Pytanie
Czym jest ewangelia społeczna?
Odpowiedź
Termin ewangelia społeczna jest zwykle używany w odniesieniu do protestanckiego, chrześcijańskiego ruchu intelektualnego, który zyskał na znaczeniu pod koniec XIX i na początku XX wieku. Propagatorzy ewangelii społecznej starali się zastosować zasady chrześcijańskie do problemów społecznych, koncentrując się na reformie pracy. Inne kwestie, takie jak ubóstwo, odżywianie i zdrowie, edukacja, alkoholizm, przestępczość i działania wojenne, były również poruszane w ramach ewangelii społecznej. Jednak w miarę jak podkreślano potrzeby społeczne, doktryny grzechu, zbawienia, nieba i piekła oraz przyszłego królestwa Bożego były bagatelizowane. Pod względem teologicznym przywódcy ewangelii społecznej byli liberalni i w przeważającej mierze postmillennialistyczni, twierdząc, że powtórne przyjście Chrystusa nie nastąpi, dopóki ludzkość nie pozbędzie się zła społecznego. Zgodnie z ewangelią społeczną chrześcijanie powinni koncentrować się na obecnym świecie, a nie na przyszłym.
Ewangelia społeczna jest powiązana z liberalizmem teologicznym. Pewien teolog, który żył w szczytowym okresie ruchu ewangelii społecznej, opisał przesłanie ewangelii społecznej w ten sposób: "Bóg bez gniewu wprowadził ludzi bez grzechu do królestwa bez sądu poprzez posługę Chrystusa bez krzyża" (Niebuhr, H. Richard, The Kingdom of God in America, Harper &Row, 1937, s. 193). Według ewangelii społecznej poprawa społeczeństwa równa się zbawieniu. Według ewangelii społecznej ludzie są zasadniczo dobrzy, a społeczeństwo stopniowo staje się coraz bardziej moralne. Jeśli nakarmimy wystarczająco dużo ludzi, wykształcimy wystarczająco dużo dzieci, wykopiemy wystarczająco dużo studni i dokonamy redystrybucji wystarczającej ilości bogactwa, to zobaczymy, jak objawia się królestwo Boże. Jeśli będziemy głosić wystarczająco dużo miłości, sprawiedliwości, braterstwa i dobrej woli wobec ludzi, wówczas resztki chciwości i samolubstwa w ludzkości zostaną pokonane i ustąpią miejsca dobroci.
Aby uzyskać chrześcijańskie spojrzenie na ewangelię społeczną, musimy spojrzeć na Jezusa, który żył w jednym z najbardziej skorumpowanych i niesprawiedliwych społeczeństw w historii. Jezus nigdy nie nawoływał do zmian politycznych, choć wielu Jego naśladowców tęskniło za takimi działaniami (zob. Ew. Jana 6.15). Jezus nie działał na rzecz zmian społecznych jako takich. Jego misja była duchowa. Przyszedł nie po to, by zlikwidować ubóstwo, ale by zgładzić grzech (Ew. Jana 1.29); Jego celem nie było zapewnienie sprawiedliwego traktowania wszystkich robotników, ale usprawiedliwienie ludzi przed Bogiem (Rzymian 4.25). Jezus powiedział, że ubóstwo będzie nieustannym problemem na tym świecie (Ew. Marka 14.7), ale pieniądze nie są najważniejsze (Ew. Mateusza 6.24); powinniśmy dążyć do bycia bogatymi wobec Boga (Ew. Łukasza 12.21). Jezus nie przyszedł na ziemię, aby być reformatorem politycznym czy społecznym. Głosił konieczność wiary, potrzebę narodzenia się na nowo i całkowitego polegania na Bogu. Jego ewangelia zmienia ludzkie serca poprzez przemieniające działanie Ducha Świętego, a wraz ze zmianą serc zmienia się społeczeństwo.
Jezus okazywał głębokie współczucie biednym, chorym, opuszczonym i wyrzutkom społeczeństwa. Uzdrowił niezliczone rzesze ludzi z ich fizycznych dolegliwości. Jego własne podsumowanie Jego publicznej działalności było takie, że "Ślepi odzyskują wzrok i chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni i głusi słyszą, umarli są wskrzeszani, a ubogim zwiastowana jest ewangelia" (Ew. Mateusza 11.5; tłum. Biblia Warszawska). Wywołał wiele radości wśród ubogich w społeczeństwie. Zawsze jednak Jezus skupiał się na potrzebach duchowych. Kiedy uzdrowił paralityka przyniesionego do Niego na noszach, najpierw powiedział mu: "Człowieku, odpuszczone są ci grzechy twoje" (Ew. Łukasza 5.20). Po uzdrowieniu chromego przy sadzawce, powiedział mu: "już nigdy nie grzesz" (Ew. Jana 5.14). Problemem, który Jezus chciał rozwiązać, nie jest bezwład nóg, lecz nieprawość.
Biblia konsekwentnie podkreśla pomoc ubogim i cierpiącym, sierotom i wdowom oraz ludziom niezdolnym do samodzielnego utrzymania się. "Nabożny zajmuje się sprawą ubogich, lecz bezbożny w ogóle na nią nie zważa" (Ks. Przyp. Salomona 29.7; zob. także Ks. Przyp. Salomona 31.8-9; Ks. Izajasza 1.17; Ew. Mateusza 25.34-40; Jakuba 1.27). Jednocześnie Biblia jasno stwierdza, że podstawowy problem ludzkości ma charakter duchowy. Jesteśmy grzesznikami oddzielonymi od Boga i potrzebujemy Zbawiciela. Jezus nakarmił tłumy, ale następnie zaoferował siebie jako pokarm, którego naprawdę potrzebowali - Chleb Życia (Ew. Jana rozdz. 6).
Ewangelia społeczna jest najbardziej zainteresowana warunkami tu na ziemi. Prawdziwa ewangelia, choć nie ignoruje fizycznych okoliczności, najbardziej troszczy się o stan ludzkich dusz i ich wieczne przeznaczenie. Możemy wykopać studnię w suchym regionie i poprawić życie wioski, i jest to dobre i słuszne; ale jeśli ta sama wioska nigdy nie usłyszy o wodzie, którą daje Jezus, wodzie żywej, która stanie się "źródłem wody wytryskującej ku żywotowi wiecznemu", nie będzie im lepiej pod względem życia wiecznego (Ew. Jana 4.13-14).
English
Czym jest ewangelia społeczna?
