ප්‍රශ්නය
ප්‍රේමය අහිමි විවාහයකට කිතුණුවකු ප්‍රතිචාර දැක්විය යුත්තේ කෙසේද?
පිළිතුර
ප්‍රේමය අහිමි විවාහය යන යෙදුමෙන් ප්‍රේමයේ මුල් හැඟීම් නැතිවීමේ සිට ප්‍රචණ්ඩ නින්දාවක අත්දැකීම දක්වා අවස්ථා කිහිපයක් විස්තර කළ හැකිය. (සහකරු හෝ සහකාරිය නින්දා කිරීමේදී, නින්දාවට ලක් වූ කලත්‍රයා නීත්‍යානුකූල සහ චිත්තවේගීය වශයෙන් සහය දක්වන මාර්ග හරහා උපකාර පැතිය යුතුය. පවතින ප්‍රතිකාරය සිදු වන විට එම තත්ත්වයෙන් ශාරීරිකව ඉවත් වීම බොහෝ විට අවශ්‍ය වේ. නින්දාවට ලක් වූ සහකරු හෝ සහකාරිය තම විශ්වාසවන්තභාවය ඔප්පු නොකළ හිටපු අපයෝජකයෙකු සමඟ එකම නිවසක නැවත ජීවත් නොවිය යුතුය). මෙම ලිපියේ අරමුණු සඳහා, අපි ආදරය රහිත විවාහය නිර්වචනය කරන්නේ ශාරීරික හිංසනයන් සිදු නොවන නමුත් කුමන විවාහයක් තුළද යන්නයි. එසේත් නැතිනම් අඹුසැමියන් දෙදෙනාම එකිනෙකා කෙරෙහි ඇති සියලු සෙනෙහස අහිමි වී නිහඬ නේවාසික මිතුරන් ලෙස ජීවත් වෙති.
දෙවියන්වහන්සේ ආදම් සඳහා කාන්තාවක් මවා සහයිකාවක් ලෙස ඔහු වෙත ගෙන එන විට දෙවියන්වහන්සේගේ විවාහය සඳහා වූ සැලැස්ම ඒදන් උයනේදී හෙළි විය (උත්පත්ති 2:21-24). “සහායකයා” ලෙස පරිවර්තනය කර ඇති වචනය පැමිණෙන්නේ හෙබ්‍රෙව් වචනයකින් වන අතර එය දෙවියන්වහන්සේ දෙන උපකාරය විස්තර කිරීමේදී ද භාවිතා වේ (නික්මයාම 18:4; ද්විතීය කථාව 33:26; ගීතාවලිය 33:20). එබැවින් භාර්යාවගේ දෙවියන්වහන්සේ විසින් ලබා දී ඇති කාර්යභාරය වන්නේ දෙවියන්වහන්සේ අපට ලබා දී ඇති කාර්යයන් සඳහා තම ස්වාමිපුරුෂයාට උපකාර කිරීම සහ දෙවියන්වහන්සේ අපට ලබා දෙන ආකාරයටම සහයෝගය, ප්‍රඥාව, දිරිගැන්වීම සහ සමහර විට ගැලවීම ලබා දීමයි. ස්වාමිපුරුෂයාගේ කාර්යභාරය එපීස 5:25-33 හි පැහැදිලිව දක්වා ඇත. තම බිරිඳට ප්‍රේම (ආදරය) කිරීම ස්වාමිපුරුෂයෙකුට යෝජනාවක් නොවේ; එය විධානයකි. තම භාර්යාව කෙරෙහි පරාර්ථකාමී, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ වැනි ප්‍රේමය පෙන්වීමට ක්‍රියා නොකරන ඕනෑම ස්වාමිපුරුෂයෙක් දේව වචනයට කෙළින්ම අකීකරු වේ. ස්වාමිපුරුෂයෙකු මෙය කිරීමට අපොහොසත් වුවහොත්, ඔහුගේ යාච්ඤාවලට බාධා ඇති වේ (1 පේතෘස් 3:7).
