ප්‍රශ්නය
විවාහ අවිශ්වාසය(ද්‍රෝහීකම)මෙතරම් විනාශකාරී වන්නේ ඇයි?
පිළිතුර
විවාහක අවිශ්වාසය නොහොත් ද්‍රෝහීකම සිදුවන්නේ විවාහයක හවුල්කරුවෙකු විවාහයෙන් පිටත වෙනත් කෙනෙකු සමඟ ලිංගික සම්බන්ධකම් පැවැත්වීම සඳහා ය. විවාහක අවිශ්වාසය යහපත් නොවන බව බොහෝ දෙනා තේරුම් ගෙන සිටිති; බොහෝ සමීක්ෂණවලින් හෙළි වී ඇත්තේ ඇමරිකානුවන්ගෙන් සියයට 90 කට ආසන්න ප්‍රමාණයක්, ක්‍රිස්තියානි හෝ නොවූවත්, අවිශ්වාසය වැරදි යැයි විශ්වාස කරන බවයි. කෙසේ වෙතත්, සංඛ්‍යානමය වශයෙන් ගත් කල, ඇමරිකානුවන්ගෙන් සියයට 30 ත් 50 ත් අතර සංඛ්‍යාවක් තම සහකරුට වංචා කරනු ඇත. මිනිසුන් පරදාර සේවනයේ යෙදීමට හේතු ගණනාවක් ඇත, නමුත් බොහෝ අවස්ථාවන් සිදුවන්නේ චිත්තවේගීයව සම්බන්ධ වීමේ අවශ්‍යතාවය හේතුවෙනි. මිනිසාට ගැඹුරු අවශ්‍යතාවයක් ඇත, අවශ්‍යය, තේරුම් ගත යුතුය. ඉතා මැනවින්, මෙම අවශ්‍යතාවය විවාහ සම්බන්ධතාවයකදී සපුරාලයි. විවාහයකදී අවශ්‍යතාවය සපුරා නොමැති නම්, කලත්‍රයා වෙනත් තැනක චිත්තවේගීයව (හා ශාරීරිකව) සම්බන්ධ වීමට උත්සාහ කළ හැකි අතර එමඟින් විවාහක අවිශ්වාසය ඇති වේ.
විවාහක අවිශ්වාසය සතුටට හේතු නොවේ. කැපවූ විවාහ සම්බන්ධතාවයක් තුළ ලිංගිකත්වය භුක්ති විඳීමට දෙවියන් වහන්සේ නිර්මාණය කර ඇත; එම සන්දර්භයෙන් ලිංගිකත්වය ඉවත් කිරීම යනු එහි භාවිතය විකෘති කිරීම සහ එහි විනෝදය දැඩි ලෙස සීමා කිරීමයි. ලිංගික සම්බන්ධතා යනු වෙනත් කිසිදු මිනිස් සම්බන්ධතාවයක කළ නොහැකි මට්ටමේ සමීප සම්බන්ධතාවයකි. දෙවියන් වහන්සේ ආදම් සහ ඒවව විවාහයට එක් කළ විට, උන්වහන්සේ "එක මාංශයක්" ඇති කර ගත්තේය. උත්පත්ති 2:24 හි පවසන පරිදි මිනිසෙකු තම පවුල අතහැර තම බිරිඳ සමඟ එකතු වී ඇය සමඟ "එක මාංශයක්" විය යුතුය. මෙම අදහස අළුත් ගිවිසුම හරහා ද ගෙන යනු ලැබේ; මතෙව් 19:5 සහ මාක් 10:7 හි යේසුස්වහන්සේගේ වචනවලින් එය අපට පෙනේ. 1 කොරින්ති 6:12-20 හී පාවුල් "එක මාංශයක්" පිළිබඳ අදහස විග්‍රහ කරයි. ඔහු පවසන්නේ මිනිසෙකු ගණිකාවක් සමඟ ලිංගිකව හැසිරුණු විට ඔවුන් "එක ශරීරයක්" බවට පත්ව ඇති බවයි (16 පදය). ලිංගික සම්බන්ධතාවයේ විශේෂ යමක් ඇති බව පැහැදිලිය; එය හුදෙක් ජීව විද්‍යාත්මක කාර්යයක් නොවේ.
