Soru
Yaşamlarımızın İsa için bir tanıklık olması ne anlama gelir?
Yanıt
Burada söz konusu olan "İsa için tanıklık", İsa Mesih'i izlemekle ilgili kişisel deneyimimizi açıkça kabul eden bir yaşam tarzı ve sözler olacaktır. Bir tanıklık aleni olmalıdır çünkü amacı başkalarına neler olduğunu anlatmaktır. Hristiyan deneyiminde, yenilenmemiz diğer insanlara İsa'nın hayatta olduğunu ve yaşamları değiştirdiğini gösteren bir vasiyet (kanıt) olmalıdır. Sözlerimiz ve eylemlerimizle tanıklık ederiz. Eğer yaşamlarımız İsa Mesih için bir tanıklıksa, o zaman "O'nun adımlarını izlerken" (1. Petrus 2:21) Mesih'in yansımaları olmalıdırlar.
Elçilerin İşleri 4:33'te elçiler tanıklıklarını sözlerle ifade ederler: "Elçiler, Rab İsa'nın ölümden dirildiğine çok etkili bir biçimde tanıklık ediyorlardı. Tanrı'nın büyük lütfu hepsinin üzerindeydi." Dirilişe tanıklık eden elçiler, kendi gözleriyle gördüklerini, kendi kulaklarıyla duyduklarını ve kendi elleriyle dokunduklarını başkalarına anlatıyorlardı. Mesih'in dirilişini kişisel, görgü tanığı olarak anlatıyorlardı. Aynı şekilde, bugün de imanlılara ilk elden tanık oldukları şeyleri başkalarına anlatmaları emredilmektedir. Elçiler gibi İsa'yla yüz yüze bir deneyim yaşamadık, ancak dönüşüm deneyimimiz daha az gerçek değildir ve Tanrı'nın yaşamlarımızdaki doğaüstü işinin daha az kanıtı değildir. Yüreklerimizde meydana gelen değişimi cesaretle ve alçakgönüllülükle paylaşmalıyız.
Vahiy 12:11 inanlıların "Kuzu'nun kanıyla ve tanıklıklarının sözüyle [Şeytan'a] karşı zafer kazandıklarını; ölümü göze alacak kadar can sevgisinden vazgeçtiklerini" söyler. Tanıklıklarının "sözüne" dikkat edin, yani bu muzafferler utanmadan ya da korkmadan sözlü olarak konuştular. Bazıları Hristiyanların tanıklıklarını sözlü olarak dile getirmemeleri gerektiğine, sadece günlük yaşamlarında bunu yaşamaları gerektiğine inanır. Ancak bu bir ya-ya da önermesi değildir. Müjde mesajını yaşamak önemlidir, ancak sözlü tanıklığımızdan daha önemli değildir, çünkü Tanrı iman üretme aracı olarak Sözü "işitmeyi" seçmiştir (Romalılar 10:17; ayrıca bkz. Yuhanna 4:39).
Mesih'e adanmış bir yaşam güçlü bir tanıklıktır. Pavlus böyle bir yaşamı 2. Korintliler 1:12'de şöyle tanımlar: "Dünyaya ve özellikle size, insan bilgeliğiyle değil, Tanrı'nın lütfuyla, Tanrı'dan gelen saflık ve içtenlikle davrandığımıza vicdanımız tanıktır. Ve biz bununla övünüyoruz." Tanrısal yaşam eylemlerimiz dudaklarımızdan çıkan sözlerle eşleştiğinde, tanıklığımız doğru olarak görülecektir.
İsa, Güzel Sözler'de kutsanmış olanların bir listesini vermiştir: "Ruhta yoksul olanlar . . . [günahları için] yas tutanlar . . yumuşak huylular ... doğruluğa aç ve susuz olanlar ... merhametliler ... yüreği temiz olanlar ... barış sağlayanlar" (Matta 5:3-9). İsa tanrısal bir yaşamı iki buyrukla özetlemiştir: "İsa ona şu karşılığı verdi: ‘Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin. İşte ilk ve en önemli buyruk budur'" (Matta 22:37-38). Yaşamını İsa'nın tanıklığı olarak sürdürmek isteyen bir Hristiyan Tanrı'yı her şeyden çok sevecek ve başkalarını da kendinden çok sevecektir. Bir imanlı İsa'nın yaşamında yaptıklarını paylaştığında ve Tanrı'ya ve başkalarına somut yollarla hizmet ettiğinde, Mesih'in yaşam veren gücünü karanlık ve kasvetli bir dünyaya giderek daha fazla yansıtacaktır.
English
Yaşamlarımızın İsa için bir tanıklık olması ne anlama gelir?
