Soru
Terbiye edilmek ne anlama gelir? Tanrı bizi nasıl terbiye eder?
Yanıt
İbraniler 12:6 şöyle der: "Çünkü Rab sevdiğini terbiye eder, Oğulluğa kabul ettiği herkesi cezalandırır." "Terbiye etmek" için kullanılan bir diğer sözcük de "azar"dır. Bu bölüm Süleyman'ın Özdeyişleri 3:11-12'den alıntı yaparak devam eder: "Oğlum, RAB'bin terbiye edişini hafife alma, O'nun azarlamasından usanma. Çünkü RAB, oğlundan hoşnut bir baba gibi, Sevdiğini azarlar." Doğru azar sevginin bir kanıtıdır.
Kutsal Yazılar boyunca Tanrı Kendisini bir Baba olarak tasvir eder. İsa'yı Kurtarıcı olarak kabul edenler O'nun çocuklarıdır (Yuhanna 1:12; Galatyalılar 3:26). Tanrı baba/oğul benzetmesini kullanır çünkü biz bunu anlarız. Kendisini, sevgili çocuklarını sadece kutsamakla kalmayıp onların iyiliği için terbiye eden sevgi dolu bir babayla karşılaştırır. İbraniler 12, Tanrı'nın terbiyesini almayanların meşru çocuklar olmadığını göstermeye devam eder (ayet 8). Sevgi dolu bir baba oğlunu dikkatle izler ve oğlu emirlerine karşı gelip tehlikeye doğru gittiğinde, baba onu güvende tutmak için terbiye eder. Tanrı da bize bunu yapar. Tanrı'nın yeniden doğmuş bir çocuğu günaha yöneldiğinde ya da günaha karşı direnmeyi reddettiğinde, Cennetteki Babamız onu kutsallığa geri döndürmek için hayatına azarlama getirir.
Azarlama suçluluk duygusu, hoş olmayan durumlar, huzur kaybı, ilişkilerin bozulması ya da günahı seçmenin herhangi bir olumsuz sonucu şeklinde gelebilir. Bazen Rab'bin terbiyesi fiziksel hastalık, hatta ölüm olabilir (1Ko.11:30).
İnsanlar sık sık Tanrı'nın geçmişte yaptıkları yanlış seçimlerden dolayı kendilerini "cezalandırıp cezalandırmadığını" sorarlar. Günaha karşı tüm cezamız çarmıhta İsa'nın üzerinde tükenmiştir (Romalılar 5:9). Tanrı'nın gazabı O'nun üzerine döküldü, böylece "Mesih İsa'da" (Romalılar 8:1) olanlar için gazap kalmadı. Yaşamlarımızı günahın yerine geçen Mesih'e verdiğimizde, günahımız bağışlanır ve Tanrı artık onu hatırlamaz (İbraniler 8:12; 10:15-18). Ancak çoğu zaman geçmişteki yanlış seçimlerimiz şimdi hoş olmayan sonuçlara yol açmıştır. Tövbe ettiğimizde Tanrı günahın doğal sonuçlarını mutlaka ortadan kaldırmaz. Bu sonuçlar Tanrı'nın bize öğretmek, aynı hataları tekrarlamamızı önlemek ve bize Tanrı'nın lütfunu hatırlatmak için kullanabileceği araçlardır.
Kutsal Kitap'ın her yerinde azarlama örneklerine rastlanır. İsrailliler Tanrı'nın buyruklarına sürekli itaatsizlik ediyorlardı (Çölde Sayım 14:21-23; Hakimler 2:1-2; 2. Krallar 18:12). Tanrı onlara karşı sabırlı davrandı, yalvarmaları için peygamberler gönderdi ve onları birçok kez uyardı. Ama onlar ayak direyip putları ya da kötü uygulamaları benimsediklerinde, Tanrı onları belalar ya da düşman saldırıları şeklinde cezalandırdı (Yeremya 40:3). Onları hâlâ seviyordu ve sevgisi nedeniyle onları yok edecek davranışlara devam etmelerine izin veremezdi.
Kutsal Kitap'ta, Rab'bin en çok hoşnut olduğu kişilere -Musa (Çölde Sayım 27:12), Davut (1.Tarihler 28:3) ve Süleyman (1.Krallar 11:11) gibi- bile kişisel olarak azarlandıklarına dair birçok örnek vardır. Dikkat edin, bu kişiler hata yapmalarına ve bu hatalarından dolayı cezalandırılmalarına rağmen, Tanrı onları sevmekten ya da kullanmaktan vazgeçmedi. Suça uygun bir disiplin getirmiş, ama gerçekten tövbe eden yüreği her zaman bağışlamıştır. Tanrı her zaman ilişkiyi onarmıştır.
Günah işlediğimizde, sevgi dolu Cennetteki Babamız'ın bunu yanımıza bırakmayacağını bekleyebiliriz. Bizi sevdiği için kutsal yaşamlar sürmemizi ister (1. Petrus 1:15-16; Romalılar 8:29). Eğer bir kişi Mesih'i tanıdığını iddia ediyor ama tövbe etmeden günah dolu bir yaşam sürüyorsa ve bundan hiçbir rahatsızlık duymadan "kendini iyi hissettiğini" iddia ediyorsa, o kişi Tanrı'nın meşru bir çocuğu değildir (Vahiy 3:19; İbraniler 12:5-11; Eyüp 5:17; Mezmur 94:12; 1. Yuhanna 3:4-12). Tanrı "oğulluğa kabul ettiği herkesi cezalandırır" (İbraniler 12:6).
English
Terbiye edilmek ne anlama gelir? Tanrı bizi nasıl terbiye eder?
