Soru
Tanrı'yı mı, Şeytan'ı mı yoksa kendi düşüncelerimi mi duyduğumu nasıl bilebilirim?
Yanıt
Hayat, Kutsal Kitap'ta kesin, isme özel, nasıl yapılacağı tarif edilmeyen kararlarla doludur. Çocuklarım günde kaç saatlerini ekran başında geçirmeli? Belirli video oyunlarını oynamak doğru mu? Bir iş arkadaşımla çıkmama izin var mı? Bir gece önce çok geç yattığım için işe gitmememde bir sakınca var mı? Hepimizin gerçek hakkında fikirleri vardır, ancak bu fikirlerin Tanrı'dan geldiğinden nasıl emin olabiliriz? Tanrı'yı mı duyuyorum? Yoksa sadece kendimi mi duyuyorum? Daha da kötüsü, Kutsal Ruh'un yönlendirmesi kılığına bürünmüş Şeytan'ın ayartmalarını mı duyuyorum? Bazen kendi fikirlerimizi Tanrı'nın yönlendirmesinden ayırt etmek zordur. Peki ya dürtülerimiz aslında Tanrı'dan değil de ruhlarımızın düşmanından geliyorsa? Düşüncelerin nereden geldiğinden emin değilken "her düşünceyi nasıl tutsak alırız" (2. Korintliler 10:5)?
Tanrı en yaygın olarak, yüzyıllar boyunca bugün bizler için korunmuş olan esinlenmiş Sözü Kutsal Kitap aracılığıyla iletişim kurar. Söz aracılığıyla kutsanırız (Yuhanna 17:17) ve Söz yolumuzun ışığıdır (Mezmur 119:105). Tanrı ayrıca koşullar (2. Korintliler 2:12), Ruh'un yönlendirmeleri (Galatyalılar 5:16) ve bilgece öğütler veren tanrısal danışmanlar (Süleyman'ın Özdeyişleri 12:15) aracılığıyla da bize rehberlik edebilir. Eğer Tanrı bizimle konuşmak isterse, hiçbir şey O'nu durduramaz. İşte düşüncelerimizin kaynağını ayırt etmenin bazı yolları:
Dua edin
Tanrı'yı duyup duymadığımız konusunda kafamız karışıksa, bilgelik için dua etmek iyi olur (Yakup 1:5). (Kafamızın karışık olduğunu düşünmediğimiz zamanlarda bile bilgelik için dua etmek iyidir!) Tanrı'dan isteğini bize açıkça bildirmesini istemeliyiz. "Yalnız hiç kuşku duymadan, imanla istesin. Çünkü kuşku duyan kişi rüzgarın sürükleyip savurduğu deniz dalgasına benzer. Her bakımdan değişken, kararsız olan kişi Rab'den bir şey alacağını ummasın" (Yakup 1:6-8).
Tanrı'yla dua ederek konuşun ve yanıtını ciddiyetle bekleyin. Ancak Tanrı'nın bize her istediğimizi vermediğini ve bazen yanıtının "Hayır" olduğunu unutmayın. O, her an neye ihtiyacımız olduğunu bilir ve bize en iyi olanı gösterecektir. Tanrı "Hayır" derse, O'nun yönlendirmesinin netliği için O'na teşekkür edebilir ve yolumuza devam edebiliriz.
Sözü Çalışın
Kutsal Kitap'a "Tanrı Sözü" denmesinin bir nedeni vardır: Tanrı'nın bizimle konuşmasının birincil yoludur. Aynı zamanda Tanrı'nın karakterini ve tarih boyunca insanlarla olan ilişkilerini öğrenmemizin de yoludur. Tüm Kutsal Yazılar "Tanrı tarafından esinlenmiştir" ve doğru bir yaşam için rehberdir (2 Timoteos 3:16-17). Biz Tanrı'yla dua ederek konuşurken, O da bizimle Sözü aracılığıyla konuşur. Okurken, Kutsal Kitap'ın sözlerinin Tanrı'nın sözleri olduğunu düşünmeliyiz.
