ප්‍රශ්නය
අපවාදාත්මක දෙමාපියෙකුට අප ගෞරව කරන්නේ කෙසේද?
පිළිතුර
දෙවියන්වහන්සේ ඉල්ලා සිටියේ නම්, අපගේ දෙමාපියන් අපට යහපත්, කරුණාවන්ත සහ ප්‍රේමණීය නම් අප ඔවුන්ට ගෞරව කරන ලෙස පමණක් ඉල්ලා සිටියේ නම් එය වඩාත් පහසු වනු ඇත, නමුත් නික්මයාම 20:12 හි ආඥාව වන්නේ “ඔබේ පියාට සහ මවට ගෞරව කරන්න” යන්නයි. එපීස 6:1 පවසන්නේ ඔවුන්ට “කීකරු” වන්න කියායි. මෙම විධානවලට කීකරු වීම පාහේ කළ නොහැක්කක් ලෙස සලකන බොහෝ තුවාල වූ සහ හානියට පත් වූ අය සිටිති. අප හිංසාකාරී දෙමාපියෙකුට ගෞරව කර කීකරු විය යුතුද? අපි රේඛාව අඳින්නේ කොහේද?
අපයෝජනය විවිධ ආකාරවලින් පැමිණේ. ආදරය සහ අනුමැතිය සඳහා වන සියලු වැදගත් අවශ්‍යතා හැරුණු විට ඔහුගේ සියලු අවශ්‍යතා සපයා දීමෙන් දරුවාට හොඳින් ඇඳ පැළඳ පෝෂණය කළ හැකිය. ඔහුට කිසි විටෙක ශාරීරික හානියක් සිදු නොවේ, නමුත්, වසරක් පාසා, ඔහුගේ ආත්මය ඔහු තුළ වඩ වඩාත් හැකිලී යයි, ශාකයක් හිරු එළිය නොමැතිව වියැකී යයි, ආදරයේ කුඩාම නිරූපණය සඳහා මංමුලා සහගත වනු ඇත. අවසානයේදී, ඔහු වැඩිහිටි වියට පත් වේ; සෑම දෙයක්ම සාමාන්‍ය දෙයක් බව පෙනේ, නමුත් ඔහුගේ දෙමව්පියන්ගේ උදාසීනත්වය නිසා ඔහු තුළ අබලන් වී ඇත.
නැවතත්, දරුවෙකුගේ මානසිකත්වය කුඩා අවධියේදීම බිඳී යා හැකිය - ඔහු කිසිදු ශාරීරික හිංසනයකට ලක් නොවූවත් - ඔහු නිෂ්ඵල සහ ඉඩ නාස්ති කරන බව නිරන්තරයෙන් පැවසීමෙන්. ඔහු ඕනෑම දෙයක් කිරීමට උත්සාහ කිරීම අත්හරින තෙක් ඔහු උත්සාහ කරන සෑම දෙයක්ම උපහාසයට ලක් වේ. ඉතා කුඩා දරුවන් තම දෙමාපියන් ඔවුන් ගැන පවසන දේ නිරායාසයෙන් විශ්වාස කරන නිසා, මෙම ප්‍රතිකාරයට ලක්වන දරුවා ක්‍රමක්‍රමයෙන් තමා තුළට ඉවත් වී, නොපෙනෙන පවුරක් පිටුපස විශ්‍රාම ගෙන ජීවත් වීමට වඩා සරලව පවතිනු ඇත. මේ දරුවන් හැදී වැඩෙන්නේ කිසි දිනක තම දෙමාපියන් අතින් ශාරීරිකව දුක් නොවිඳින නමුත්, කෙසේ වෙතත්, ඔවුන්ගේ මනෝභාවයෙන් අඩපණ වී ය. වැඩිහිටියන් ලෙස, ඔවුන් මිතුරන් ඇති කර ගැනීමට අපහසු වන අතර අනෙකුත් වැඩිහිටියන් සමඟ සාමාන්‍යයෙන් සම්බන්ධ වීමට නොහැකි වේ.
