Pytanie
Co Biblia mówi o prosperity?
Odpowiedź
Prosperity / sukces to popularny temat, który wplótł się w chrześcijańskie przesłanie. Ponieważ brzmi bardzo zachęcająco i wiele wersetów biblijnych wydaje się wspierać ten temat, wielu popularnych nauczycieli zastąpiło zdrowe nauczanie o pokucie, krzyżu i rzeczywistości piekła, nauczaniem o dobrobycie / sukcesie. Nasze pragnienie dobrobytu jest tak silne, że jesteśmy przyciągani do tych nauk jak ćma do płomienia. Obietnica zamożności, połączona z duchowością, oferuje nadzieję, pomoc finansową i relację z Bogiem jednocześnie. Głosiciele sukcesu mówią nam również to, w co chcemy wierzyć. Założeniem głoszenia sukcesu lub nauczania Słowa Wiary jest to, że ponieważ Bóg jest dobry, chce, aby Jego dzieci cieszyły się zdrowiem, bogactwem i szczęściem. A ponieważ jest bogaty, może sprawić, że tak się stanie. Oddzielenie faktów biblijnych od fikcji stworzonej przez człowieka może być trudne. Czego właściwie Biblia naucza o prosperity?
Musimy zacząć od uznania, że całe stworzenie należy do Boga (Psalm 50.12). On jest właścicielem wszystkiego i to od Niego zależy, co z tym zrobi (Ks. Izajasza 45.9; Ks. Jeremiasza 18.6-10). Wiemy również, że jest On dobry i pragnie dawać nam dobre rzeczy (1 Ks. Kronik 16.34; Psalm 100.5). Największy dar Bóg już dał: Swego własnego Syna, Jezusa (2 Koryntian 9.15; Ew. Jana 3.16-18). Gdy otrzymaliśmy ten dar i przyjęliśmy zaszczyt bycia adoptowanymi do Bożej rodziny, Stwórca staje się naszym Ojcem (Rzymian 8.15). Kocha nas jak swoje drogie dzieci. Tak jak ziemski ojciec pragnie, by jego dzieciom powodziło się w różny sposób, tak samo czyni Bóg. Tak jak ziemscy ojcowie uwielbiają dawać swoim dzieciom dobre prezenty, tak nasz niebiański Ojciec uwielbia dawać nam dobre prezenty (Ew. Mateusza 7.11). Jako Jego dzieci możemy oczekiwać, że będzie się o nas troszczył (Filipian 4.19).
To prawda, że Bóg chce, by Jego dzieciom dobrze się powodziło, ale w jaki sposób? Popularne rozumienie dobrobytu wykracza poza to, czego naucza Biblia. Nauczyciele sukcesu koncentrują się przede wszystkim na tu i teraz, szukając bogactwa jako "dowodu" Bożego błogosławieństwa. Do swojego szumu dołączają kilka wyrwanych z kontekstu wersetów biblijnych i nazywają to biblijnym nauczaniem. Jednak Boże pragnienie, byśmy prosperowali, może wcale nie obejmować bogactwa materialnego. 1 Tymoteusza 6.9 ostrzega: "A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidła, i w liczne bezsensowne i szkodliwe pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie." (tłum. Biblia Warszawska). Istnieją różne rodzaje dobrobytu, z których dobrobyt materialny lub finansowy jest tylko jednym. Inne rodzaje dobrobytu mogą być o wiele ważniejsze w oczach Boga.
Wiele razy Bóg nie może zaufać nam w kwestii dobrobytu materialnego, ponieważ uczynilibyśmy z niego bożka. Jezus powiedział: "Jak trudno tym, którzy mają majętności, wejść do Królestwa Bożego" (Ew. Łukasza 18.24). Bogactwo szybko nas opanowuje i obiecuje bezpieczeństwo, którego nie jest w stanie zapewnić. Dobrobyt może stać się substytutem prawdziwego celu, jakim jest dążenie do Boga i Jego sprawiedliwości (zob. Ew. Mateusza 6.33). Jako dobry Ojciec, Bóg może wstrzymać to, czego pragniemy, wybierając zamiast tego to, czego naprawdę potrzebujemy. On ma na uwadze naszą wieczną korzyść, a nie naszą krótkoterminową wygodę (Ew. Łukasza 12.33-34).
