கேள்வி
வேதாகமம் மட்டுமே தேவனுடைய வார்த்தை என்பதையும், தள்ளுபடியாகமம், குர்ஆன் மற்றும் மோர்மன் புத்தகம் போன்றவை தேவனுடைய வார்த்தை அல்ல என்பதையும் நாம் எப்படி அறிந்துகொள்வது?
பதில்
எந்த (ஏதேனும் இருந்தால்) மதப் புத்தகங்கள் தேவனுடைய உண்மையான வார்த்தை என்கிற கேள்வி மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. சுற்றறிக்கை காரணத்தைத் தவிர்க்க, நாம் கேட்க வேண்டிய முதல் கேள்வி: தேவன் முதலில் தொடர்பு கொண்டாரா என்று நமக்கு எப்படித் தெரியும்? சரி, மக்கள் புரிந்துகொள்ளும் வகையில் தேவன் தொடர்பு கொள்ள வேண்டும், ஆனால் மக்கள் தங்கள் செய்திகளை உருவாக்கி, அவர்கள் தேவனிடமிருந்து வந்தவைகள் என்று கூறலாம். எனவே, தேவன் தனது தகவல்தொடர்பை அங்கீகரிக்க விரும்பினால், அதை வெறும் மனிதர்களால் நகலெடுக்க முடியாத வகையில் சரிபார்க்க வேண்டும் என்று நினைப்பது நியாயமானதாகத் தெரிகிறது—வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், அற்புதங்கள் மூலம் அதை உறுதிப்படுத்த வேண்டும். இது புலத்தை கணிசமாகக் குறைக்கிறது.
வேதாகமத்தின் சரியான தன்மை (கையெழுத்துப் பிரதி சான்று) மற்றும் அதன் வரலாற்றுத்தன்மை (தொல்பொருள் சான்று) ஆகியவற்றைத் தாண்டி, மிக முக்கியமான ஆதாரம் அதன் உந்தப்படுதல். முழுமையான ஏவப்பட்ட சத்தியத்திற்கான வேதாகமத்தின் கூற்றின் உண்மையான தீர்மானம் தீர்க்கதரிசனம் உட்பட அதன் இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட ஆதாரங்களில் உள்ளது. தேவன் தமது வார்த்தைகளைப் பேசவும் எழுதவும் தீர்க்கதரிசிகளைப் பயன்படுத்தினார் மற்றும் தேவன் தனது தூதுவர்களை அங்கீகரிக்க நிறைவேறிய தீர்க்கதரிசனம் போன்ற அற்புதங்களைப் பயன்படுத்துகிறார். உதாரணமாக, ஆதியாகமம் 12:7 இல், இஸ்ரவேல் தேசம் ஆபிரகாமுக்கும் அவருடைய சந்ததியினருக்கும் உண்டாயிருக்கும் என்று தேவன் வாக்குறுதி அளிக்கிறார். 1948 இல் இஸ்ரவேல் வரலாற்றில் இரண்டாவது முறையாக யூத மக்கள் தங்கள் தேசத்திற்கு திரும்புகிறார்கள். உலக வரலாற்றில் எந்த தேசமும் அதன் தாயகத்திலிருந்து சிதறடிக்கப்பட்ட பிறகு திரும்பவில்லை என்பதை நீங்கள் உணரும் வரை இது மிகவும் ஆச்சரியமாகத் தெரியாது! இஸ்ரவேல் அதை இரண்டு முறை செய்துள்ளது. தானியேல் புத்தகம் பாபிலோன், மேதியா-பெர்சியா, கிரீஸ், ரோம் ஆகிய நான்கு பெரிய ராஜ்யங்கள் வருமுன் துல்லியமாக முன்னறிவிக்கிறது. மகா அலெக்சாண்டர் சக்கரவர்த்தி மற்றும் அந்தியோக்கஸ் எப்பிஃபானேஸ் ஆகியோரின் ஆட்சிகளும் இதில் அடங்கும்.
