கேள்வி
பொதுவான வெளிப்பாடு மூலம் ஒருவர் இரட்சிக்கப்பட முடியுமா?
பதில்
பொதுவான வெளிப்பாடு என்பது "எல்லா மக்களுக்கும், எல்லா நேரங்களிலும், தேவன் இருக்கிறார் என்பதையும், அவர் ஞானமுள்ளவர், வல்லமைவாய்ந்தவர் மற்றும் எல்லாம் கடந்தவர் என்பதையும் வெளிப்படுத்தும் எல்லா இடங்களிலும் தேவனுடைய வெளிப்பாடு" என்று வரையறுக்கலாம். சங்கீதம் 19:1–4 மற்றும் ரோமர் 1:20 போன்ற வேதப்பகுதிகள் தேவனைப் பற்றிய சில காரியங்கள் நம்மைச் சுற்றியுள்ள அவருடைய சிருஷ்டிப்பிலிருந்து புரிந்து கொள்ள முடியும் என்று தெளிவாகக் கூறுகின்றன. சிருஷ்டிப்பு தேவனுடைய வல்லமையையும் மகத்துவத்தையும் வெளிப்படுத்துகிறது, ஆனால் அது கிறிஸ்துவின் மூலம் இரட்சிப்பின் திட்டத்தை வெளிப்படுத்தாது. இயேசுவின் நாமத்தில் மட்டுமே இரட்சிப்பு உள்ளது (அப். 4:12); எனவே, ஒரு நபரை பொதுவான வெளிப்பாட்டின் மூலம் இரட்சிக்கப்பட முடியாது. பொதுவாக கேள்வி என்னவெனில், "பொதுவான வெளிப்பாடு மூலம் ஒரு நபரை இரட்சிக்க முடியுமா?" மற்றொரு கேள்வி இதற்கு தொடர்பாக கேட்கப்படுகிறது, "நற்செய்தியை இதுவரை கேள்விப்படாதவர்களுக்கு என்ன நடக்கும்?"
துரதிர்ஷ்டவசமாக, வேதாகமம், இயேசு கிறிஸ்துவின் நற்செய்தி அல்லது கிறிஸ்தவ சத்தியத்தைக் கற்றுக்கொள்வதற்கான எந்த வழியையும் அணுக முடியாத உலகின் சில பகுதிகள் இன்னும் உள்ளன. இங்கே கேள்வி எழுகிறது, இந்த மக்கள் மரிக்கும்போது அவர்களுக்கு என்ன சம்பவிக்கும்? நற்செய்தியைக் கேட்காத ஒரு நபரையோ அல்லது இயேசு கிறிஸ்துவையோ கேள்விப்படாத ஒரு நபரையோ தேவன் கண்டனம் செய்வது நியாயமா? பொதுவான வெளிப்பாட்டிற்கு அவர்கள் எவ்வாறு பதிலளித்தார்கள் என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டு கேள்விப்படாதவர்களை தேவன் நியாயந்தீர்க்கிறார் என்ற கருத்தை சிலர் முன்மொழிகின்றனர். அனுமானம் என்னவென்றால், ஒரு நபர் தேவனைப் பற்றி பொதுவான வெளிப்பாட்டின் மூலம் அறியக்கூடியதை உண்மையாக நம்பினால், தேவன் அந்த நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் நபரை நியாயந்தீர்ப்பார் மற்றும் அந்த நபரை பரலோகத்தில் பிரவேசிக்க அனுமதிப்பார்.
பிரச்சனை என்னவென்றால், ஒரு நபர் கிறிஸ்துவில் இல்லாவிட்டால், அவர் அல்லது அவள் "ஆக்கினைத்தீர்ப்புக்குட்பட்டாயிற்று" என்று வேதம் அறிவிக்கிறது (யோவான் 3:18). ரோமர் 3:10-12, சங்கீதம் 14:3 ஐ மேற்கோள் காட்டி, மறுபிறப்பு இல்லாத இயல்பை உலகளாவிய பாவமாக உச்சரிக்கிறது: “நீதிமான் யாரும் இல்லை, ஒருவர் கூட இல்லை; புரிந்துகொள்ளும் யாரும் இல்லை, கடவுளைத் தேடுபவர்களும் இல்லை. அனைவரும் விலகிவிட்டனர், அவர்கள் ஒன்றாக பயனற்றவர்களாக ஆகிவிட்டனர்; நல்லது செய்பவர் யாரும் இல்லை, ஒருவர் கூட இல்லை." வேதத்தின் படி, தேவனைப் பற்றிய அறிவு கிடைக்கிறது (பொதுவான வெளிப்பாடு மூலம்), ஆனால் மனிதகுலம் அதை தனது விருப்பப்படி திருப்புகிறது. ரோமர் 1:21-23 கூறுகிறது, "அவர்கள் தேவனை அறிந்தும், அவரைத் தேவனென்று மகிமைப்படுத்தாமலும், ஸ்தோத்திரியாமலுமிருந்து, தங்கள் சிந்தனைகளினாலே வீணரானார்கள், உணர்வில்லாத அவர்களுடைய இருதயம் இருளடைந்தது. அவர்கள் தங்களை ஞானிகளென்று சொல்லியும் பயித்தியக்காரராகி, அழிவில்லாத தேவனுடைய மகிமையை அழிவுள்ள மனுஷர்கள் பறவைகள் மிருகங்கள் ஊரும் பிராணிகள் ஆகிய இவைகளுடைய ரூபங்களுக்கு ஒப்பாக மாற்றினார்கள்.” தேவன் இல்லாதவர்களின் நிலை கலகம், இருள் மற்றும் விக்கிரக ஆராதனை ஆகும்.
