Soru
Yazılı dua etmek yanlış mıdır?
Yanıt
Kutsal Yazılarla çelişmediği sürece önceden yazılmış bir duayı okumanın ya da ezberlemenin özünde yanlış bir şey yoktur. Bir duayı halka sunmadan önce yazmak, konuşmacının tam olarak ne demek istediğini söylemesine yardımcı olabilir ve kötü ifade veya zihinsel eksikliklerden kaynaklanan dikkat dağınıklığı olasılığını azaltır. Dua bir başkası tarafından yazılmış olsa bile, kişinin bunu Tanrı'ya kendi duası olarak okuması yanlış değildir. Tanrı dua ederken en çok yüreklerimizin durumuyla ilgilenir: kendimiz yerine O'na mı odaklanıyoruz? Duayı O'nunla konuşmak ve O'nunla paydaşlık etmek için bir araç olarak kullanıyor muyuz?
İsa bizi gece gündüz Tanrı'ya yakarmaya (Luka 18:7), alçakgönüllülükle dua etmeye (Luka 18:9-14) ve O'nun sevincini yaşayabilmemiz için Tanrı'yı yücelten şeyler istemeye teşvik eder (Yuhanna 16:24). Mezmur yazarı şöyle der: "Ey halkım, her zaman O'na güven, İçini dök O'na, Çünkü Tanrı sığınağımızdır" (Mezmur 62:8). Duanın amacı Tanrı'yla daha yakın bir ilişki geliştirmek, O'na daha çok güvenmek ve O'nun isteğine boyun eğmektir. Tanrı O'nunla iç içe olmamızı, dalların asmaya bağlandığı gibi bağlanmamızı ister: "Bende kalın" der İsa (Yuhanna 15:4). Tanrı'nın karakteri hakkında daha çok şey öğrendikçe ve O'na daha çok aşık oldukça, dualarımız daha içten ve doğal olur. Tanrı dua ederken kullandığımız sözcüklerle ilgilenmez; O belagat aramaz. Bir dua, Petrus'un denizde batarken İsa'ya yakarışı kadar basit olabilir: "Ya Rab, beni kurtar!" (Matta 14:30).
Kutsal Yazılar pek çok yazılı dua içerir ve pek çok kişi bu esinlenmiş dualardan bazılarını kendi kişisel duaları olarak Tanrı'ya geri dua etmeyi yararlı bulmuştur. Bunda yanlış bir şey yoktur. Çoğu zaman, ne dua edeceğimizi bilemediğimizde, Kutsal Yazılar bize kelimeleri verebilir. Mezmurlar kitabı yüzlerce dua içerir ve bunların birçoğu düşüncelerimizi kelimelere dökmüştür. Örneğin bir imanlı ruhsal saldırı altında olduğunda, Mezmur 70'in sözleriyle dua edebilir. Amaç, yüreklerimizdekini ifade eden belirli Kutsal Yazılar için dua etmektir.
İsa öğrencilerine Kutsal Yazılarda kaydedilmiş olan örnek bir dua öğretmiştir (bkz. Matta 6:9-13 ve Luka 11:2-4). Çeşitli mezheplerden kiliselerde pastörler cemaatlere Rab'bin Duası'nı birlikte okumaları için önderlik ederler ve bunda sakıncalı bir şey yoktur. Bir grup insan bir duayı öğrenip birlikte okuduklarında, Tanrı'yı hoşnut eden bir birlik ve paydaşlık duygusu geliştirirler. Ama sonuçta Rab'bin Duası, Tanrı'ya düzenli olarak okunacak bir şey olmaktan ziyade, dualarımız için bir model olarak tasarlanmıştır.
Rab'be şarkı söylemek, önceden yazılmış bir duayı dua etmenin bir şekli de olabilir.
Önceden yazılmış bir duayla ilgili bir endişe, sözcükleri düşünmeden tekrarlayabilmemizdir. Ezbere dua etmek genellikle dua eden kişi için faydalı değildir ve "anlamsız bir tekrar" olma riski taşır (Matta 6:7). Başkaları tarafından yazılmış duaları okumak hitabette yararlı bir araç olabilir, ancak kişiliksiz olma tehlikesi taşır. The Pilgrim's Progress'in yazarı John Bunyan, önceden yazılmış bu tür duaların, insanların kendi yürekten dualarının yerine kullanıldığı sürece Kutsal Kitap'a aykırı olduğuna inanarak kilisesinde Ortak Dua Kitabı'nı kullanmayı reddettiği için on iki yıl hapis yatmıştır: "Anlayışı Ruh tarafından açılan kişinin, başkalarının duaları olmadan dua edemeyeceği konusunda eğitilmeye ihtiyacı yoktur" (A Discourse Touching Prayer, 1663). "Dua ederken," der Bunyan, "kalpsiz sözcüklere sahip olmaktansa, sözcüksüz bir kalbe sahip olmak daha iyidir."
Sonuç olarak? Kalbinizi Tanrı'nın kalbiyle birleştirmek için dua edin. Eğer bu ara sıra önceden yazılmış dualar etmeyi gerektiriyorsa, bu aracı kullanın. Yazılı duaları Tanrı'yla kendi yürekten iletişiminizin yerine kullanmaktan kaçının. Ve Tanrı'yla aranızdaki konuşmayı sürdürün (1. Selanikliler 5:17).
English
Yazılı dua etmek yanlış mıdır?