විවාහක අවිශ්වාසය විවාහයකට අතිශයින්ම විනාශකාරී වන්නේ දෙදෙනෙකු "එක් මාංශයක්" බවට පත්වීම හුදෙක් ශාරීරික සමීපතාවයකට වඩා වැඩි බැවිනි. ලිංගිකත්වය අතරතුර,හැඟීම් මෙන්ම ශරීර බෙදා ගැනීමක් ඇත. පරණ ගිවිසුමේ ලිංගික සංසර්ගය සඳහා වන සුහදත්වය එකිනෙකා "දැන ගැනීම" හා සම්බන්ධ වේ. ලිංගික ඇසුරේදී,මිනිස් හමුවීම් වලින් වඩාත් සමීප, පුද්ගලයෙකු වෙනත් අයෙකු සැබවින්ම "දන්නා" බව පැවසිය හැකිය. මෙම ක්‍රියාව සඳහා අවශ්‍ය වන විශ්වාසනීය මට්ටම යමෙකු අතිශයින්ම අවදානමට ලක්විය හැකි අතර ලිංගිකත්වය විවාහ සබඳතාවට පමණක් සීමා වීමට මෙය එක් හේතුවකි. විවාහය බියෙන් තොරව අනාරක්ෂිතභාවයට ඉඩ සලසයි; සෑම කලත්‍රයෙකුම අනෙකාගේ කැපවීම සහ ගිවිසුම් සම්බන්ධතාවයකට ආවේනිකවූ ස්ථාවරත්වය මගින් ආරක්ෂා කරනු ලැබේ. අවිශ්වාසය තුළින් එම විශ්වාසය උල්ලංගනය කිරීම පුද්ගලයාට හා විවාහයට විනාශකාරී ය. එය විශ්වාසය පාවාදීම,භාරයක් කඩ කිරීම,ආරක්ෂාව බිඳ දැමීම සහ සමිතියක් බිඳ දැමීම ය.
විවාහක අවිශ්වාසය යනු විවාහයක් සඳහා ස්වයංක්‍රීයව මරණ දණ්ඩනය නොවේ. පාවාදීමක් අත්විඳ ඇති ජෝඩු වලින් සියයට 60 ත් 75 ත් අතර ප්‍රමාණයක් එකට සිටින බව වාර්තා පවසයි. කෙසේ වෙතත්, මෙයින් අදහස් කරන්නේ මෙම සබඳතා සුව වී ඇති බව හෝ විශ්වාසය හා කැපවීම නැවත ලබාගෙන ඇති බවයි. බොහෝ අවස්ථාවන්හිදී, යුවළක් අවිශ්වාසයෙන් පසුව එකට රැඳී සිටින්නේ ඔවුන් එකට සතුටින් සිටින නිසා නොව විකල්පයට බිය නිසා ය. කෙසේ වෙතත්, ගැටලුව සමඟ කටයුතු කිරීම, දුර්වලතා හඳුනා ගැනීම සහ වැරදි නිවැරදි කිරීම සඳහා වෙහෙස මහන්සි වී වැඩ කරන තවත් ජෝඩු ඇත. එවැනි යුවළයන්ට එකට රැඳී සිටීමට පමණක් නොව, ශක්තිමත්, ප්‍රීතිමත්, සම්පූර්ණ විවාහයක් සමඟ මෙම ක්‍රියාවලියට පිවිසීමට කදිම අවස්ථාවක් තිබේ.
සියලු පව් මෙන්ම විවාහ අවිශ්වාසයටද සමාව දිය හැකි බව මතක තබා ගැනීම වැදගත්ය. කාමමිථ්‍යාචාරය කරන්නා හෝ කාමමිථ්‍යාචාරය කරන්නී දෙවියන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාදය ඉක්මවා යා නොහැක (යෙසායා 59:1). පව්කාරයා පසුතැවිලි වී දෙවියන්වහන්සේ සමාව දෙන විට, පාවාදුන් සහකරු ද සමාව දීමට බැඳී සිටී. යේසුස්වහන්සේ පැවසුවේ, අප අන් අයගේ පව්වලට සමාව නොදෙන්නේ නම්, අපගේම පව්වලට සමාව නොලැබේ (මතෙව් 6:15). "සමාව දී අමතක කිරීම" සහජයෙන්ම නොවන අතර එය පහසු නැත. ප්‍රතිෂ්ඪාපනය (ප්‍රතිසංස්කරණය) සඳහා මාර්ගය දිගු හා වේදනාකාරී වනු ඇත. නමුත් දෙවියන්ගේ කරුණාව සැමවිටම ප්‍රමාණවත්ය.
English
විවාහ අවිශ්වාසය(ද්‍රෝහීකම)මෙතරම් විනාශකාරී වන්නේ ඇයි?
