ප්‍රශ්නය
හොඳ කිතුනු පවුලක් බයිබලය අර්ථ දක්වන්නේ කෙසේද?
පිළිතුර
හොඳ කිතුනු පවුලක් යනු බයිබලානුකුල මූලධර්මයන්ට අනුකූල වන අතර සෑම සාමාජිකයෙකුම දෙවියන්වහන්සේ විසින් ලබා දී ඇති කාර්යභාරය තේරුම් ගෙන ඉටු කරයි. පවුල යනු මිනිසා විසින් නිර්මාණය කරන ලද ආයතනයක් නොවේ. එය දෙවියන්වහන්සේ විසින් නිර්මාණය කරන ලද්දේ මිනිසාගේ යහපත උදෙසා වන අතර, මිනිසාට එහි භාරකාරත්වය ලබා දී ඇත.
මූලික බයිබලානුකුල පවුල් ඒකකය සමන්විත වන්නේ එක් පිරිමියෙකු, එක් කාන්තාවක් — ඔහුගේ කලත්‍රයා — සහ ඔවුන්ගේ දරුවන් හෝ දරුකමට හදාගත් දරුවන්ගෙනි. දීර්ඝ කරන ලද පවුලට ආච්චිලා සීයලා, ලේලියන්, ඥාති පුත්‍රයන්, ඥාති සහෝදරියන්, නැන්දලා සහ මාමලා වැනි ලේ හෝ විවාහයෙන් ඥාතීන් ඇතුළත් කළ හැකිය. පවුල් ඒකකයේ මූලික මූලධර්මවලින් එකක් නම්, සාමාජිකයන්ගේ ජීවිත කාලය සඳහා දෙවියන්වහන්සේ විසින් නියම කරන ලද කැපවීම ඊට ඇතුළත් වීමයි. අවට සංස්කෘතියේ වර්තමාන ආකල්පය නොසලකා එය එකට තබා ගැනීම සැමියා සහ බිරිඳ වගකිව යුතුය. ඇත්ත වශයෙන්ම, කිතුනු පවුලක සාමාජිකයින්ගේ පළමු අවශ්‍යතාවය නම්, ඔවුන් සියල්ලන්ම කිතුනුවන් වීමයි. ඔවුන්ගේ ස්වාමීන් හා ගැළවුම්කරුවා ලෙස යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සමග සැබෑ සම්බන්ධතාවයක් ඇත. කිතුනු පවුලක ස්වාමිපුරුෂයා හා භාර්යාව සඳහා එපීස 5:22-33 මාර්ගෝපදේශ සපයයි. ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ සභාවට ප්‍රේම කළාක් මෙන් ස්වාමිපුරුෂයා තම බිරිඳට ප්‍රේම කළ යුතු අතර භාර්යාවක් තම ස්වාමිපුරුෂයාට ගරු කළ යුතු අතර පවුලේ නායකත්වයට කැමැත්තෙන් යටත් විය යුතුය. ස්වාමිපුරුෂයාගේ නායකත්ව කාර්යභාරය දෙවියන්වහන්සේ සමග තමාගේම අධ්‍යාත්මික සම්බන්ධතාවයකින් ආරම්භ විය යුතු අතර පසුව ඔහුගේ බිරිඳට සහ දරුවන්ට ශුද්ධ ලියවිලිමය සාරධර්ම ඉගැන්වීමට යොමු විය යුතුය. "ස්වාමින් වහන්සේගේ පුහුණුව හා උපදෙස්" අනුව තම දරුවන් ඇති දැඩි කරන ලෙස පියවරුන්ට උපදෙස් දෙනු ලැබේ (එපීස 6:4). පියෙක් ද තම පවුල වෙනුවෙන් ආහාර සැපයිය යුතුය. ඔහු එසේ නොකරන්නේ නම්, ඔහු "ඇදහිල්ල ප්‍රතික්ෂේප කරන අතර නොඇදහිලිවන්තයෙකුට වඩා නරකය" (1 තිමෝති 5:8). එමනිසා, තම පවුල වෙනුවෙන් කිසිදු උත්සාහයක් නොගන්නා මිනිසෙකුට තමා කිතුනුවකු ලෙස හැඳින්විය නොහැකිය. මින් අදහස් කරන්නේ භාර්යාවට පවුලට සහයෝගය දැක්විය නොහැකි බවයි — හිතෝපදේශ 31 පෙන්නුම් කරන්නේ දේවභක්තික භාර්යාවක් අනිවාර්යයෙන්ම එසේ කළ හැකි බවයි — නමුත් පවුලට සැපයීම මූලික වශයෙන් ඇගේ වගකීම නොවේ; ඒ ඇගේ සැමියාගේ ය.
