Pytanie
Jakie znaczenie mają ciernie i osty w Biblii?
Odpowiedź
Ciernie i osty są wielokrotnie wspominane w Biblii. W pustynnych regionach Ziemi Świętej rośnie ponad sto gatunków cierni i ostów. Te szorstkie, kolczaste, przypominające pnącza chwasty i krzewy rosną zazwyczaj w splątanych kępach, powodując bolesne ukłucia, swędzenie i podrażnienia u ludzi oraz niszcząc pożyteczną roślinność.
Różne hebrajskie i greckie słowa zostały przetłumaczone jako „osty”, „ciernie”, „kolczaste rośliny”, „krzaki”, „jeżyny” i „pokrzywy”. Ciernie i osty stanowią stałe zagrożenie dla rolników, ponieważ szybko opanowują nieuprawiane pola i niszczą zaniedbane uprawy (zob. Księga Przysłów 24:30–31). Niektóre gatunki mają piękne kwiaty, ale są pokryte ostrymi kolcami. Inne osiągają ogromne wysokości i muszą zostać spalone, zanim będzie można rozpocząć orkę.
Pierwsza wzmianka o cierniach i ostach w Biblii pojawia się po upadku ludzkości. Bóg wyjaśnia Adamowi skutki grzechu dla świata: „Przeklęta jest ziemia z twojego powodu; w bólu będziesz z niej czerpał pożywienie przez wszystkie dni swojego życia. Będzie ona rodziła dla ciebie ciernie i osty” (Rdz 3:17–18). Uprawianie ziemi i zdobywanie pożywienia w upadłym świecie wymagało żmudnego wysiłku. Dlatego ciernie i osty kojarzone są z przekleństwem.
Jeśli lud Boży odmówiłby posłuszeństwa Jego nakazowi „wypędzenia mieszkańców tej ziemi”, Pan powiedział, że użyje „tych, którym pozwolicie pozostać” jako „ciernia w waszych oczach i kolców w waszych bokach. Będą wam sprawiać kłopoty w ziemi, w której będziecie mieszkać” (Księga Liczb 33:55; zob. także Księga Jozuego 23:12–13). Gedeon użył prawdziwych cierni i kolczastych krzewów jako narzędzi kary (Sędziowie 8:4–7; 16). Apostoł Paweł mówił symbolicznie o „cierni w moim ciele, posłańcu szatana, który mnie dręczy” jako o wybranym przez Boga narzędziu, które ma go utrzymywać w pokorze (2 Koryntian 12:7).
W całej Biblii ciernie i osty są używane w porównaniach i metaforach dotyczących niegodziwych ludzi i bezbożnych królów (2 Samuela 23:6; 2 Królów 14:9; Ezechiela 2:6; 28:24; Mateusza 13:1–8, 22). W Ewangelii Mateusza 7:16 Jezus wskazuje na bezwartościowość słuchania nauk fałszywych proroków: „Czy zbiera się winogrona z cierni lub figi z ostów?”. W podobnym sensie autor Listu do Hebrajczyków ostrzega przed niebezpieczeństwem odejścia od Boga: „Ziemia, która pije deszcz często na nią spadający i wydaje plon użyteczny dla tych, dla których jest uprawiana, otrzymuje błogosławieństwo Boże. Ale ziemia, która rodzi ciernie i osty, jest bezwartościowa i grozi jej przekleństwo. W końcu zostanie spalona” (List do Hebrajczyków 6:7–8). We wszystkich tych fragmentach ciernie i osty symbolizują bezużyteczność i daremność życia tych, którzy odrzucają Boga. Ostatecznie czeka ich zagłada (zob. Księga Izajasza 33:12).
Ponieważ są nieprzyjemne, ciernie i osty są przedstawiane jako rzeczy, których należy unikać: „Droga leniwca jest jak ciernistym żywopłotem, ale ścieżka prawych jest jak autostrada” (Przysłów 15:19, CSB; zob. także 2 Samuela 23:6–7; Przysłów 22:5; Pieśń nad Pieśniami 2:2; Ozeasz 2:6). Skupiając się na szkodliwym działaniu cierni i ostów, prorocy używali ich jako symboli zaniedbania i zniszczenia Izraela (zob. Ozeasz 9:6; 10:8; Izajasz 5:6; 7:23–25; 34:13; Jeremiasz 12:13). Micheasz wyraził tę ostrą krytykę wobec skorumpowanych przywódców Izraela: „Najlepsi z nich są jak ciernie, a najprawdziwsi gorsi niż gąszcz cierni” (Micheasz 7:4).
W Biblii ciernie i osty są używane przede wszystkim w znaczeniu przekleństwa, kary i zniszczenia. Ciernie i osty symbolizują również trudności, przeszkody i kłopoty, których należy unikać.
English
Jakie znaczenie mają ciernie i osty w Biblii?