Nauczanie o dobrobycie jest również błędne, ponieważ zawiera ideę, że krzyż Chrystusa zajął się wszystkimi naszymi fizycznymi i psychicznymi dolegliwościami. Jeśli zadośćuczynienie Jezusa zapewnia teraz fizyczne uzdrowienie i dobrobyt, to powinniśmy oczekiwać długiego, dostatniego życia wolnego od wszelkich chorób, niedomagań i dolegliwości. Ale to nie ziemski, fizyczny dobrobyt jest zapewniany przez zadośćuczynienie Chrystusa; to niebiański, duchowy dobrobyt. Niektórzy z najbardziej lojalnych sług Bożych cierpieli na dolegliwości fizyczne, które nie zostały cudownie uzdrowione (Filipian 2.24-28; 1 Tymoteusza 5.23). Wielu wierzących na przestrzeni dziejów było więzionych, torturowanych i ostatecznie zabijanych. "Byli kamienowani, paleni, przerzynani piłą, zabijani mieczem, błąkali się w owczych i kozich skórach, wyzuci ze wszystkiego, uciskani, poniewierani; ci, których świat nie był godny, tułali się po pustyniach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi" (Hebrajczyków 11.37-38). Wczesny Kościół nie znał nic z popularnego dziś nauczania o sukcesie. Być może nie byli zamożni w bogactwa i ziemie, ale prosperowali w hojności, miłości i społeczności z Chrystusem i sobą nawzajem (1 Koryntian 1.5; 2 Koryntian 6.10; 9.11).
Bożym ideałem dla tego świata była doskonałość (1 Ks. Mojżeszowa 1.31). Stworzył go doskonałym, pragnął, abyśmy cieszyli się doskonałym życiem i doskonałą społecznością z Nim, i chciał, aby dobrobyt był sposobem na życie. Ale grzech zepsuł ten doskonały plan i teraz dobrobyt, zdrowie i beztroska egzystencja są niemożliwe dla wielu, a dla reszty są ulotne (Rzymian 5.12; 1 Ks. Mojżeszowa rozdział 3). Bóg oferuje nam niewysłowioną pomyślność, ale może ona nie nadejść podczas naszego krótkiego pobytu na ziemi. Dla wielu pełne uświadomienie sobie Bożego odnowienia będzie możliwe dopiero wtedy, gdy opuścimy ten świat i wejdziemy w Jego obecność do wieczności. Hebrajczyków rozdział 11 wymienia dziesiątki wiernych sług Pana, od których można by oczekiwać, że żyli dostatnio dzięki swojej wierności. Jednak wersety 39 i 40 mówią tak: "A wszyscy ci, choć dla swej wiary zdobyli chlubne świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica, ponieważ Bóg przewidział ze względu na nas coś lepszego, mianowicie, aby oni nie osiągnęli celu bez nas" (tłum. Biblia Warszawska). Każde dziecko Boże, kupione krwią Jezusa Chrystusa, doświadczy dobrobytu przekraczającego nasze najśmielsze wyobrażenia przez całą wieczność (1 Koryntian 2.9). Do tego czasu chodzimy w wierze.
Rzymian 8.17-18 obiecuje to: "A jeśli dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem z nim cierpimy, abyśmy także razem z nim uwielbieni byli. Albowiem sądzę, że utrapienia teraźniejszego czasu nic nie znaczą w porównaniu z chwałą, która ma się nam objawić" (tłum. Biblia Warszawska). Bycie współdziedzicami Chrystusa oznacza, że na zawsze będziemy cieszyć się wszystkim, co należy do Boga. Żaden ziemski dobrobyt nie może się z tym równać.
English
Co Biblia mówi o prosperity?