ස්ත්‍රිය පුරුෂයාට දෙනු ලැබුවේ ඇගේ ස්වාමිපුරුෂයාගේ සහායකයා වීම (උත්පත්ති 2:18-20) සහ දරුවන් බිහි කිරීම සඳහා ය. කිතුනු විවාහයක ස්වාමිපුරුෂයා සහ භාර්යාව ජීවිත කාලය පුරාම එකිනෙකාට විශ්වාසවන්තව සිටිය යුතුයි. දෙවියන්වහන්සේගේ ස්වරූපයෙන් පුරුෂයින් හා ස්ත්‍රීන් මවා ඇති බවත්, එම නිසා උන්වහන්සේගේ ඇස් හමුවේ සමාන වටිනාකමක් ඇති බවත් දෙවියන් වහන්සේ ප්‍රකාශ කරයි. කෙසේ වෙතත්, පුරුෂයින් හා ස්ත්‍රීන් ජීවිතයේ සමාන භූමිකාවන් ඇති බව මින් අදහස් නොවේ. පොදුවේ ගත් කල, කාන්තාවන් තරුණයින් පෝෂණය කිරීම හා රැකබලා ගැනීම සඳහා වඩාත් දක්ෂ වන අතර පිරිමින්ට පවුල නඩත්තු කිරීමට හා ආරක්ෂා කිරීමට වඩා හොඳින් සන්නද්ධ වේ. මේ අනුව, ඔවුන් සමාන තත්වයේ සිටියත්, කිතුනු විවාහයකදී එකිනෙකාට වෙනස් කාර්යභාරයක් ඇත.
කිතුනු පවුලක පදනම් වූ කිතුනු විවාහයක් ලිංගිකත්වය පිළිබඳ බයිබලානුකුල උපදෙස් අනුගමනය කරයි. ක්කසාදය, විවාහ නොවී එකට ජීවත්වීම සහ සමලිංගික විවාහය දෙවියන්වහන්සේගේ ඇස් හමුවේ පිළිගත හැකි යැයි බොහෝ සංස්කෘතීන්වල මතය බයිබලය ප්‍රතික්ෂේප කරයි. බයිබලානුකුල ප්‍රමිතීන්ට අනුව ලිංගිකත්වය ප්‍රකාශ කිරීම ප්‍රේමය හා කැපවීම පිළිබඳ සුන්දර ප්‍රකාශනයකි. විවාහයෙන් පිටත එය පාපයකි.
කිතුනු පවුල තුළ දරුවන්ට මූලික වගකීම් දෙකක් ලබා දී ඇත: ඔවුන්ගේ
දෙමාපියන්ට කීකරු වීම සහ ඔවුන්ට ගෞරව කිරීම (එපීස 6:1-3). වැඩිහිටි වියට පත්වන තෙක් දෙමව්පියන්ට කීකරු වීම දරුවන්ගේ යුතුකම වන නමුත් දෙමව්පියන්ට ගෞරව කිරීම ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලය පුරාම වගකීමකි. දෙමාපියන්ට ගෞරව කරන අයට දෙවියන්වහන්සේ තම ආශීර්වාද පොරොන්දු වේ.
ඉතා මැනවින්, කිතුනු පවුලක සියලුම සාමාජිකයන් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ හා උන්වහන්සේගේ සේවය වෙනුවෙන් කැපවී සිටිය යුතුය. ස්වාමිපුරුෂයා, භාර්යාව සහ දරුවන් යන දෙදෙනාම දෙවියන්වහන්සේ විසින් නියම කරන ලද කාර්යභාරයන් ඉටු කරන විට, නිවස තුළ සාමය හා සමගිය රජ වේ. නමුත්, ක්‍රිස්තුස්වහන්සේ නොමැතිව ප්‍රධානියා ලෙස කිතුනු පවුලක් ඇති කිරීමට හෝ ස්වාමින්වහන්සේ අපට ප්‍රේමණීයව ලබා දී ඇති බයිබලානුකුල මූලධර්මවලට අනුකූල නොවී සිටීමට අප උත්සාහ කළහොත්, නිවස දුක් විඳිනු ඇත.
English
හොඳ කිතුනු පවුලක් බයිබලය අර්ථ දක්වන්නේ කෙසේද?
