی خود بر گناه پیروز گردم؟
Facebook icon Twitter icon Pinterest icon Email icon این صفحه را به اشتراک بگذار:
© Copyright Got Questions Ministries