Soru
Tanrı'yla gerçek yakınlığı nasıl yaşayabilirim?
Yanıt
Tanrı'yla gerçek yakınlık, Mesih yeryüzünde yürüdüğünden beri Hristiyanlar tarafından aranan bir şeydir. Hristiyanların Tanrı'yla yakın bir ilişkinin yakınlığını deneyimlemeyi arzulamaları doğaldır. Ancak Tanrı'yla gerçek yakınlık sadece romantik bir ilişkiyle eşdeğer bir duygu değildir. Duygulardan çok daha derinlere, ruhumuza kadar iner ve eylemlerimizle yansır. "Çünkü RAB sapkınlardan tiksinir, Ama doğruların candan dostudur" (Süleyman'ın Özdeyişleri 3:32). Tanrı kötülükle ya da itaatsiz Hristiyanlarla yakınlık kuramaz. Tanrı'yla gerçek yakınlık O'na yaklaşmakla başlar.
Tanrı, Kendisine yaklaşmayanlara asla yaklaşmayacaktır ve bizim "yaklaşmamızın" yolu doğruluktan geçer. "Tanrı'ya yaklaşın, O da size yaklaşacaktır. Ey günahkârlar, ellerinizi günahtan temizleyin. Ey kararsızlar, yüreklerinizi paklayın" (Yakup 4:8). Kuşkusuz Tanrı günahkârlara asla yakınlık göstermeyecektir, ama Mesih'in kanıyla temizlenmiş ve çarmıhta O'nun doğruluğunu almış olanlar (2. Korintliler 5:21) Tanrı'yla yakınlık kurma umuduna sahiptirler. Aslında bu umuda sahip olanlar sadece iman aracılığıyla lütufla kurtulmuş olanlardır (Efesliler 2:8-9), çünkü Mesih aracılığıyla Tanrı'ya yaklaştığımız umuttur (İbraniler 7:19).
İsa aslında Tanrı'yla yakınlığın modelidir çünkü O ve Baba birdir (Yuhanna 10:30) ve hiçbir ilişki İsa'nın Baba'yla yaşadığı birlikten daha yakın olamaz. Baba'yla olan ilişkisi sevgi ve itaatle karakterize edilmiştir. İsa sevgiyle, Babası'nın isteğini yerine getirmek için dünyaya geldi. Kendi başına hiçbir şey yapmadı, ama her şeyde Babası'nın isteğini yerine getirdi (Yuhanna 5:30). Bu, çarmıha gerilmeden önceki gece Getsemani Bahçesi'nde en açık şekilde görülmüştür. Olacakları tahmin etmenin ıstırabını çeken İsa, acı çekeceği kaderin kendisinden uzaklaştırılmasını istemiş, ama yalvarışını şöyle bitirmiştir: "Benim değil, senin istediğin olsun." (Luka 22:42). Burada İsa'nın kendi iradesini Baba'sının iradesine teslim etmesiyle itaatte yansıyan gerçek yakınlığın mükemmel bir örneğini görüyoruz.
Eğer Tanrı'yla gerçek yakınlığa ulaşmayı umuyorsak, İsa bizim modelimiz olmalıdır. Tanrı'yı severiz, çünkü O bizi ilk önce sevmiştir (1. Yuhanna 4:10) ve O'na olan sevgimizi O'na itaat ederek kanıtlarız. İsa takipçilerine, "Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz" (Yuhanna 14:15) demiştir. O'na itaat ettiğimizde ve buyruklarını yerine getirdiğimizde, tıpkı kendisinin Baba'nın isteğini yerine getirerek Baba'nın sevgisinde kaldığı gibi, bizim de O'nun sevgisinde kalacağımızı vaat etmiştir (Yuhanna 15:10). Tanrı'yla yakınlık ancak itaat yoluyla O'nunla iyi bir paydaşlık içinde olduğumuzda mümkün olabilir. O zaman İsa'nın yaptığı gibi, O'na güvenmenin ve isteğine boyun eğmenin getirdiği sevinci ve esenliği tadabiliriz.
English
Tanrı'yla gerçek yakınlığı nasıl yaşayabilirim?
