Soru
Tanrı'ya nasıl boyun eğmeliyiz?
Yanıt
Yeni Antlaşma'da boyun eğme sözcüğünün geçtiği tüm yerlerde, bu sözcük Yunanca hupotasso sözcüğünden çevrilmiştir. Hupo "altında", tasso ise "düzenlemek" anlamına gelir. Bu sözcük ve bir kökü aynı zamanda tabi olmak ve boyun eğmek sözcükleriyle de tercüme edilir. Kelimenin tam anlamı "itaat etmek, altına girmek, tabi olmak, kendini teslim etmektir." Kelime askeri bir terim olarak "bir liderin komutası altında askeri bir şekilde birlikleri düzenlemek" anlamında kullanılmıştır. Bu sözcük Tanrı'ya "boyun eğmenin" ne anlama geldiğinin harika bir tanımıdır. Kişinin insani bakış açısına dayanan eski yaşam tarzına göre yaşamak yerine, ilahi bakış açısının emri altında kendini düzenlemesi anlamına gelir. Bu, kendi irademizi Babamızın iradesine teslim ettiğimiz bir süreçtir.
Kutsal Yazılar "yüksek güçlere" boyun eğme konusunda çok şey söyler. Bu, Tanrı'nın dünyamızda buyurduğu kuruluş ilkelerine atıfta bulunur: Tanrı'nın bu dünyada üzerimize yetki verdiği hükümet ve liderler, hangi sıfatla olursa olsun. Bu ilkeyi öğreten pasajlar Romalılar 13:1-7; İbraniler 13:17; 1. Petrus 2:13-14; ve Titus 3:1'dir. İlke şudur: üzerimizdeki otoriteye itaat etmek, bu otorite her ne olursa olsun, burada ve şimdi gerçek zamanda geçici bir bereket ve imanlı için daha sonra ödül getirecektir. En yüksek otorite Tanrı'dır ve yetkiyi başkalarına devreder; bu nedenle Tanrı'ya boyun eğmek için, O'nun üzerimize yerleştirdiği otoriteye boyun eğeriz. İyi ya da kötü otorite, hatta adil ya da adaletsiz otorite arasında ayrım yapan hiçbir uyarı olmadığını fark edeceksiniz. Bizler sadece kendimizi alçaltmalı ve "Rab'be" itaat etmeliyiz.
Ayrıca kendimizi Tanrı'ya teslim etmemiz de söylenir (Yakup 4:7). Efesliler'de kadının kocasına Rab'be boyun eğmesi ve kocanın da karısını "sevmesi" gerektiğini okuruz (Efesliler 5:22-25). Elçi Petrus şöyle yazar: "Ey gençler, siz de ihtiyarlara bağımlı olun. Hepiniz birbirinize karşı alçakgönüllülüğü kuşanın. Çünkü, Tanrı kibirlilere karşıdır, Ama alçakgönüllülere lütfeder" (1. Petrus 5:5). Buradaki tema alçakgönüllülüktür. Alçakgönüllülük olmadan Tanrı'ya boyun eğilemez. İtaat, başkasının otoritesine teslim olmak için kendimizi alçaltmamızı gerektirir ve bize Tanrı'nın "alçakgönüllülüğün zıttı olan" gurura ve bu gururu besleyen kibre karşı direndiği söylenir.
Bu nedenle, alçakgönüllü ve itaatkâr bir yüreğe sahip olmak bizim yaptığımız bir seçimdir. Bu da yeniden doğmuş imanlılar olarak, Kutsal Ruh'un içimizde "bizi Mesih'in suretine dönüştürmek" üzere yaptığı iş için her gün kendimizi Tanrı'ya teslim etmeyi seçtiğimiz anlamına gelir. Tanrı yaşamlarımızdaki durumları bize Kendisine boyun eğme fırsatı vermek için kullanacaktır (Romalılar 8:28-29). İmanlı daha sonra O'nun lütfunu ve sağlayışını kabul ederek eski doğanın ardından değil, Ruh'ta yürür. Bu iş, kendimizi Tanrı Sözü'ne vermeyi ve Tanrı'nın Mesih İsa'da bizim için sağladığı hükümleri öğrenmeyi seçerek başarılır. Yeniden doğduğumuz andan itibaren, Mesih'te olgun bir imanlı olmak için ihtiyacımız olan tüm hükümlere sahibiz, ancak Söz'ü inceleyerek bu hükümler hakkında bilgi edinmeyi ve bu hükümleri günlük yürüyüşümüze uygulamayı seçmeliyiz.
Ruhsal olarak büyümek amacıyla öğrenme süreci için Tanrı'ya boyun eğmeyi seçmeliyiz. Bu, kurtuluşla başlayan ve kendimizi Tanrı'ya teslim etmek için yaptığımız her seçimle devam eden bir süreçtir. Bu süreç Rab tekrar gelene ya da bizi eve çağırana kadar devam edecektir. Bununla ilgili harika olan şey, Elçi Pavlus'un çok yerinde bir şekilde belirttiği gibi, "Ve biz hepimiz peçesiz yüzle Rab'bin yüceliğini görerek yücelik üstüne yücelikle O'na benzer olmak üzere değiştiriliyoruz. Bu da Ruh olan Rab sayesinde oluyor" (2. Korintliler 3:18).
Tanrı bir zorba olduğu için değil, sevgi dolu bir Baba olduğu ve bizim için en iyi olanı bildiği için boyun eğmemizi ister. Kendimizi her gün alçakgönüllülükle O'na teslim ederek ve boyun eğerek elde ettiğimiz bereket ve huzur, bu dünyadaki hiçbir şeyin kıyaslayamayacağı bir lütuf armağanıdır.
English
Tanrı'ya nasıl boyun eğmeliyiz?