Sahip olabileceğimiz her düşünce, arzu, eğilim ya da dürtü, karşılaştırma ve onay için Tanrı Sözü'ne getirilmelidir. Kutsal Kitap her düşüncenin yargıcı olsun. "Tanrı'nın sözü diri ve etkilidir, iki ağızlı kılıçtan daha keskindir. Canla ruhu, ilikle eklemleri birbirinden ayıracak kadar derinlere işler; yüreğin düşüncelerini, amaçlarını yargılar" (İbraniler 4:12). Dürtü ne kadar acil olursa olsun, Kutsal Yazılar'ın söylediklerine aykırıysa, Tanrı'dan değildir ve reddedilmelidir.
Kutsal Ruh'un Önderliğini Takip Edin
Kutsal Ruh Tanrı'dır; aklı, duyguları ve iradesi olan ilahi bir varlıktır. O her zaman bizimle birliktedir (Mezmur 139:7-8). O'nun amaçları arasında bizim için aracılık etmek (Romalılar 8:26-27) ve kilise yararına armağanlar vermek (1. Korintliler 12:7-11) vardır.
Kutsal Ruh bizi doldurmak (Efesliler 5:18) ve içimizde Kendi meyvesini üretmek ister (Galatyalılar 5:22-25). Her gün verdiğimiz kararlar ne olursa olsun, Tanrı'nın yüceliği için sevgi, sevinç, esenlik vb. sergilediğimizde yanlış yapamayız. Aklımıza rastgele bir düşünce geldiğinde, "ruhları sınamayı" öğrenmeliyiz (1Yu.4:1). Bu eğilimi takip etmek bizi daha fazla Mesihliğe götürecek mi? Bu düşünce üzerinde durmak bende Ruh'un meyvesini daha fazla üretecek mi? Kutsal Ruh bizi asla benliğin günahkâr arzularını tatmin etmeye yönlendirmez (Galatyalılar 5:16); bizi her zaman kutsallaşmaya yönlendirir (1. Petrus 1:2). Yeryüzündeki yaşam ruhsal bir savaştır. Düşman bizi Tanrı'nın isteğinden uzaklaştırmak için dikkatimizi başka yönlere çekmeye heveslidir (1. Petrus 5:8). Kulak verdiğimiz şeyin bir duygudan öte, gerçekten Tanrı'nın Kendisinden geldiğinden emin olmak için uyanık olmalıyız.
Unutmayın, Tanrı bize doğru yolu göstermek ister. O, Kendisini arayanlardan isteğini gizleme işinde değildir.
Tanrı'yı işitip işitmediğimizi incelerken sormamız gereken bazı iyi sorular vardır: İstekler kafa karıştırıcı mı yoksa belirsiz mi? Tanrı karışıklığın yazarı değildir; O esenlik getirendir (1. Korintliler 14:33). Düşünceler Tanrı'nın Sözü'ne aykırı mı? Tanrı Kendisiyle çelişmez. Bu telkinleri izlemek günaha yol açar mı? "Mesih İsa'ya ait olanlar, benliği, tutku ve arzularıyla birlikte çarmıha germişlerdir. Ruh sayesinde yaşıyorsak, Ruh'un izinde yürüyelim" (Galatyalılar 5:24-25).
Ayrıca, Hristiyan bir arkadaştan, aile üyesinden ya da papazdan danışmanlık almak da iyidir (Süleyman'ın Özdeyişleri 15:22). Pastörlerimiz bize çobanlık etmek için oradadır: "Önderlerinizin sözünü dinleyin, onlara bağlı kalın. Çünkü onlar canlarınız için hesap verecek kişiler olarak sizi kollarlar" (İbraniler 13:17).
Tanrı başarısız olmamızı istemez. Tanrı'yı ne kadar çok dinlersek, O'nun sesini kafamızdaki diğer seslerden o kadar iyi ayırt edebiliriz. İsa, İyi Çoban, sözünü verir: "Kendi koyunlarının hepsini dışarı çıkarınca önlerinden gider, koyunlar da onu izler. Çünkü onun sesini tanırlar" (Yuhanna 10:4). Başkaları konuşabilir, "ama koyunlar onları dinlemez" (ayet 8). Çobanımızı ne kadar iyi tanırsak, yanlış sese kulak verme konusunda o kadar az endişelenmemiz gerekir.
English
Tanrı'yı mı, Şeytan'ı mı yoksa kendi düşüncelerimi mi duyduğumu nasıl bilebilirim?
