Pytanie
Jak chrześcijanin powinien postrzegać furry?
Odpowiedź
Termin „furry” pojawił się niedawno w naszej kulturze i odnosi się do osób, które wykazują duże zainteresowanie humanoidalnymi zwierzętami. Humanoid to istota niebędąca człowiekiem, ale posiadająca ludzką postać lub cechy, takie jak zdolność mówienia, noszenie ubrań, wyrażanie emocji i inne. Furry to zatem osoby, które identyfikują się ze zwierzętami jako sposobem odnoszenia się do otaczającego ich środowiska.
Osoby zaangażowane w fandom futrzaków mają różne sposoby wyrażania swojego zainteresowania antropomorficznymi zwierzętami. Niektórzy tworzą dzieła sztuki lub projektują cyfrowe awatary futrzaków, aby reprezentować je w Internecie lub w grach. Niektórzy futrzacy przebierają się w oversize'owe kostiumy zwierząt zwane „fursuitami”, a następnie wcielają się w swoje zwierzęce postacie, zazwyczaj w społeczności innych futrzaków. Inni są bardziej minimalistyczni, nosząc na przykład kocie uszy lub ogon. Furry mogą nawet mówić o posiadaniu „fursony” – osobowości lub charakteru postaci zwierzęcej. Praktyka ta jest podobna do cosplayu, w którym osoba przebiera się za postać niebędącą zwierzęciem (np. superbohatera lub postać fantasy), a następnie odgrywa tę postać z innymi ludźmi.
Większość furry szybko odróżnia się od podgrupy fanów zwanej „therianami”. Therian to osoba, która identyfikuje się ze zwierzęciem i uważa, że jest to sedno jej tożsamości. Therian, który przyjmuje osobowość lisa, będzie na przykład uważał się za dosłownego lisa – lisa uwięzionego w ludzkim ciele. Większość furry po prostu identyfikuje się ze zwierzętami i wykorzystuje stworzone przez siebie postacie zwierzęce do reprezentowania swojej ludzkiej tożsamości. Niektórzy dystansują się jeszcze bardziej od fandomu furry, nazywając siebie „artystami zwierzęcymi furry” zamiast tylko „furry”.
Według niektórych statystyk ponad 75 procent furry ma 25 lat lub mniej (www.msn.com/en-us/lifestyle/lifestyle-buzz/a-guide-to-furries-and-furry-fandom-the-celebration-of-anthropomorphized-animals/ar-AA1hW8j5, dostęp 9/3/24). Jeśli chodzi o seksualność, ponad połowa furries identyfikuje się (w swojej nie-zwierzęcej osobowości) jako osoby inne niż wyłącznie heteroseksualne (https://furscience.com/research-findings/appendix-1-previous-research/international-summer-2011, dostęp 9/3/24).
Podobnie jak w przypadku wielu innych tematów związanych z tożsamością, kwestia fandomu futrzaków może być myląca i trudna do określenia. Chociaż nie ma nic złego w lubieniu konkretnej postaci, przebieraniu się w kostiumy lub angażowaniu się w sztuki sceniczne, zanurzenie się w kulturze futrzaków, jak się powszechnie uważa, nie jest zgodne z Bożymi celami stworzenia ludzkości.
Biblia nie używa terminu „furry”, ale jasno uczy nas o tożsamości i tym, jak powinniśmy odnosić się do innych ludzi.
Biblia uczy, że sednem tożsamości człowieka jest bycie mężczyzną lub kobietą, stworzonymi na obraz i podobieństwo Boże (Rdz 1,26-27). „Około jedna trzecia furry czuje się mniej niż w 100% ludźmi” (msn.com, op. cit.), a to jest problem. Zamiast uciekać od rzeczywistości, powinniśmy przyjąć prawdę. Naszej tożsamości nie należy szukać w fandomie futrzaków ani fantazjach o zwierzętach, ale w Chrystusie (Galacjan 2:20). Nasze poczucie przynależności powinno wynikać ze wspólnoty Ducha w Kościele, a nie z konwentów futrzaków czy „conFURances” (Rzymian 12:5).
Chrześcijanin powinien zatem postrzegać furry jako ludzi, którzy potrzebują miłości i łaski Bożej. Furry nie są zwierzętami, ale ludźmi stworzonymi na obraz Boży. Chrześcijanin powinien wskazywać furry na łaskę Jezusa, tak jak robiłby to w przypadku każdego innego człowieka zagubionego w grzechu lub zdezorientowanego ideami tego świata.
Chrześcijanie powinni odważnie mówić prawdę o tym, co jest dobre, a co złe, co jest właściwe, a co niewłaściwe. Chrześcijanie powinni jednak również mówić prawdę w miłości (Efezjan 4:15) i kierować się miłością we wszystkim, co robią w kontaktach z innymi (1 Koryntian 16:14).
English
Jak chrześcijanin powinien postrzegać furry?
