Soru
Tanrı'nın isteğini nasıl ayırt edebilirim?
Yanıt
Çoğu insan zaman zaman "Bu özel durumla ilgili olarak Tanrı'nın benim için isteğini bilmek istiyorum" der. Böyle bir bilgi mümkün müdür? Öncelikle şunu sormalıyız: "Tanrı kendi isteğini bilmemizi istiyor mu?" Yanıt "evet"tir! En temel anlamda, bize Sözü olan Kutsal Kitap'ı vermesinin nedeni budur. Dahası, itaat bilgiye bağlıdır. Bizden ne yapmamızı istediğini bilmezsek O'na nasıl itaat edebiliriz?
Pavlus Tanrı'nın isteğini ayırt edebileceğimizi öğretti: "Bunu işittiğimiz günden beri biz de sizler için dua etmekten, tam bir bilgelik ve ruhsal anlayışla Tanrı'nın isteğini bütünüyle bilmenizi sağlamasını dilemekten geri kalmadık" (Koloseliler 1:9, vurgu eklenmiştir; çapraz başvuru Koloseliler 4:12). Başka bir yerde Pavlus okuyucularına Tanrı'nın isteğini anlamalarını emreder: "Bunun için akılsız olmayın, Rab'bin isteğinin ne olduğunu anlayın" (Efesliler 5:17). Ve bizler de "Tanrı'nın isteğinin ne olduğunu sınayıp onaylamalıyız" (Romalılar 12:2). Tanrı'nın isteğini öğrenmeye çalışmak iyi bir arayıştır.
Aşağıda, Tanrı'nın iradesinin ayrıntılarını keşfetmeye çalışırken kullanabileceğimiz bazı genel ilkeler yer almaktadır.
1. Tanrı'nın Kapsamlı Sözü (2 Timoteos 3:16-17; Mezmur 119:105; Yeşaya 8:20). Kutsal Kitap Tanrı'nın bizim için genel isteğini ve belirli konularla ilgili isteğini (başkalarını sevmek, doğruyu söylemek, cinsel saflığı korumak gibi) açıklar. Herhangi bir durumda, öncelikle Kutsal Kitap'ın konuyu özel olarak mı yoksa ilkesel olarak mı ele aldığını belirlemeliyiz. Eğer öyleyse, Tanrı'nın bu konudaki iradesine sahibiz demektir. Bu bir "eleme" kriteridir, çünkü Tanrı bizi asla Sözü'yle çelişen bir şey yapmaya yönlendirmeyecektir.
2. Tam Kutsama (Mezmur 37:3-4; Yuhanna 7:17; Romalılar 12:1-2; 2. Korintliler 8:5). Tanrı bizi Kendisine tam bağlılığa çağırır. Eğer Tanrı'nın yaşamımızın geri kalanındaki isteğini göz ardı ederek sadece bir alanda rehberlik arıyorsak, asıl noktayı kaçırıyoruz demektir. Tanrı'nın iradesi ne tür bir işte çalışılacağı ya da hangi arabanın alınacağından daha fazlasını içerir; yaşamın her alanında kutsallık ve adanmışlığı kapsar.
3. Tanrı'nın İsteğini Yapmaya Önceden Bağlılık (Luka 22:42; Mezmur 40:8; İbraniler 10:7-9; Yuhanna 4:34; 5:30). Tanrı'nın isteğini ararken, O'nun isteğinin ne olduğunu öğrendiğimizde bunu yapmaya istekli olmalıyız, özellikle hoşumuza gitmese bile. Elbette kendi eğilimlerimiz ve tercihlerimiz vardır. Ancak Tanrı'nın mükemmel (ve dolayısıyla en iyi) seçimi lehine tercihlerimizi bir kenara bırakmaya istekli olmamız gerekir. On dokuzuncu yüzyıl müjdecisi George Müller, Tanrı'nın isteğini nasıl aradığına dair şu tanıklığı yapmıştır: "Başlangıçta kalbimi öyle bir duruma getirmeye çalışıyorum ki, belirli bir konuda kendi iradesine sahip olmasın. İnsanlarla yaşanan sorunların onda dokuzu tam da buradadır. Yüreklerimiz her ne olursa olsun Rab'bin isteğini yerine getirmeye hazır olduğunda zorlukların onda dokuzu aşılmış olur. Kişi gerçekten bu durumda olduğunda, O'nun isteğinin ne olduğunu bilmek için genellikle çok az yol vardır" (Answers to Prayer: from George Müller's Narratives, derleyen A.E.C. Brooks, Lector House, 2020). O'nun isteğini yerine getirmeye isteksizce mi tenezzül ediyoruz, O'nun isteğini yerine getirmeyi daha çok mu arzuluyoruz, yoksa O'nun isteğini yerine getirmekten gerçekten zevk mi alıyoruz?