எசேக்கியேல் 26 ஆம் அதிகாரத்தில், தீரு நகரம் எவ்வாறு அழிக்கப்பட வேண்டும், அது எவ்வாறு தகர்க்கப்படும், அதன் குப்பைகள் எவ்வாறு கடலில் வீசப்படும் என்பதை நாம் வியக்கத்தக்க நிலையில் விரிவாகக் காணலாம். மகா அலெக்சாண்டர் அந்தப் பகுதியில் அணிவகுத்துச் சென்றபோது, கடற்கரைக்கு அருகிலுள்ள ஒரு தீவில் உள்ள ஒரு கோபுரத்தில் மக்கள் கூட்டம் இருந்தது. அவரால் கடலைக் கடக்க முடியவில்லை, அதனால் கோபுரத்தில் இருப்பவர்களை எதிர்த்துப் போராட முடியவில்லை. அவர்களுக்கு காத்திருப்பதற்குப் பதிலாக, பெருமைமிக்க வெற்றியாளராகிய அலெக்சாண்டர் கோபுரத்திற்குச் செல்ல தரைப்பாலம் அமைப்பதற்காக தனது இராணுவத்தைக் கொண்டு கடலில் கற்களை வீசினார். அதன் வேலை முடிந்து அவரது இராணுவம் கடலைக் கடந்து கோட்டையில் இருந்தவர்களை வீழ்த்தியது. ஆனால் அவருக்கு இவ்வளவு கல் எங்கிருந்து வந்தது? தரைப் பாலத்திற்குப் பயன்படுத்தப்பட்ட பாறைகள் தீரு நகரத்தின் எஞ்சிய இடிபாடுகளாகும். . . அதன் கற்கள் கடலில் வீசப்பட்டன!
கிறிஸ்துவைப் பற்றி பல தீர்க்கதரிசனங்கள் உள்ளன (270 க்கு மேல்!) அவை அனைத்தையும் பட்டியலிட சில திரைகளுக்கு மேல் இடம் பிடிக்கும். மேலும், இயேசுவிற்கு அவர் பிறந்த இடம் அல்லது பிறந்த நேரம் போன்ற பலவற்றின் மீது எந்தக் கட்டுப்பாடும் இல்லை. இரண்டாவதாக, ஒரு மனிதன் தற்செயலாக இவற்றில் 16 ஐ கூட 10^45 இல் 1 ஆக பூர்த்தி செய்கிறான். அது எத்தனை? ஒப்பிடுகையில், முழு பிரபஞ்சத்திலும் 10^82 க்கும் குறைவான அணுக்கள் உள்ளன! மேலும், வேதாகமத்தை தேவனுடைய வார்த்தையாக உறுதிப்படுத்திய இயேசு, அவரது உயிர்த்தெழுதலின் மூலம் அவரது நம்பகத்தன்மையையும் தெய்வீகத்தையும் நிரூபித்தார் (ஒரு வரலாற்று உண்மையானது எளிதில் புறக்கணிக்கப்பட முடியாது).
இப்போது குர்ஆனைக் கருத்தில் கொள்ளுங்கள்—அதன் ஆசிரியர் முஹம்மது தனது செய்தியை ஆதரிக்க எந்த அற்புதங்களையும் செய்யவில்லை (அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள் கேட்டபோது கூட அவரால் அற்புதம் செய்யமுடியவில்லை - சுரா 17:91-95; 29:47-51). மிகவும் பிற்கால பாரம்பரியத்தில் (ஹதீத்) ஒருசில அற்புதங்கள் காட்டப்படுகின்றன, இவை அனைத்தும் மிகவும் கற்பனையானவை (முஹம்மது சந்திரனை பாதியாக வெட்டியது போல அற்புதம்) மற்றும் அவற்றை ஆதரிப்பதற்கு நம்பகமான சாட்சியம் இல்லை. மேலும், குர்ஆன் தெளிவான வரலாற்றுப் பிழைகளைக் கொண்டிருக்கிறது. வேதாகமம் ஏவப்பட்டதாக முஸ்லிம்கள் நம்புகிறார்கள் ஆனால் திருத்துவத்தில் சில பிழைகள் உள்ளன (சுரா 2:136 மற்றும் சுரா 13, 16, 17, 20, 21, 23, 25). அவர்களால் போதுமான பதில் அளிக்க முடியாத கேள்வி: "வேதாகமம் எப்போது சிதைந்து கெட்டுப்போனது?" கி.பி. 