එබැවින් ළමා අපයෝජනය සියුම් විය හැකිය. ඇත්ත වශයෙන්ම, වඩාත් පැහැදිලිව පෙනෙන ආකාරයේ තිබේ - දරුවෙකු නොසලකා හරින විට, පයින් ගසා පහර දෙන විට සහ වඩාත් නරක අතට ලිංගික අපයෝජනයට ලක් වූ විට. එවැනි අපයෝජනයන් නිසා ඇති වන හානිය ජීවිත කාලය පුරාම පැවතිය හැකිය. දැන් විශාල ප්‍රශ්නය: තමන්ගේම දරුවන්ට මෙවැනි කුරිරු ලෙස හැසිරෙන දෙමාපියන්ට ගෞරව කිරීමට දෙවියන්වහන්සේගේ ආඥාවට අප කීකරු වන්නේ කෙසේද?
යේසුස්වහන්සේ තම ගැළවුම්කාරයා ලෙස විශ්වාස කළ අයට සැබෑ ස්වර්ගික පියෙකු ඇත, උන්වහන්සේ අපගේ යහපත පමණක් අපේක්ෂා කරන අතර කිසි විටෙකත් අපට හානියක් නොකරයි (යෙරෙමියා 29:11). උන්වහන්සේ “පියා නැති අයට පියෙක්” (ගීතාවලිය 68:5). සමිඳාණන්වහන්සේ උන්වහන්සේට ප්‍රේම කරන අයට යහපත සඳහා සෑම දෙයක්ම, භයානක ක්‍රියා පවා භාවිතා කරනු ඇත (රෝම 8:28). අප අපගේ කැමැත්ත උන්වහන්සේට භාර දෙන විට, අපගේ ජීවිතය තුළ උන්වහන්සේගේ ක්‍රියාවන් අපට පෙනෙනු ඇත. ආදරය සහ විශ්වාසය යනු කුමක්දැයි කිසිදා නොදන්නා අයට දෙවියන්වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීම විසන්ධි වී හෝ කළ නොහැකි බවක් දැනෙන්නට පුළුවන. මෙම තත්වයේ සිටින කෙනෙකුට දෙවියන්වහන්සේ දෙසට එක් කුඩා පියවරක් ගත යුතුය, “මට ඔබට ආදරය කිරීමට සහ විශ්වාස කිරීමට ඉගෙන ගැනීමට අවශ්‍යයි - කරුණාකර මට උදව් කරන්න.” යේසුස්වහන්සේ “නිහතමානී සහ විනීත හදවතක්” (මතෙව් 11:29), අපට විශ්වාසයෙන් උන්වහන්සේ වෙත ගොස් අපගේ ගැටලු වත් කළ හැකිය, උන්වහන්සේ සවන් දී පිළිතුරු දෙන බව දැන (1 යොහන් 5:14-15). උන්වහන්සේව විශ්වාස කිරීමට කැමති ඕනෑම දෙවියන්වහන්සේගේ දරුවෙකු උන්වහන්සේගේ හදවතේ ක්‍රියා කරන ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේ දැනෙන්නට පටන් ගැනීමට වැඩි කලක් ගත නොවනු ඇත. අපවාදාත්මක ළමා කාලයකින් ගලක් බවට පත් වූ හදවත දෙවියන්වහන්සේ ගෙන එය මාංශයෙන් හා හැඟීමෙන් එකක් ආදේශ කරනු ඇත (එසකියෙල් 36:26).
අපයෝජනයට ලක් වූ කෙනෙකුගේ ඊළඟ පියවර වන්නේ සමාව දීමට කැමැත්තෙන් සිටීමයි. විශේෂයෙන්ම නරකම ආකාරයේ අපයෝජනයන්ට ලක් වූ අයට මෙයද සම්පූර්ණයෙන්ම කළ නොහැකි දෙයක් ලෙස පෙනෙනු ඇත. තිත්තකම ඔවුන්ගේ ආත්මය තුළට කිඳා බැසීමට හැකි අතර, ඔවුන්ව යකඩ මෙන් බර කරයි, නමුත් ශුද්ධාත්මයාණන්වහන්සේට මෘදු කිරීමට සහ පිරිසිදු කිරීමට නොහැකි කිසිවක් නැත. දෙවියන්වහන්සේට සියල්ල කළ හැකිය (මාර්ක් 10:27). අපගේ ස්වාමීන්වහන්සේ අපගේ වේදනාව තේරුම් ගනී; උන්වහන්සේ “දුර්වලකමෙන් කුරුසියේ ඇණ ගසනු ලැබුවද, දෙවියන් වහන්සේගේ බලයෙන් ජීවත් වේ” (2 කොරින්ති 13:4).
