Pytanie
Jakie znaczenie ma imperium medo-perskie w historii biblijnej?
Odpowiedź
Medowie i Persowie pod wodzą króla Cyrusa II najechali Babilonię od wschodu w czerwcu 539 r. p.n.e. i zdobyli jej stolicę, Babilon, w lipcu tego samego roku. W chronologii biblijnej miało to miejsce pod koniec wygnania babilońskiego. W krótkim czasie Daniel stał się zaufanym doradcą nowego imperium medo-perskiego. Królestwem Medów i Persów rządził później Artakserkses II, czyli Ahaswerus, który poślubił Estera. Dzisiaj Persja jest zasadniczo synonimem współczesnego Iranu i nie różniło się to zbytnio w starożytności. Jednak Persja jako starożytne królestwo, zwłaszcza w połączeniu z Medią, obejmowała tereny od Egiptu na zachodzie po część Indii na wschodzie, a także Azję Mniejszą od wschodniej granicy Grecji po Tadżykistan.
Przepowiedziane imperium medo-perskie
Izajasz, Jeremiasz i Daniel przepowiedzieli, że Medowie i Persowie pokonają imperium babilońskie. Izajasz zacytował słowa Boga: „Oto pobudzę przeciwko nim Medów... Ich łuki powalą młodzieńców” (Izajasz 13:17-18). Inna przepowiednia głosiła, że Medowie rozszerzą swoje wpływy poza Babilonię i dotkną wszystkie narody (Jeremiasz 51:28). Jeremiasz podaje również powód dominacji Medów i Persów: „aby zniszczyć Babilon” i dokonać „zemsty za świątynię [Bożą]” (Jeremiasz 51:11). Daniel zinterpretował sen, który również przepowiadał upadek Babilonu.
Napis na ścianie
Daniel ostrzegł również przed upadkiem Babilonu w przeddzień jego upadku, jak zapisano w Księdze Daniela 5. Król Belszazar, nazywany „królem”, ponieważ pozostawiono mu sprawowanie władzy politycznej podczas gdy jego ojciec był na wojnie, używał złotych i srebrnych naczyń ze świątyni jako naczyń do picia podczas nocy rozpusty. „Nagle pojawiły się palce ludzkiej ręki i napisały na tynku ściany” (Daniel 5:5). Przerażony król wezwał Daniela do sali bankietowej, aby zinterpretował napis. Inspirowana interpretacja Daniela była ponura: Bóg wydał wyrok na Babilon, a królestwo zostanie podzielone. Do rana „Belszazar, król Babilończyków, został zabity, a królestwo przejął Dariusz Med” (Daniel 5:30-31).
Koniec wygnania
Jeszcze przed rozpoczęciem wygnania babilońskiego Bóg powiedział Jeremiaszowi, że Juda „stanie się pustynią, a narody te będą służyć królowi babilońskiemu przez siedemdziesiąt lat” (Jeremiasz 25:11). Ezdrasz i inni zapisali, że „w pierwszym roku panowania Cyrusa, króla perskiego [539 r. p.n.e.], aby wypełniło się słowo Pana wypowiedziane przez Jeremiasza, Pan poruszył serce Cyrusa” (Ezdrasz 1:1), a Cyrus pozwolił wszystkim Żydom powrócić do Judy. Kyrus nie tylko uwolnił Żydów, ale także zwrócił skradzione przedmioty ze świątyni i sfinansował odbudowę świątyni z królewskiej skarbnicy (Ezdrasz 6:4-5). Był to przełomowy moment w historii Izraela, ponieważ odbudowano Jerozolimę i świątynię oraz przywrócono Prawo.
Daniel
Daniel był prominentną postacią w imperium medo-perskim i zaufanym doradcą króla Dariusza. Jednak po objęciu stanowiska szefa satrapów (rodzaj gubernatorów) Daniel był znienawidzony przez niektórych z nich za swój szybki awans. Zastawili na Daniela pułapkę prawną, która miała doprowadzić do jego śmierci, ponieważ został wrzucony do słynnej jaskini lwów. Jednak dzięki interwencji Boga przeżył i nadal prorokował, rządził i doradzał w tej obcej krainie (Daniel 6:28).
Mordechaj i Estera
Kolejne kluczowe wydarzenie w historii Izraela miało miejsce również w Persji. Księga Estery opisuje pochodzenie święta Purim i to, jak Żydzi uniknęli masowej zagłady. Kiedy Cyrus uwolnił Żydów do ich ojczyzny, nie wszyscy z nich zdecydowali się powrócić do Judy (Estera 3:8). Król Kserkses (lub „Ahaswerus”, jak nazywa go Księga Estery) panował w latach 404-359 p.n.e. i prawdopodobnie miał niewielką wiedzę na temat historii stosunków swojego rządu z Żydami. Kiedy więc jego główny doradca, Haman, oskarżył Żydów o rutynowe nieprzestrzeganie praw królewskich, Kserkses uwierzył mu i zgodził się na plan Hamana dotyczący ludobójstwa Żydów. Królowa Estera, sama będąca Żydówką, została wybrana na królową imperium bez ujawniania swojego pochodzenia. W serii niezwykłych wydarzeń, wyraźnie świadczących o opatrzności Bożej, Estera była w stanie ujawnić nikczemne motywy Hamana. Nie tylko Żydzi uniknęli zagłady, ale kuzyn Estery, Mordokaj, otrzymał miejsce honorowe Hamana.
Wniosek
Bóg wykorzystuje jednostki i imperia, aby wypełnić swoją wolę. Imperium medo-perskie jest tego dobrym przykładem. Bóg wykorzystał to imperium, aby uwolnić swój uwięziony lud, sfinansować odbudowę świątyni i zachęcić swoje dzieci, że nigdy nie zostaną porzucone.
English
Jakie znaczenie ma imperium medo-perskie w historii biblijnej?