4. Rab'bi çağırın (dua edin) (Matta 6:10; Luka 6:12-13; Yakup 1:5). Tanrı'nın isteğini bilmek için O'ndan bilgelik istemeliyiz: "İçinizden birinin bilgelikte eksiği varsa, herkese cömertçe, azarlamadan veren Tanrı'dan istesin; kendisine verilecektir" (Yakup 1:5). İstemenin kuşku duymadan imanla yapılması gerekir (Yakup 1:6).
5. Koşullar (Elçilerin İşleri 15:36-41; 1. Korintliler 16:9; Filipililer 1:12-13). Tanrı çoğu zaman egemen bir şekilde koşulları bizi belli bir yöne götürecek şekilde düzenler. Tanrı içimizde çalışır; aynı zamanda çevremizde de çalışır (bkz. Elçilerin İşleri 16:6-10). Koşullar yanlış yorumlanabilir, bu nedenle dikkatli olunması tavsiye edilir ve dua edilmesi gerekir, ancak olaylar gerçekten de Tanrı'nın isteğini doğrulamaya ve bize rehberlik etmeye yardımcı olabilir.
6. Öğüt (Özdeyişler 7:24; 15:22; 24:6; 28:26; Elçilerin İşleri 13:2-3; 15:1-41). Olgun Hristiyanlardan alınan tanrısal öğütler Tanrı'nın isteğini keşfetmede çok değerli olabilir. Danışanı ve durumun ayrıntılarını bilen bilge bir danışman bakış açısı sağlayacaktır. Tavsiyeler Kutsal Kitap'taki sağlam gerçeklere dayanacak ve kişiye özel olacaktır.
7. Sağduyu (Özdeyişler 23:19; Titus 2:11-12). Benjamin Franklin'in "Sağduyu herkesin ihtiyaç duyduğu, çok az kişinin sahip olduğu ve hiç kimsenin kendisinde eksik olduğunu düşünmediği bir şeydir" dediği söylenir. Sağduyu yaptığımız pek çok işte rol oynar. Diğer şeyleri dışlayarak sezgilerimize ya da doğal zekamıza güvenmemeliyiz, ancak Tanrı vergisi analiz ve muhakeme yeteneğimizi de göz ardı etmemeliyiz. Tanrı genellikle sıradan yollarla çalışır. Tanrı'nın isteğinin sağduyuya aykırı olabileceği zamanlar vardır. 5.000 kişiyi bir çocuğun yemeğiyle beslemek öğrencilere mantıklı gelmemiştir ama çoğu zaman mantıklı ve makul bir yaklaşım benimsemek tanrısallığa yakışır.
8. Kutsal Ruh'un Önderliğini düşünün (Yuhanna 14:26; 16:7-13; Romalılar 8:27; 1. Yuhanna 2:20). Kutsal Ruh, Kendi isteği doğrultusunda yürümek isteyen Tanrı çocuklarını yönlendirir. "Tanrı'nın Ruhu'yla yönetilenlerin hepsi Tanrı'nın oğullarıdır" (Romalılar 8:14). Kutsal Ruh bizi Kendi amaçlarına hazırlamak için günler, yıllar, hatta on yıllar boyunca belirli bir yönde yönlendirebilir (bkz. Romalılar 8:28-30; İbraniler 11). Ayrıca her inanlıyı belirli bir şekilde armağan etmiştir (1. Petrus 4:10). Kişinin üstün yeteneği, belirli bir hareket tarzının lehinde veya aleyhinde bir başka gösterge olabilir.
9. Hoşnutluk (Filipililer 4:6-7; Koloseliler 3:15-17). Genel olarak konuşursak, eğer bir konuda huzurumuz yoksa, o işi yapmamalıyız. Bu hiçbir kaygımız olmayacağı anlamına gelmez, ancak Tanrı'nın seçtiği yönde ilerlediğimize dair bir güvenimiz ve Tanrı'nın yönlendirdiği yolda ilerlediğimize dair bir huzur duygumuz olacaktır. "Onayladığı şeyden ötürü kendini yargılamayan kişi ne mutludur" (Romalılar 14:22).
