Pytanie
Jakie znaczenie i wagę ma oczyszczenie w Biblii?
Odpowiedź
Oczyszczenie, czyli rytualne lub duchowe oczyszczenie, jest ważnym tematem biblijnym. W Starym Testamencie Bóg wymagał rytuałów oczyszczenia, takich jak obmywanie wodą, aby grzeszni ludzie i skalane przedmioty stały się dla Niego akceptowalne. Rytuały te wskazywały na głębszą rzeczywistość duchową. Znaczenie oczyszczenia polegało na tym, że symbolizowało ono świętość Boga, grzeszność ludzi oraz konieczność śmierci Jezusa Chrystusa na krzyżu za grzechy.
Rytuały oczyszczenia nie miały jedynie charakteru funkcjonalnego, takiego jak zmywanie brudu z rąk lub czyszczenie resztek jedzenia z naczyń. Ich głębsze znaczenie miało charakter relacyjny, symbolizując świętość Boga i potrzebę usunięcia plamy grzechu. Dlatego Bóg powiedział swojemu ludowi: „Obmyjcie się i oczyśćcie. Usuńcie moje oczy od waszych złych uczynków, przestańcie czynić zło” (Izajasz 1:16). Obmywanie wodą symbolizowało usunięcie zła z wnętrza człowieka.
W Starym Testamencie, zgodnie z Prawem Mojżeszowym, rytuały oczyszczenia polegały na zewnętrznym obmyciu. Obejmowały one obmycie ciała wodą przez kapłana (Księga Wyjścia 29:4), złożenie ofiary ze zwierzęcia przez osobę „nieczystą” (Księga Kapłańska 4:32–35) oraz pokropienie krwią tron łaski w przybytku przez arcykapłana (Księga Kapłańska 16:14–15). Te i inne rytuały oczyszczenia wskazywały na wewnętrzne oczyszczenie i duchową odnowę, których Bóg wymagał od ludzi.
Rytuały oczyszczenia w Starym Testamencie miały na celu zilustrowanie naszej potrzeby przebaczenia grzechów. Aby wejść do obecności Boga, wymagana jest wewnętrzna czystość. „Kto może wstąpić na górę Pana? Kto może stanąć w Jego świętym miejscu? Ten, kto ma czyste ręce i serce, kto nie ufa bożkom i nie przysięga na fałszywych bogów” (Psalm 24:3–4). Ten zestaw pytań i odpowiedzi pokazuje, że Bóg troszczy się o serce człowieka, a nie tylko o zewnętrzny rytuał oczyszczenia.
Rytuały oczyszczenia miały również na celu pogłębienie czci oddawanej Bogu przez ludzi. Jak pisze Dawid w Psalmie 51:7: „Oczyść mnie hizopem, a będę czysty; obmyj mnie, a będę bielszy niż śnieg”. Dawid rozumie, że sam hizop i woda nie mogą przywrócić mu dobrej pozycji przed Bogiem, ponieważ tylko Bóg może oczyścić go z duchowej nieczystości. Mimo to używa on obrazów zaczerpniętych z rytuałów legalistycznych jako widocznego wyrazu wewnętrznej odnowy (por. Księga Kapłańska 14:4-7; Księga Liczb 19:18-19).
Ponadto rytuały oczyszczenia symbolizowały sposób, w jaki Bóg przygotowuje i umacnia ludzi, aby Mu służyli. Jednym z przykładów jest powołanie Izajasza do służby. Jak opowiada prorok: „Wtedy jeden z serafinów przyleciał do mnie z węglem rozżarzonym w ręku, który wziął szczypcami z ołtarza. Dotknął nim moich ust i rzekł: «Oto dotknęło to twoich warg; twoja wina została zgładzona, a grzech odpokutowany»” (Izajasz 6:6–7). Oczyszczając usta Izajasza, Bóg wyposażył proroka, aby przemawiał w Jego imieniu.
Rytuały oczyszczenia były wymagane, aby osoba nieczysta mogła ponownie dołączyć do społeczności po wykluczeniu z powodu zanieczyszczenia, choroby lub nieczystości. Przykładem zasady związanej z czystością jest Księga Kapłańska 14:8, która mówi: „Osoba, która ma zostać oczyszczona [z choroby skóry], musi wyprać swoje ubrania, ogolić wszystkie włosy i wykąpać się w wodzie; wtedy będzie ceremonialnie czysta. Potem może wejść do obozu, ale przez siedem dni musi pozostać poza swoim namiotem”.
Ostatecznie wszystkie rytuały oczyszczenia zawarte w prawie wskazywały na Jezusa Chrystusa. Autor Listu do Hebrajczyków wyjaśnia: „Prawo jest tylko cieniem przyszłych dóbr, a nie samą rzeczywistością. Dlatego też nigdy nie może, poprzez te same ofiary powtarzane bez końca rok po roku, uczynić doskonałymi tych, którzy zbliżają się do Boga, aby Go czcić” (List do Hebrajczyków 10:1). Bóg nigdy nie zamierzał, aby prawo, w tym przepisane w nim rytuały oczyszczenia, usuwało grzech. Przebaczenie przychodzi tylko przez Jezusa. On jest rzeczywistością stojącą za cieniem prawa: „Zostaliśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze” (List do Hebrajczyków 10:10).
Czynności oczyszczające były jedynie zapowiedzią tego, co miało nadejść. Tylko Jezus może oczyścić serce grzesznika i uczynił to, przelewając swoją krew na krzyżu za grzechy (por. 1 Jana 1:9). Śmierć i zmartwychwstanie Jezusa „zapewniły oczyszczenie z grzechów”, a potem Jezus „zasiadł po prawicy Majestatu w niebie” (List do Hebrajczyków 1:3b). Zasiadanie Jezusa oznacza, że dzieło oczyszczenia ludzi z grzechów zostało zakończone. Symboliczne rytuały nie są już potrzebne.
English
Jakie znaczenie i wagę ma oczyszczenie w Biblii?