දෙවියන්වහන්සේට අවංක වීමට බිය විය යුතු නැත. දෙමව්පියන්ගේ හැසිරීමේ දුෂ්ටකමට සමාව දීමට ඔබට අපහසු නම්, ඒ ගැන දෙවියන්වහන්සේ සමඟ කතා කරන්න. සමාව නොදීම පාපයක් බව සත්‍යයකි, නමුත් හිතාමතාම සමාව නොදීම පමණි, එහිදී අප අපගේ හදවත් ගල්කටුවක් මෙන් සකසා, අපට මෙතරම් දරුණු ලෙස රිදවූ අයට සමාව දීමට නැවත කිසිදා නොසිතන බවට දිවුරුම් දී ඇත. තමාට කළ නොහැකි දෙයකට උපකාර පතා තම පියා වෙත යන දේව දරුවකුට හමුවන්නේ ඔහුට දඬුවම් කිරීමට බලා සිටින කෝපාවිෂ්ඨ, තර්ජනාත්මක දෙවියන්වහන්සේ නොව, ඉමහත් ආදරය, දයාව, දයාව සහ උපකාර කිරීමට ආශාවෙන් පිරුණු හදවතක් ඇති පියෙකි.
ඉතින්, හිංසාකාරී දෙමාපියෙකුට ගෞරව කිරීම සැබෑ ජීවිතයේදී පෙනෙන්නේ කෙසේද? මෙන්න ප්‍රායෝගික උපදෙස් කිහිපයක්: දෙවියන්වහන්සේගේ කරුණාවෙන් සමාව දීමට කැමැත්තෙන් සිටින්න. සමාව දීමට ඇති කැමැත්ත දෙවියන්වහන්සේට මෙන්ම දෙමාපියන්ටද ගෞරව කරයි. ඔබේ අපයෝජකයා වෙනුවෙන් යාච්ඤා කරන්න. ඔබේ මාපියන් කවදා හෝ ඔබ ඔහු හෝ ඇය වීමට කැමති දෙමාපියෙකු වනු ඇතැයි යන අපේක්ෂාවන් අත්හරින්න; ඔබේ බලාපොරොත්තු සුන්වීම සහ දුක වෙනුවට පුද්ගලයා කවුදැයි පිළිගැනීම. ඔබේ මාපියන් හරි දේ කළ දේ ගැන දයානුකම්පාවේ ආකල්පයක් වර්ධනය කර ගන්න, ආදරය පෙන්වීමට ගන්නා සුළු උත්සාහයන් සඳහා පවා කෘතඥතාව පළ කරන්න. ඔබේ මාපියන් ගැන පහත් ප්‍රකාශ කිරීමෙන් වළකින්න. ඔබේ මාපියන් සමඟ සන්නිවේදනය කිරීම ආරක්ෂිත නම්, ඔබට සහ ඔබේ දෙමාපියන්ට පාපකාරී පෙළඹවීම් අවම කිරීමට ඥානවන්ත සීමාවන් ස්ථාපිත කරන්න.