600 க்கு முன்பு என்று அவர்கள் சொன்னால், குர்ஆன் விசுவாசிகளைப் படிக்கும்படி எப்படி அறிவுறுத்துகிறது? கிபி 600 க்குப் பிறகு என்று அவர்கள் கூறினால், அவர்கள் மோசமான அல்லது ஆபத்தான சூழ்நிலையிலிருந்து இன்னும் மோசமான நிலைக்குள் அவர்களே குதிக்கிறார்கள் ஏனென்றால் குறைந்தபட்சம் 3-ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து காணப்படுகின்ற வேதாகம கையெழுத்துப் பிரதிகளின் துல்லியம் குறித்து நமக்கு முற்றிலும் எவ்வித சந்தேகமும் இல்லை. கிறிஸ்தவம் பொய்யாக இருந்தாலும், குர்ஆனில் தீர்க்க முடியாத பிரச்சனை உள்ளது, ஏனெனில் கிறிஸ்தவர்கள் நம்பாத (அல்லது அவர்கள் நம்பாத) காரியங்களை நம்புவதற்கு அது தீர்ப்புகளை அளிக்கிறது. உதாரணமாக, கிறிஸ்தவர்கள் திரித்துவமாகிய பிதா, தாய் (மரியாள்) மற்றும் குமாரன் (சுரா 5:73-75, 116) என்று நம்புவதாக குர்ஆன் கற்பிக்கிறது, மேலும் தேவன் மரியாளுடன் உடலுறவு கொண்டார் என்று கிறிஸ்தவர்கள் நம்புகிறார்கள் என்று குர்ஆன் கற்பிக்கிறது. ஒரு குமாரன் (சுராஸ் 2:116; 6:100-101; 10:68; 16:57; 19:35; 23:91; 37:149-151; 43:16-19). குர்ஆன் உண்மையில் தேவனிடமிருந்து வந்திருந்தால், அது கிறிஸ்தவர்கள் நம்புவதை துல்லியமாக தெரிவித்திருக்க முடியும்.
ஜோசப் ஸ்மித் என்கிற மோர்மன் புத்தகத்தின் ஆசிரியர், தீர்க்கதரிசனம் உரைத்தல் போன்ற சில அற்புதங்களைச் செய்ய முயன்றார் (உபாகமம் 18:21-22 இல் ஒரு உண்மையான தீர்க்கதரிசியின் சோதனை கொடுக்கப்பட்டுள்ளது) ஆனால் பல முறை உரைக்கமுடியாமல் தோல்வியடைந்தார். திருச்சபையின் வரலாறு (HC) 2:382 இல் கிறிஸ்துவின் இரண்டாவது வருகையைப் பற்றி அவர் முன்னறிவித்தார். ஜோசப் ஸ்மித் கர்த்தரின் வருகை 56 ஆண்டுகளில் (சுமார் 1891) இருக்கும் என்று போதித்தார். இரண்டாவது வருகை 1891 இல் நிகழவில்லை, மற்றும் மோர்மன் சபை அது நடந்தது என்று கூறவில்லை. அன்றிலிருந்து அது நிகழவில்லை. கோட்பாடு மற்றும் உடன்படிக்கைகள் (D&C) 84:114-115 இல் பல நகரங்கள் அழிக்கப்படும் என்றும் அவர் கணித்தார். நியூயார்க், அல்பானி மற்றும் பாஸ்டன் ஸ்மித்தின் கூற்றுப்படி நற்செய்தியை நிராகரித்தால் அழிக்கப்படும். ஜோசப் ஸ்மித் தானே நியூயார்க், அல்பானி மற்றும் பாஸ்டனுக்குச் சென்று அங்கு பிரசங்கம் செய்தார். இந்த நகரங்கள் அவருடைய நற்செய்தியை ஏற்கவில்லை, ஆனால் அவை அழிக்கப்படவில்லை. ஜோசப் ஸ்மித்தின் மற்றொரு புகழ்பெற்ற பொய்யான தீர்க்கதரிசனம் மாநிலங்களுக்கிடையேயான போரில் தென் கரோலினாவின் கலகம் குறித்து (D&C) 87 இல் அவரது "அனைத்து தேசங்களின் முடிவு" ஆகும். தெற்கு கிரேட் பிரிட்டனை உதவிக்காக அழைக்க வேண்டும், இதன் விளைவாக அனைத்து நாடுகளின் மீதும் போர் தொடங்கும்; அடிமைகள் கலகம் செய்வார்கள்; பூமியில் வசிப்பவர்கள் புலம்புவார்கள்; பஞ்சம், வாதை, பூகம்பம், இடி, மின்னல் மற்றும் அனைத்து தேசங்களின் முழு முடிவும் ஏற்படும். தெற்கு இறுதியாக 1861 இல் கிளர்ச்சி செய்தது, ஆனால் அடிமைகள் எழுந்திருக்கவில்லை, அனைத்து நாடுகளின் மீதும் போர் தொடங்கப்படவில்லை, உலகளாவிய பஞ்சம், வாதை, பூகம்பம் போன்றவை இல்லை, இதன் விளைவாக "அனைத்து தேசங்களின் முடிவும்" இல்லை.
