Pytanie
Czy Bóg rozwiódł się z Izraelem?
Odpowiedź
Jednym ze sposobów, w jaki Bóg zapewnia swój lud o swojej miłości do niego, jest opisywanie siebie jako jego męża. Na przykład prorok mówi do Judy: „Twój Stwórca jest twoim mężem – imię Jego to Pan Zastępów – Święty Izraela jest twoim Odkupicielem; nazywany jest Bogiem całej ziemi” (Izajasz 54:5; por. Jeremiasz 3:14; 31:32).
Izrael często okazywał się niewiernym małżonkiem, popełniając duchowe cudzołóstwo, czcząc fałszywych bogów i porzucając Pana. W rzeczywistości to właśnie z powodu bałwochwalstwa Bóg wypowiedział te słowa:
„Dałem niewiernej Izraelowi akt rozwodu i odesłałem ją z powodu wszystkich jej cudzołóstw. (...) Ponieważ niemoralność Izraela miała dla niej tak małe znaczenie, zbezcześciła ziemię i dopuściła się cudzołóstwa z kamieniem i drewnem. Pomimo tego wszystkiego jej niewierna siostra Juda nie powróciła do mnie całym sercem, ale tylko udawała” (Jeremiasz 3:8-10).
W tym fragmencie Bóg ostrzega Judę przed popełnieniem tych samych błędów, które popełnił Izrael, ich sąsiad z północy. Poprzez swoje bałwochwalstwo Izrael zanieczyścił ziemię i złamał przymierze z Bogiem. Ze względu na ogrom ich grzechu Bóg ukarał Izrael i tak ilustruje tę karę: „Rozwiódł się” z Izraelem i odesłał go – co jest nawiązaniem do inwazji asyryjskiej, w wyniku której Izrael został usunięty ze swojej ojczyzny (zob. 2 Król. 17:5–7). Nawet pomimo przykładu „rozwodu” Izraela, Juda pozostała niewierna, jakby prowokując Boga do wymierzenia jej podobnej kary.
Mając uzasadniony powód, Bóg, wierny mąż, „rozwodził się” z Izraelem, swoją niewierną żoną. Co gorsza, Bóg zapytał: „Jeśli mężczyzna rozwodzi się ze swoją żoną, a ona opuszcza go i wychodzi za mąż za innego mężczyznę, czy powinien do niej wrócić?” (Jeremiasz 3:1). Odpowiedź zgodnie z Prawem Mojżeszowym brzmiała „nie”; mężczyzna, który rozwiódł się ze swoją żoną, nie mógł później ponownie się z nią ożenić (Księga Powtórzonego Prawa 24:1–4). Zgodnie z metaforą Boga Izrael wydaje się znajdować w beznadziejnej sytuacji: został rozwiedziony przez Boga i zgodnie z prawem nigdy nie może zostać ponownie przyjęty.
Ale potem następuje zaskakujący zwrot akcji: interweniuje miłosierdzie Boże:
„Powróć, niewierna Izraelu” – mówi Pan.
„Nie będę już więcej na ciebie patrzył z gniewem,
bo jestem wierny” – mówi Pan.
„Nie będę się gniewał na zawsze” (Jeremiasz 3:12).
W tym samym fragmencie, w którym Bóg przedstawia beznadziejną sytuację Izraela, zaprasza swój lud do „powrotu” do Niego i obiecuje, że Jego gniew się skończy. Czyżby miłość Boga była silniejsza niż bunt Jego ludu? Pan podwaja swoje zaproszenie:
„Powróćcie, lud niewierny – mówi Pan – bo Ja jestem waszym mężem. Wybiorę was (...) i przyprowadzę do Syjonu” (Jeremiasz 3:14).
Bóg obiecuje zrobić to, czego Prawo Mojżeszowe nigdy nie mogło dokonać: przywrócić zerwane „małżeństwo”. Było nie do pomyślenia, aby ludzki mąż przyjął z powrotem swoją niewierną żonę, ale Bóg jest większy od tego; On może i przebaczy swojemu krnąbrnemu ludowi, gdy ten pokutuje za swoje grzechy i ponownie Go szuka (Jeremiasz 3:13).
Bóg użył szokującej ilustracji „rozwodu” Izraela, aby podkreślić ich winę przed Nim. Ale Bóg nigdy nie odciął Izraela jednostronnie na zawsze. Poprosił ich tylko, aby powrócili do Niego i doświadczyli Jego dobroci. W rzeczywistości, po tym, jak Bóg powiedział, że „rozwodzi się” z Izraelem, trzykrotnie nakazuje im „powrócić” (Jeremiasz 3:1, 14, 22).
Apostoł Paweł wyjaśnia: „Czy Bóg odrzucił swój lud? W żadnym wypadku! (...) Bóg nie odrzucił swojego ludu, którego wcześniej poznał. (...) Obecnie istnieje resztka wybrana dzięki łasce. A jeśli z łaski, to nie może być oparte na uczynkach; gdyby tak było, łaska nie byłaby już łaską. [...] Ponownie pytam: czy potknęli się tak, że nie ma dla nich ratunku? W żadnym wypadku! [...] A jeśli nie trwają w niewierze, zostaną wszczepieni, ponieważ Bóg jest w stanie ich ponownie wszczepić” (Rzymian 11:1–6, 11, 23).
Kolejny przykład niesamowitej dobroci Boga można znaleźć w historii proroka Ozeasza. Bóg nakazał Ozeaszowi poślubić prostytutkę (Ozeasz 1:2). Nie pozostała ona wierna Ozeaszowi. Następnie, podczas gdy jego żona żyła w niemoralności, Pan nakazał Ozeaszowi odnaleźć ją i wykupić. Bożym zamiarem było ukazanie wielkości Jego łaski: „Kochaj ją tak, jak Pan kocha Izraelitów, choć oni zwracają się ku innym bogom” (Ozeasz 3:1).
Łaska Ozeasza wobec jego niewiernej żony jest wzorem łaski Boga wobec Jego niewiernego ludu. Izrael został wybrany i umiłowany przez Boga, ale był Mu niewierny, oddając się bałwochwalstwu. W Księdze Jeremiasza 3 Bóg daje im „akt rozwodu”, ale potem błaga ich, aby powrócili. W Księdze Ozeasza Bóg podąża za swoją oddaloną „żoną”, odkupia ją i stara się kontynuować swoją relację z nią. Obie historie przedstawiają niezapomniany obraz silnej, niekończącej się miłości Boga do swojego ludu przymierza.
Jak rozwiedziona żona może powrócić i zostać przywrócona? Prawo tego zabraniało, ale „miłosierdzie triumfuje nad sądem” (List Jakuba 2:13), a Bóg nadal ma plan dla Izraela. Łaska Boża w Nowym Przymierzu zapewniła przywrócenie wszystkim, którzy uwierzą w Chrystusa.
Kiedyś niedowierzający uczniowie zapytali Jezusa: „Kto może być zbawiony?”. Jezus zapewnił ich, że zbawienie opiera się na mocy i łasce Boga, a nie na wysiłkach człowieka: „To, co niemożliwe dla człowieka, jest możliwe dla Boga” (Łk 18:27).
English
Czy Bóg rozwiódł się z Izraelem?
