Pytanie
Kim byli Peletyci?
Odpowiedź
Peletyci byli grupą zagranicznych najemników zatrudnionych przez króla Dawida jako ochroniarze w jego specjalnych siłach zbrojnych. Peletyci to prawdopodobnie odmiana terminu Pelishti, odnoszącego się do Filistynów. Chociaż dokładne pochodzenie etniczne Peletyci nie jest znane, najprawdopodobniej pochodzili oni od przodków z regionu Morza Egejskiego i Anatolii, którzy migrowali na równiny przybrzeżne Kanaanu podczas najazdów ludów morza w XII wieku p.n.e.
Peletyci są zawsze wspominani w związku z Keretytami (lub Cheretytami w niektórych tłumaczeniach) w gronie królewskich urzędników, armii, straży i kapłanów Dawida: „Dawid panował nad całym Izraelem, czyniąc to, co było sprawiedliwe i słuszne dla całego swojego ludu. Joab, syn Zerui, był dowódcą armii; Jehoszafat, syn Achiluda, był sekretarzem; Sadok, syn Achituba, i Achimelek, syn Abiatara, byli kapłanami; Seraja był sekretarzem; Benajasz, syn Jojady, był dowódcą Keretytów i Peletytów; a synowie Dawida byli kapłanami” (2 Samuela 8:15–18).
Dowódcą tej elitarnej grupy żołnierzy był Benajasz, syn Jojady (1 Kronik 27:6). Biblia opisuje Benaję jako „dzielnego wojownika z Kabzeel. Dokonał wielu bohaterskich czynów, w tym zabił dwóch mistrzów Moabu. Innym razem, w śnieżny dzień, ścigał lwa do jamy i zabił go. Pewnego razu, uzbrojony jedynie w maczugę, zabił imponującego egipskiego wojownika, który był uzbrojony w włócznię. Benaja wyrwał włócznię z ręki Egipcjanina i zabił go nią. Dzięki takim czynom Benajasz stał się tak samo sławny jak trzej najpotężniejsi wojownicy. Był bardziej szanowany niż inni członkowie Trzydziestu, chociaż nie należał do Trzech. Dawid mianował go dowódcą swojej straży przybocznej” (2 Samuela 23:20–23, NLT).
Nie należy mylić Peletyjczyków z potężnymi mężami Dawida, chociaż służyli oni u boku tych najzacieklejszych i najbardziej znanych wojowników Dawida pod dowództwem Benajasza (zob. 2 Samuela 23:8–39). Dawid mógł zdobyć lojalność Peletyjczyków podczas swojego pobytu wśród Filistynów i służby pod ich królem w Gat (zob. 1 Samuela 27:1–12).
Peletyci i Keretyci byli dobrze zorganizowaną, spójną siłą bojową, która pozostała lojalna wobec Dawida przez cały okres jego panowania. Stali oni po stronie króla Dawida podczas jego licznych kampanii wojskowych i chronili jego tron przed buntami. Peletici bronili Dawida, gdy zbuntował się Absalom (2 Samuela 15:13–23), gdy Adoniasz próbował przejąć jego tron (1 Królewska 1:8) i gdy zbuntował się Saba (2 Samuela 20:1–26). Nadal dowodzili swojej lojalności wobec Dawida, gdy Salomon został koronowany na jego następcę, pomagając w koronacji Salomona (1 Król. 1:32–40). Najprawdopodobniej pomagali Benajaszowi w jego zadaniu pozbycia się wrogów Dawida z królestwa (1 Król. 2:25, 29, 46, 34–35).
Po śmierci Dawida królewscy strażnicy „Peletyci i Keretyci” ostatecznie stracili swoje etniczne określenie i stali się znani po prostu jako „kapitanowie i strażnicy” (zob. 2 Królów 11:4, 19, KJV), „Karyci i strażnicy” (NIV) lub „najemnicy karyccy i strażnicy pałacowi” (NLT). Karyci lub kapitanowie odnoszą się konkretnie do grupy zagranicznych żołnierzy (podobnych do Peletyjczyków i Keretyjczyków Dawida), którzy w starożytności służyli jako część królewskiej straży przybocznej.
English
Kim byli Peletyci?