சீர்திருத்தவாதிகள் தள்ளுபடியாகமம் (மறைக்கப்பட்ட எழுத்துக்கள்) என்று அழைக்கப்படும் எழுத்துக்களின் தொகுப்பு, ரோமன் கத்தோலிக்கர்கள் டியூட்டோரோகானோனிளில் (பிந்தைய அல்லது இரண்டாவது நியதி) புத்தகங்கள் என்று அழைக்கிறார்கள். இந்த புத்தகங்கள் கி.மு. 300 மற்றும் கி.பி. 100 க்கு இடையில் எழுதப்பட்டன. இந்த காலமானது, பழைய ஏற்பாட்டில் தேவனுடைய தீர்க்கதரிசிகளின் தேவனால் ஏவப்பட்டு எழுதிய எழுத்துக்களுக்கும், புதிய ஏற்பாட்டில் அப்போஸ்தலர்கள் மற்றும் அவர்களின் சமகாலத்தவர்களுக்கும் இடையிலான இடைப்பட்ட காலம். இந்த புத்தகங்கள் கி.பி. 1546 இல் ட்ரெண்ட் கவுன்சிலில் ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையால் வேதாகமத்தில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டன. இந்த எழுத்துக்கள் உண்மையிலேயே தேவனால் ஏவப்பட்டிருந்தால் இப்போது தள்ளுபடியாகமம் வேதாகமத்தின் புத்தகங்களோடு அதே அதிகாரத்தின் கீழ் மூடப்பட்டிருக்கும் - ஆனால் சான்றுகள் அவை ஏவப்படவில்லை என்பதையேக் குறிக்கிறது. வேதாகமத்தில் நாம் தேவனுடைய தீர்க்கதரிசிகளை காண்கிறோம், அதன் செய்திகள் அற்புதங்கள் அல்லது தீர்க்கதரிசனங்களால் அங்கீகரிக்கப்படுகின்றன, அதன் செய்தி உடனடியாக மக்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது (உபாகமம் 31:26; யோசுவா 24:26; 1 சாமுவேல் 10:25; தானியேல் 9:2; கொலோ. 4:16; 2 பேதுரு 3:15-16). தள்ளுபடியாகமத்தில் நாம் காண்பது இதற்கு நேர்மாறானது - ஒரு தள்ளுபடியாகம புத்தகம் கூட ஒரு தீர்க்கதரிசியால் எழுதப்படவில்லை. இந்த புத்தகங்கள் எதுவும் எபிரேய வேதத்தில் சேர்க்கப்படவில்லை. எந்த தள்ளுபடியாகம புத்தகத்தின் ஆசிரியர்களின் ஒப்புதலும் இல்லை. பிற்கால வேதாகம எழுத்தாளர்களால் அதிகாரப்பூர்வமாக எந்த தள்ளுபடியாகம புத்தகமும் குறிப்பிடப்படவில்லை. எந்த தள்ளுபடியாகம புத்தகத்திலும் நிறைவேறிய தீர்க்கதரிசனம் இல்லை. இறுதியாக, பழைய ஏற்பாட்டு வேதத்தின் ஒவ்வொரு பகுதியிலிருந்தும் மேற்கோள் காட்டிய இயேசு, தள்ளுபடியாகமத்திலிருந்து ஒரு முறைக்கூட மேற்கோள் காட்டவில்லை. அவருடைய சீடர்கள் (அப்போஸ்தலர்கள்) யாரும் அப்படிச் செய்யவில்லை.
வேதாகமம் இதுவரை தேவனுடைய வெளிப்பாடாக இருப்பதற்காக ஒவ்வொரு போட்டியிடும் ஆதாரத்தையும் விவரிக்கிறது, அது தேவனுடைய வார்த்தை இல்லையென்றால், எஞ்சியவற்றில் ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுப்பது சாத்தியமில்லை என்று தோன்றுகிறது. வேதாகமம் தேவனுடைய வார்த்தையாக இல்லாவிட்டால், அது என்னவாக இருக்கும் என்பதை அறிய நமக்கு தெளிவான அளவுகோல் இல்லை.
English
வேதாகமம் மட்டுமே தேவனுடைய வார்த்தை என்பதையும், தள்ளுபடியாகமம், குர்ஆன் மற்றும் மோர்மன் புத்தகம் போன்றவை தேவனுடைய வார்த்தை அல்ல என்பதையும் நாம் எப்படி அறிந்துகொள்வது?
