Soru
Tıbbi tedaviyi reddetmek günah mıdır?
Yanıt
Kutsal Kitap hiçbir zaman tıbbi tedaviyi reddetmenin günah olduğunu söylemez. Ancak, tıbbi tedaviye ilişkin inançlarımızı Kutsal Kitap'ın söyledikleri ışığında dikkatle incelemeliyiz.
İlk olarak, tıbbi tedaviyle ilgili yanlış öğretileri tespit etmeli ve reddetmeliyiz. Sağlık ve zenginlik müjdesinin savunucuları, Tanrı'nın herkesin sağlıklı olmasını istediğini ve sağlığın Tanrı'nın Sözünü içselleştirmeye ve bir rahatsızlığı önlemek ya da iyileştirmek için yeterli imana sahip olmaya bağlı olduğunu öğretir. Benzer şekilde, Yeni Çağ hareketinin savunucuları da olumlu düşünce ve inanç yoluyla iyileşmeye aşırı vurgu yapmaktadır. Bu öğretiler Kutsal Kitap'a aykırıdır çünkü Hristiyanların Tanrı'nın Sözü'nü yeterince içselleştirerek, doğru şeyleri düşünerek ya da yeterli imana sahip olarak kendi işleriyle kendilerini iyileştirebilecekleri fikrini aşılarlar. Gerçekte, Kutsal Kitap sağlığımızın maneviyat düzeyimize bağlı olduğunu söylemez; tıbbi yardım ararsak imandan yoksun olduğumuzu ve dolayısıyla günah işlediğimizi de söylemez.
Hristiyan çevrelerdeki bazı kişiler şu iki hatalı fikre dayanarak tıbbi tedaviyi reddetmektedir: 1) tıbbi tedavilerin kullanılması, Tanrı'nın insanlık üzerindeki adil yargısına karşı gelmek için günahkâr bir girişimdir ve 2) eğer bir kişi kişisel inancı nedeniyle tedaviyi reddederse, tıbbi tedavi almayı seçen birinden daha dindardır.
İlk inancı değerlendirirken şunları hatırlarız:
- İsa hizmeti sırasında pek çok hasta ve rahatsız insanı iyileştirmiştir; İsa sadece iyi olanı yaptığına göre, fiziksel acıdan kurtulmak iyi bir şeydir (Matta 15:29-39).
- Pavlus Timoteos'a mide rahatsızlığı için şarap reçete etmiştir; bu da hastalıkların tıbbi yollarla tedavi edilmesinin teşvik edilmesi gerektiğini gösterir (1Ti.5:23).
- Hristiyanlara bedenlerini "onurlandırmaları" (kötüye kullanmamaları ya da ihmal etmemeleri) emredilmiştir (1. Korintliler 6:19-20); eğer bir kişinin bedenini onurlandırmak için tıbbi bir tedavi uygulanabiliyorsa, bu dikkatle düşünülmeye değerdir.
- Yeni Antlaşma'nın yarısından fazlasını yazan Luka bir doktordu (Koloseliler 4:14) ve onun doktorluk mesleğinin günah olduğunu düşünmek için hiçbir neden yoktur.
İkinci yanlış inancı ele alırken, "kendilerini kendileriyle ölçen ve kendilerini kendileriyle kıyaslayanların ... bilge olmadıklarına" işaret ediyoruz (2. Korintliler 10:12). Kişinin kendi kişisel inancının bir başkasınınkinden daha doğru olduğunu düşünmesi gururdan kaynaklanır. Doğum sırasında ağrı kesici ilaçları reddeden bir anne, ilaçları alan kadından hiçbir şekilde daha doğru değildir. Bu genellikle kişisel kanaat veya tıbbi uygunluk meselesidir.
Yaşam sonu bakımı söz konusu olduğunda, bazıları yaşayan bir vasiyetname hazırlayarak tıbbi tedaviyi önceden reddetmeyi tercih eder. Bazı durumlarda, belirli ilaçların, tedavilerin veya yaşamı uzatan önlemlerin alınmamasının hastanın yararına olabileceği doğrudur. Yaşam sonu tedavisinin ayrıntıları önceden tartışılmışsa, hastanın ailesi büyük ölçüde ahlaki sorumluluktan kurtulmuş olur.
Ölümcül hastalar bazen tıbbi tedaviyi reddeden bir başka gruptur. İki yıl kemoterapi ya da altı ay aileleriyle ilaçsız zaman geçirme seçeneği sunulduğunda, birçok kanser hastası sevdikleriyle daha kaliteli zaman geçirmek için tedaviden vazgeçmeyi tercih etmektedir. Bu kişisel bir inanç meselesidir ve karar dua ve müzakere gerektirir.
Kutsal Kitap'ta özel olarak ele alınmayan durumlarda, Hristiyanlar Kutsal Ruh'un yönlendirmesiyle kendi kişisel kanaatlerini oluşturmalıdır (Romalılar 14:22). Tıbbi tedaviyi reddetmek için iyi ve onurlu nedenler olabileceği gibi, kabul etmek için de iyi ve onurlu nedenler olabilir. Korkuya (2. Timoteos 1:7), yanlış inançlara (2. Timoteos 4:3-5) ve hatta insan yapımı yasalara (Markos 7:8) dayanarak tıbbi kararlar vermemeliyiz. Bunun yerine, dua ve şükranla Rab'bin yardımını ve rehberliğini aramalı (Mezmur 143; Filipililer 4:6-7), sağlıkla ilgili tüm kararlarımızda Tanrı'ya yücelik getirmeye çalışmalıyız (1. Korintliler 10:31).
English
Tıbbi tedaviyi reddetmek günah mıdır?
