ප්‍රශ්නය
දෙවියන්වහන්සේ අදහස් නොකළ කරන පාපය වෙනස් ලෙස සලකනවාද?
පිළිතුර
පාපයක් චේතනාන්විත හෝ අදහස් නොකළ සිදු වූවාද යන්න මත පදනම්ව ලෙවී කථාව පොතේ විවිධ පූජාවන් අවශ්‍ය විය. මෙයින් අදහස් කරන්නේ දෙවියන්වහන්සේ අදහස් නොකළ කරන පාපයන් වෙනස් ලෙස සලකන බවයි?
හරියටම නොවේ. පැරණි ගිවිසුමේ පූජාවන් අනුව දෙවියන්වහන්සේ චේතනාන්විත සහ අදහස් නොකළ පාපයන් අතර වෙනසක් ඇති කළ බව පැහැදිලිය. ලෙවී කථාව 4:2-3 මෙම උදාහරණය සඳහන් කරයි: “යමෙක් නොදැනුවත්වම පව් කළහොත් සහ ස්වාමින්වහන්සේගේ කිසිම ආඥාවක තහනම් කර ඇති දේ කරන විට - අභිෂේක ලත් පූජකයා සෙනඟට වරදක් පමුණුවමින් පව් කළහොත්, ඔහු සමිඳාණන් වහන්සේ වෙත දෝෂ රහිත වස්සෙකු ගෙන ආ යුතු ය. ඔහු කළ පාපයට පාප පූජාවක් ලෙසය.”
ලෙවී කථාව 4 හි අදහස් නොකළ පාපය පිළිබඳ අදහස අයාලේ යාමෙන් හෝ අහම්බෙන් පාපයට සම්බන්ධ වේ. මෙම අවස්ථා වලදී පූජාවක් කළ හැකිය. කෙසේ වෙතත්, පුද්ගලයෙකු හිතාමතාම පව් කළ විට පූජාවක් නොතිබුණි. ගණන් කථාව 15:30-31 ප්‍රකාශ කරන්නේ, “ස්වදේශිකයෙකු හෝ විදේශිකයෙකු වේවා, නොහොබිනා ලෙස පව් කරන ඕනෑම කෙනෙක් සමිඳාණන්වහන්සේට අපහාස කරන අතර, ඉශ්‍රායෙල් සෙනඟගෙන් කපා දැමිය යුතු ය. ඔවුන් සමිඳාණන්වහන්සේගේ වචනය හෙළා දැක, උන් වහන්සේගේ ආඥා කඩ කළ බැවින්, ඔව්හු සැබැවින් ම කපා දැමිය යුතු ය. ඔවුන්ගේ වරද ඔවුන් මත පවතියි.” චේතනාන්විත පාපයක් කරමින් කැරලි ගැසූ අයව කපා දැමීමට හෝ ජනතාවගෙන් වෙන් කිරීමට සිදු විය.
පරණ ගිවිසුමේ අදහස් නොකළ සහ චේතනාන්විත පාපවල ප්‍රතිවිපාක අනුව වෙනසක් තිබිය හැකි වුවද, සියල්ලෝම පව් කර දෙවියන්වහන්සේගේ මහිමයෙන් හීන වී ඇති බව බයිබලය පැහැදිලිය (රෝම 3:23). පරණ ගිවිසුමේ පූජාවන් අපගේ පාප උදෙසා කුරුසියේ පූජාවක් ලෙස යේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේම පූජා කිරීම පුරෝකථනය කළේය. සමාව දීම සහ සදාකාල ජීවනය සඳහා ප්‍රමාණවත් ආදේශකයා යේසුස්වහන්සේය.
යොහන් 14:6 හි යේසුස්වහන්සේ උගන්වති, “මාර්ගයද සත්‍යයද ජීවනයද මම වෙමි. මා තුළින් මිස කිසිවෙක් පියාණන්වහන්සේ වෙතට පැමිණෙන්නේ නැත. සෑම පුද්ගලයෙකුම (යේසුස්වහන්සේ හැර) පව් කර ඇතත්, යේසුස්වහන්සේගේ කුරුසියේ පූජාව තුළින් අපට සමාව සහ පාපයෙන් මිදීමේ අවස්ථාව තිබේ. උන්වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ලෙන් ගැලවීම ලැබේ (එපීස 2:8-9). යම් පුද්ගලයෙක් තමා සුළු වශයෙන් පව් කර ඇති බව හෝ බොහෝ පව් කර ඇති බව විශ්වාස කළත්, චේතනාන්විත හෝ අදහස් නොකළ පව් නොතකා මෙය සත්‍යයකි.
මනුෂ්‍යත්වය යහපත් ලෙස මවා ඇති නමුත් වැටීමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස දැන් පව්කාර බව ශුද්ධ ලියවිල්ල පැහැදිලිය (උත්පත්ති 3). පුද්ගලයෙකු විසින් කරන ලද පව් වර්ගය හෝ මට්ටම කුමක් වුවත්, සමාව දීමටත් සදාකාල ජීවනය පිරිනැමීමටත් යේසුස්වහන්සේ ප්‍රමාණවත්ය. ශුභාරංචිය ප්‍රතික්ෂේප කරන අය, තමන් කොතරම් පාපයක් කර තිබුණත්, කොතරම් සුළු පාපයක් කළත්, සදාකාලයටම දෙවියන්වහන්සේගෙන් වෙන් වී ඔවුන්ගේ පාපවලට සදාකාලික දඬුවම අත්විඳිනු ඇත. දෙවියන්වහන්සේ සියලු මිනිසුන්ට තමන් වෙත පැමිණෙන ලෙස ආරාධනා කරයි, මන්ද ගැලවීම පිරිනැමීමට වෙනත් නමක් අහස යට දී නොමැත (ක්‍රියා 4:12).
English
දෙවියන්වහන්සේ අදහස් නොකළ කරන පාපය වෙනස් ලෙස සලකනවාද?