සමහර විට ආදරය නැති විවාහයක් යනු නොඇදහිලිවන්තයෙකු සමඟ අසමාන ලෙස සම්බන්ධ වීමේ ප්‍රතිඵලයකි (2 කොරින්ති 6:14 බලන්න). නොඇදහිලිවන්ත කලත්‍රයාට දේවවචනයට කීකරු වීම ගැන අඩු සැලකිල්ලක් දැක්විය නොහැක. එම අවස්ථා වලදී, ප්‍රේරිත පාවුල් උපදෙස් දෙයි: නොඇදහිලිවන්ත සහකරු හෝ සහකාරිය විවාහයේ රැඳී සිටීමට කැමැත්ත පළ කරන්නේ නම් සහ අපවාදාත්මක නොවේ නම්, කිතුණුවා ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ප්‍රේමය ප්‍රදර්ශනය කළ යුතුය (1 කොරින්ති 7:12-16). ගලාති 5:22-23 දක්වා ඇති ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේගේ පළමු ඵලය ප්‍රේමයයි. අපට පිරිනැමීමට මනුෂ්‍ය ප්‍රේමයක් නොමැති විට, අපට ස්වාමින් වහන්සේට කන්නලව් කර ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ අප තුළින් කලත්‍රයාට ප්‍රේම කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිය හැක. යේසුස්වහන්සේට කුරුසියේ ඇණ ගසන මිනිසුන් කෙරෙහි උණුසුම්, චිත්තවේගීය සෙනෙහසක් දැනුණාද යන්න සැක සහිතය. එහෙත් ඔවුන්ට සමාව දෙන ලෙස උන්වහන්සේ පියාගෙන් ඉල්ලා සිටි අතර, කෙසේ හෝ ඔවුන් වෙනුවෙන් මිය ගියේය (ලූක් 23:33-34; රෝම 5:8). යේසුස් වහන්සේගේ ප්‍රේමය ප්‍රදර්ශනය කිරීම අපගේ විවාහ සම්බන්ධව පවා අප සැමට ආශ්වාදයක් විය හැක.
උපදේශනය තිබේ නම්, ප්‍රේමය අහිමි විවාහයන් බයිබලානුකුල උපදේශකයෙකුගේ ප්‍රඥාවන්ත, වෛෂයික දෘෂ්ටිකෝණයෙන් ප්‍රයෝජන ගත හැකිය (හිතෝපදේශ 11:14; 15:22). සමහර විට විවාහයක් නොසැලකිලිමත් වීම සහ නොසැලකිලිමත් හැසිරීම් හේතුවෙන් යුවලක් නොදැනුවත්වම වර්ධනය වේ. බාහිර ඉදිරි දර්ශනයක් ඉක්මනින් ගැටළු සහිත ප්‍රදේශ හඳුනාගෙන ඒවාට අවධානය යොමු කළ හැකිය. යුවළක් වැඩ කිරීමට කැමති නම්, ප්‍රේමය අහිමි විවාහයක් ඉක්මනින් ආදරය කරා ආපසු යා හැකිය. එක් කලත්‍රයෙකු උපදේශනය සමඟ සහයෝගයෙන් කටයුතු කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කළත්, කැමැත්තෙන් සිටින කලත්‍රයාට තනිවම යාමෙන් ප්‍රයෝජන ගත හැකිය. වෛෂයික දෘෂ්ටිකෝණයක් සමහර විට එක් කලත්‍රයෙකුට දේවල් වෙනස් ලෙස දැකීමට උපකාරී වන අතර එම නිසා ආදරය නොකරන කලත්‍රයාට වඩා හොඳ ආකාරයකින් ප්‍රතිචාර දැක්විය හැකිය.
පොකුණකට දමන ලද ගලක් මෙන්, අක්‍රිය චක්‍රවලට විසි කරන වෙනස්කම් නව ප්‍රතිචාර රටා නිර්මාණය කරයි. එක් කලත්‍රයෙකුට ප්‍රේමය අහිමි විවාහයක ගමන් මග වෙනස් කළ හැකි ආකාරය පිළිබඳ උදාහරණයක් මෙන්න: සූ ජෝන් රළු වන විට තවදුරටත් කෑගසන්නේ නැත්නම්, ඔහු ඇගේ මෘදු ප්‍රතිචාරයට ඔහු කලින් කළාට වඩා වෙනස් ආකාරයකින් ප්‍රතිචාර දැක්විය යුතුය. කෝපය උත්සන්න කරනවා වෙනුවට, ඔහු ඇගේ වඩාත් පරිණත ආකල්පයට ගැලපෙන පරිදි ඔහුගේ බූරු හැසිරීම අඩු කරයි. ඇයගේ නිහඬ සිනහව සහ සම්බන්ධ වීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම ඔහුගේම ආත්මාර්ථකාමිත්වය පෙන්නුම් කරන අතර ඔහු බොහෝ විට ප්‍රතිචාර දක්වන්නේ අඩු සතුරුකමකිනි. සටන් චක්‍රය බාධා වන අතර, නව චක්‍රයක් ආරම්භ වන්නේ අඩු ආතතියකින් සහ වැඩි කරුණාවකින් (හිතෝපදේශ 15:1). කාලයාගේ ඇවෑමෙන්, එම නව, සෞඛ්ය සම්පන්න චක්‍රය සෙනෙහස දක්වා පරිණාමය විය හැකි අතර, යුවළ නැවත වරක් එකිනෙකා භුක්ති විඳීමට ඉගෙන ගනී.