பொதுவான வெளிப்பாடு இருந்தபோதிலும் மனிதன் கலக்கம் செய்கிறான். பாவமுள்ள மனிதன் வேண்டுமென்றே இயற்கையின் மூலம் கடவுளால் அறியப்படுவதை நிராகரித்து உண்மையைத் தவிர்ப்பதற்கான வழிகளை நாடுகிறான் (யோவான் 3:19 பார்க்கவும்). மனிதன் இயற்கையாகவே தேவனைத் தேடுவதில்லை என்பதால், தேவன் அவனைத் தேட வேண்டும்—அதுதான் இயேசு கிறிஸ்துவின் மூலமாக அவர் செய்தார். இயேசு "இழந்துபோனதைத் தேடவும் இரட்சிக்கவுமே" வந்தார் (லூக்கா 19:10).
நற்செய்திக்கான நமது தேவைக்கு ஒரு நல்ல உதாரணம் அப்போஸ்தலர் 10 இல் காணப்படுகிறது. அவன் ஜனங்களுக்கு மிகுந்த தருமங்களைச் செய்து, எப்பொழுதும் தேவனை நோக்கி “ஜெபம்பண்ணிக்கொண்டிருந்தான்” (அப். 10:2). அவனிடம் இருந்த வரையறுக்கப்பட்ட அறிவின் அடிப்படையில் தேவன் மீதான பக்தியின் காரணமாக தேவன் கொர்நேலியுவை இரட்சித்தாரா? இல்லை. கொர்நேலியு இயேசுவைப் பற்றி கேட்க வேண்டும். தேவன் கொர்நேலியுவிடம் அப்போஸ்தலனாகிய பேதுருவைத் தொடர்புகொண்டு கொர்நேலியுவின் வீட்டிற்கு அவனை வருமாறு அழைப்பு விடுக்குமாறு கூறினார். கொர்நேலியுவும் அதற்கு கீழ்ப்படிந்தான், பேதுரு வந்து கொர்நேலியு மற்றும் அவனது குடும்பத்தினருக்கு நற்செய்தியை வழங்கினார். கொர்நேலியு மற்றும் அவனது குடும்பத்தினர் இயேசுவை நம்பினர், எனவே இரட்சிக்கப்பட்டனர் (அப்போஸ்தலர் 10:44-48). கொர்நேலியு போன்ற ஒரு "நல்ல" மனிதன் கூட, தேவன் இருக்கிறார் என்று நம்புவதன் மூலமோ அல்லது சில வழிகளில் தேவனை கனப்படுத்துவதன் மூலமோ இரட்சிக்கப்பட முடியாது. இரட்சிப்பின் ஒரே வழி இயேசு கிறிஸ்துவின் நற்செய்திதான் (யோவான் 14:6; அப்போஸ்தலர் 4:12).
தேவன் இருக்கிறார் என்பதை ஒப்புக்கொள்வதற்கான உலகளாவிய அழைப்பாக பொதுவான வெளிப்பாடு பார்க்கப்படுகிறது. ஆனால் பொதுவான வெளிப்பாடு, கிறிஸ்துவில் ஒரு நபரை இரட்சிப்புக்கு இட்டுச் செல்ல போதுமானதாக இல்லை. அதனால்தான் நாம் உலகம் முழுவதும் நற்செய்தியை அறிவிப்பது மிகவும் முக்கியம் (மத்தேயு 28:19-20; அப்போஸ்தலர் 1:8). ரோமர் 10:14 அறிவிக்கிறது, "அவரை விசுவாசியாதவர்கள் எப்படி அவரைத் தொழுதுகொள்ளுவார்கள்? அவரைக்குறித்துக் கேள்விப்படாதவர்கள் எப்படி விசுவாசிப்பார்கள்? பிரசங்கிக்கிறவன் இல்லாவிட்டால் எப்படிக் கேள்விப்படுவார்கள்?” இயேசு கிறிஸ்துவின் மூலம் இரட்சிப்பின் நற்செய்தியில் நம்பிக்கை வைப்பது மட்டுமே இரட்சிப்பின் ஒரே வழி (யோவான் 3:16).
English
பொதுவான வெளிப்பாடு மூலம் ஒருவர் இரட்சிக்கப்பட முடியுமா?
