Pytanie
Czy istnieją podobieństwa między żydowskimi tradycjami ślubnymi a naszą relacją z Chrystusem?
Odpowiedź
Żydowskie tradycje ślubne w czasach Chrystusa są fascynującym tematem badań i można dostrzec pewne podobieństwa między tymi zwyczajami a teologią chrześcijańską. W Biblii Kościół jest czasami metaforycznie rozumiany jako Oblubienica Jezusa (Objawienie 21:2, 9–10; 19:7; 22:17).
Miszna Kiddushin (część Talmudu poświęcona „poświęceniu” lub zaręczynom) określa, że panna młoda jest nabywana przez pana młodego na jeden z trzech sposobów; jeden z nich polega na tym, że pan młody opuszcza dom ojca i udaje się do domu panny młodej, aby „kupić” ją za określoną cenę. Pan młody wręcza symboliczny prezent lub posag, a jego wartość musi być znana pannie młodej. We wszystkich przypadkach żona może zostać nabyta wyłącznie za jej zgodą. Następnie sporządza się umowę małżeńską, czyli ketubę, i od tego momentu panna młoda zostaje uświęcona, czyli przeznaczona wyłącznie dla swojego pana młodego. Zwyczajowo pan młody i panna młoda piją z kielicha wina, nad którym odmówiono błogosławieństwo zaręczynowe.
Ten proces przedmałżeński można postrzegać jako symbol działania Chrystusa w naszym imieniu. Jezus opuścił dom swojego Ojca (niebo) i udał się do domu swojej przyszłej Oblubienicy (ziemia), aby ją nabyć za cenę, jaką była Jego własna krew (1 Koryntian 7:23). Jego Oblubienica z radością zgodziła się na to małżeństwo. Dał jej bezcenny znak, zamieszkanie Ducha Świętego (1 Koryntian 2:6–16). Wraz z ustanowieniem ketuby (Nowego Przymierza) Oblubienica Jezusa została uświęcona dla Niego (1 Koryntian 6:11). Wino komunijne symbolizuje przymierze, dzięki któremu Chrystus zdobył swoją Oblubienicę.
Shulkhan Arukh, wyczerpująca prezentacja szczegółów prawa żydowskiego, omawia dwa etapy małżeństwa: zaręczyny (kiddushin, co oznacza „uświęcenie”) i konsumpcję małżeństwa (nisuin, tłumaczone jako „wywyższenie”). Kiddushin nie jest zaręczynami w naszym rozumieniu. Jest to wiążąca umowa, w której kobieta jest prawnie uznawana za żonę mężczyzny. W czasach Jezusa rutyną było, że kiddushin i nisuin były oddzielone nawet rokiem. W tym czasie pan młody budował dom małżeński.
To również można postrzegać jako metaforę duchowej prawdy. Po zawarciu przymierza z Kościołem Jezus wstąpił do domu Ojca, aby przygotować miejsce zamieszkania. Tuż przed śmiercią Jezus powiedział swoim uczniom: „W domu mojego Ojca jest wiele mieszkań; gdyby tak nie było, to czyżbym wam powiedział, że idę przygotować wam miejsce? A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę ponownie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” (J 14, 2-3).
Zgodnie z żydowskim prawem małżeńskim, gdy nadchodził czas nisuin, pan młody wracał po swoją narzeczoną w towarzystwie męskiej eskorty. Dokładny czas jego przybycia nie był zazwyczaj znany z góry (zob. Ewangelia Mateusza 25:1–15). Przybycie pana młodego ogłaszano okrzykiem. Oblubieniec Kościoła jest oddzielony od swojej Oblubienicy już od prawie 2000 lat, ale pewnego dnia przyjdzie po nią i porwie ją z ziemi, aby spotkała się z Nim w powietrzu (1 Tesaloniczan 4:17). Nie wiemy, kiedy dokładnie to nastąpi; musimy być gotowi i pozostać wierni (Marka 13:33). Jezusowi towarzyszyć będzie anielska eskorta, poprzedzona okrzykiem, kiedy powróci po Kościół (1 Tesaloniczan 4:16).
Po zabraniu z domu żydowska panna młoda pozostawała ukryta w domu ojca pana młodego przez siedem dni. Podobnie Kościół pozostanie „ukryty” przez okres siedmiu lat, podczas przepowiedzianego okresu ucisku. Po siedmiu dniach żydowska panna młoda opuściła komnatę ślubną bez zasłony; podobnie po siedmiu latach Kościół powróci na ziemię wraz z Chrystusem, na oczach wszystkich (Kol 3:4).
Postrzegane jako analogia, żydowskie zwyczaje ślubne mają wielkie znaczenie zarówno dla wierzących, jak i niewierzących. Jeśli jesteś wierzący, musisz pamiętać o swoim oddaniu Oblubieńcowi, aby nie popełnić duchowego cudzołóstwa wobec Niego (zob. List Jakuba 4:4). Apostoł Paweł mówi do Kościoła: „Zazdroszczę wam zazdrością Bożą. Obiecałem ci jednego męża, Chrystusa, aby cię mu przedstawić jako czystą dziewicę”. Następnie ostrzega nas, abyśmy nie pozwolili, aby nasze umysły zostały „zbłądzone z waszej szczerej i czystej miłości ku Chrystusowi” (2 Kor 11:2-3).
Jeśli jesteś niewierzący, teraz jest czas, aby ponownie ocenić swój system wierzeń w świetle słów Jezusa i proroctw z Księgi Objawienia. Nie pozostawaj w tyle podczas pochwycenia. Jezus oferuje życie wieczne wszystkim, którzy pokutują i wierzą.
English
Czy istnieją podobieństwa między żydowskimi tradycjami ślubnymi a naszą relacją z Chrystusem?