ප්‍රේමය අහිමි විවාහයක් සඳහා නැවත ආයෝජනය කිරීමට කිතුණුවකුට කළ හැකි දේවල් කිහිපයක් තිබේ:
1. සෞඛ්ය සම්පන්න සීමාවන් සකසන්න. සිත් රිදවන වචන හෝ රටා ඉවත් කිරීමට, ඉවත් කිරීමට හෝ ප්‍රතික්ෂේප කිරීමට ඉගෙන ගන්න. කොතැනකවත් නොයන රණ්ඩු සරුවල් කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම විවාහයක් ශක්තිමත් කළ හැකි එක් මාර්ගයකි.
2. එකිනෙකා වෙනුවෙන් යාච්ඤා කරන්න. අපට රිදවූ කෙනෙකුට සමාව දීමට සහ ආදරය කිරීමට හොඳම ක්‍රමය නම් ඔහු හෝ ඇයව දෙවියන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි ඔසවා තැබීමයි (එපීස 4:32). දෙවියන්වහන්සේ විවාහය සඳහා ය, එබැවින් අපි ආදරය සහ බලාපොරොත්තුව යළි පිහිටුවීම සඳහා යාච්ඤා කරන විට අපි උන්වහන්සේගේ කැමැත්තට අනුකූලව යාච්ඤා කරන බව අපි දනිමු (1 යොහන් 5:14-15).
3. ඔබේ වචන රකින්න. අපි කතා කරන දේ විශ්වාස කිරීමට නැඹුරු වෙමු. අපි නිතරම අපේ සහකරුට බනිනවා නම් හෝ විවාහය ගැන පැමිණිලි කරනවා නම් අපි එය විශ්වාස කරන්න පටන් ගන්නවා. ප්‍රඥාවෙන් නියම කරන්නේ අප අපගේ දිව පාලනය කර “සැබෑ, ගෞරවනීය, නිවැරදි, නිර්මල, ප්‍රියමනාප සහ ප්‍රශංසනීය” දේ පමණක් කථා කරන ලෙසයි (පිලිප්පි 4:8).
4. කුඩා දේවල් කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන්න. යුවළක් මුලින්ම ආදරයෙන් බැඳෙන විට, ඔවුන් සෑම කුඩා දෙයක් ගැනම දකින අතර එකිනෙකා සතුටු කිරීමට උනන්දු වෙති. කෙසේ වෙතත්, අපි එම පුරුදු දිගටම කරගෙන යාමට චේතනාන්විත නොවන්නේ නම්, අපි රස්තියාදු වී එකිනෙකා සුළු කොට සලකමු. ප්‍රේමණීය විවාහයකට ප්‍රේමය ප්‍රතිෂ්ඨාපනය කිරීම එක එක කුඩා දෙයකි. කලත්‍රයාගේ ආදර භාෂාව සොයාගෙන එම අවශ්‍යතාවය දිනපතා සපුරාලීමට කටයුතු කරන්න.
කිතුණුවකු ප්‍රේමය අහිමි විවාහයකට ප්‍රතිචාර දැක්විය යුත්තේ ගැටලුව ඇති කරන හැසිරීම් වලට සහභාගී වීම ප්‍රතික්ෂේප කිරීමෙනි. එක් කලත්‍රයෙකු චිත්තවේගීය සම්බන්ධතාවයක් නැවත ඇති කර ගැනීමට උනන්දුවක් නොදැක්වුවද, කිතුණුවකු කළ යුත්තේ හරි දේයි. අප කැඳවා ඇත්තේ නපුරට පළිගැනීමට හෝ නපුරට ආපසු යාමට නොව, යහපතෙන් නපුර ජය ගැනීමටය (රෝම 12:21). ආලෝකය දරන්නන් (මතෙව් 5:14), පෘථිවියේ ලුණු (මතෙව් 5:13) සහ තෝරාගත් පූජක තන්ත්‍රයක් (1 පේතෘස් 2:9-10) ලෙස අප ලෝකයෙන් කැඳවනු ලැබේ. අපගේ මෙහෙවර අපව සතුටු කිරීම නොව අපගේ ස්වර්ගික පියා සතුටු කිරීමයි (1 කොරින්ති 10:32). අපි දුෂ්කරතා ඉවසීමෙන් විඳදරාගනිමින් ප්‍රේමය අහිමි විවාහයක් නැවත පණ ගැන්වීමට අපට හැකි සෑම දෙයක්ම කරන විට උන්වහන්සේ සතුටු වේ.
English
ප්‍රේමය අහිමි විවාහයකට කිතුණුවකු ප්‍රතිචාර දැක්විය යුත්තේ කෙසේද?