සමාව දීම සහ ගෞරව කිරීම නොවන එක් දෙයක් නම්, දෙමව්පියන්ගේ අධිකාරියට ස්ථිර ලෙස යටත් වීමයි. බයිබලයේ ගෞරවය අණ කර ඇති නමුත් අක්‍රිය පවුලක සිරකරුවෙකු ලෙස නොසිටින්න. පාපයේ විනාශකාරී චක්‍රයක් ඇති පවුල් අනතුරුදායක වන අතර, නිදහස් වන දරුවන්ට සෑම කිතුණුවකුගේම සැබෑ පවුල වන දෙවියන්වහන්සේගේ පවුල තුළ ආරක්ෂාව සොයා ගැනීමට අවශ්‍ය වේ (මතෙව් 10:35-38). අක්‍රිය පවුල් සහජීවනය, ඇබ්බැහි වීම, ප්‍රචණ්ඩත්වය සහ ආරක්ෂිත මායිම් නොමැති වීමෙන් පිරී ඇත. මෙම ගති ලක්ෂණ ගෙල වටා ඇඹරුම් ගලක් මෙන් වනු ඇත, එම පාපකාරී රටාවන් වෙත දරුවා ඇදගෙන යනු ඇත. අපවාදාත්මක තත්වයකින් තමන්ව ඉවත් කර ගැනීම ඇබ්බැහි වීමෙන් මිදීම හා සමානයි; පුද්ගලයෙකු සන්සුන්ව සිටීමට කැමති විට, ඔහුට මත්ද්‍රව්‍ය අනිසි ලෙස භාවිතා කරන පුද්ගලයින් සමඟ ඇසුරු කළ නොහැක (හිතෝපදේශ 13:20).
එසේම, මුනුබුරු මිනිබිරියන් ශාරීරික හානි හෝ ලිංගික හිංසන තර්ජනයට නිරාවරණය වන අවස්ථාවන්හිදී, ඔවුන්ගේම දරුවන් ආරක්ෂා කිරීම වැඩිහිටි දරුවාගේ වගකීමක් බවට පත්වේ. වෙන්වීම පළිගැනීමේ චේතනාවෙන් නොවන තාක් කල්, හිංසාකාරී දෙමාපියන්ගෙන් දුරස්ථව සිටීමේ වරදක් නැත. ඔබට දුර සිට ඔබේ දෙමාපියන්ට ගෞරව කළ හැකිය. කනගාටුවට කරුණක් නම්, සමහර දෙමාපියන් තම දරුවන්ව සම්බන්ධයක් පවත්වා ගැනීමට තරම් අගය නොකිරීමයි. කිසිදා නොඑන දෙමාපිය සබඳතාවයක් වෙනුවෙන් වෙහෙසෙනවාට වඩා බිඳුණු සබඳතාවයකින් ඇති වූ හිස්බව ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ විසින් පිරවිය යුතුය.
ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සමඟ ඇති ඔබේම සම්බන්ධතාවය කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමෙන් ඔබට සැබෑ සුවයක් අත්විඳිය හැකිය. ගැලවීම නොමැතිව කිසිවෙකුට බලාපොරොත්තුවක් නැත, නමුත් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ තුළ අපි නව මැවිල්ලක් වන අතර, උන්වහන්සේ අපට කරන ලෙස ඉල්ලා සිටින ඕනෑම දෙයක් කළ හැකිය (2 කොරින්ති 5:17). දෙමව්පියන් පසුතැවිලි වීමට ද ඉඩ ඇත; මේ අනුව, ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ බහුල ප්‍රේමය සහ කරුණාව මත පදනම් වූ සම්බන්ධතාවයක් ගොඩනගා ගත හැකිය. ඔබේ නොගැලපෙන හෝ නොමඟ ගිය දෙමාපිය පසුතැවිල්ල සහ ගැලවීම කරා ගෙන යන ආලෝකය ඔබ විය හැකිය (1 කොරින්ති 9:19).
යේසුස්වහන්සේ අපේ පව්කාර තත්වයේදී අපට ප්‍රේම කළා සේම, අපයෝජනයට ලක් කරන දෙමාපියෙකුට ගෞරව කළ හැකියි. එයින් අදහස් කරන්නේ දෙවියන්වහන්සේව මහිමයට පත් කිරීමටත් කීකරු අයට ආශීර්වාද සහ විපාක ලැබීමට සුදුසු නොවන අයට කරුණාව සහ අනුකම්පාව දැක්වීමයි (මතෙව් 5:44-48; 1 යොහන් 4:18-21). මතක තබාගන්න, “සියලු මනුෂ්‍යයන් සමඟ සමාදානයෙන් හා ශුද්ධව සිටීමට සෑම උත්සාහයක්ම ගන්න. ශුද්ධකම නොමැතිව කිසිවෙක් සමිඳාණන්වහන්සේ දකින්නේ නැත” (හෙබ්‍රෙව් 12:14).
English
අපවාදාත්මක දෙමාපියෙකුට අප ගෞරව කරන්නේ කෙසේද?