10. Müjde Bilinci ve Genel Sonuçlar (1. Korintliler 3:12-15; 9:19-23; Filipililer 2:3-4; Koloseliler 3:17, 23-24). Pavlus Tanrı'nın kendisi için isteğini keşfederken "büyük resme" baktı. Durumları ve kararları, müjdenin duyurulmasını ve hizmetini nasıl etkileyecekleri açısından değerlendirdi (1. Korintliler 9:19-23). Ve bize şu ilkeyi verir: "Söylediğiniz, yaptığınız her şeyi Rab İsa'nın adıyla, O'nun aracılığıyla Baba Tanrı'ya şükrederek yapın" (Koloseliler 3:17). Durumu Tanrı'nın karakteri ve O'nun kapsamlı planı ışığında değerlendirmek netlik sağlayabilir. Bu karar Tanrı'yı onurlandıracak mı, yoksa O'nun yüreğini üzecek mi?
11. Kahyalıkla İlgili Düşünceler (Luka 19:11-26; 1 Korintliler 4:1-2; 2 Timoteos 2:4). Tanrı'nın bize emanet ettiği her şeyin kayhasıyız. Buna zamanımız, yeteneklerimiz, hazinelerimiz, sağlığımız ve ruhsal yeteneklerimiz de dahildir. Ve uygun öncelikleri ayırt etmeliyiz: iyi olan genellikle en iyinin düşmanıdır. Bu hareket tarzı Rab için etkinliğimizi artıracak mı yoksa azaltacak mı?
12. Tanrı'nın İsteğini Keşfettiğiniz Gibi Yapın (Mezmur 143:10; Markos 3:35; Yuhanna 13:17; Filipililer 2:12-13; Yakup 4:13-17). Tanrı bize isteğini akademik bir alıştırma olarak ya da merakımızı gidermek için göstermez. Bize isteğini, onu yapabilmemiz için gösterir. Yakup 1:22 şöyle der: "Tanrı sözünü yalnız duymakla kalmayın, sözün uygulayıcıları da olun. Yoksa kendinizi aldatmış olursunuz."
Sonuç ve Özet
Tanrı kendi isteğini bilmemizi ister. O'nun Sözü'nü çalıştıkça ve O'nu izledikçe planının ayrıntıları ortaya çıkar. Yukarıda listelenen on iki ilke sürece yardımcı olacaktır.
Merhum Kutsal Kitap öğretmeni Warren Wiersbe, With the Word Commentary (Thomas Nelson, 1991) adlı kitabında, Tanrı'nın isteğini keşfetmede güdünün önemine işaret etmiştir: "Başkalarını eğitmeye ve Rab'bi yüceltmeye çalıştığınızda, ne yapacağınızı bileceksiniz." (Bkz. 1. Korintliler 10:31; 14:26; Efesliler 4:29; Koloseliler 3:17; ve İbraniler 10:24-25). Her durumda, yaşamınız için Tanrı'nın isteği olduğunu zaten bildiğiniz şeye itaat edin.
Son olarak, Tanrı'nın isteğini, O'nu aramanın zararına aramayın. İsa şöyle demiştir: "Sonsuz yaşam, tek gerçek Tanrı olan seni ve gönderdiğin İsa Mesih'i tanımalarıdır" (Yuhanna 17:3). Tanrı'nın bizim için nihai isteğinin Mesih'in benzeyişine uygun hale gelmemiz olduğunu biliyoruz (Romalılar 8:28-30). Tanrı'yı onurlandırmayı arzuluyoruz, ama daha da önemlisi, Tanrı'yı tanımayı arzuluyoruz. "Sizde iyi bir işe başlamış olanın, bunu Mesih İsa'nın gününe kadar tamamlayacağına" (Filipililer 1:6) güveniyoruz.
İbraniler 13:20-21 bir dua ve meydan okuma sunar: "Esenlik veren Tanrı, koyunların büyük Çobanı'nı, Rabbimiz İsa'yı sonsuza dek sürecek antlaşmanın kanıyla ölümden diriltti. Tanrı, isteğini yerine getirebilmeniz için sizi her iyilikle donatsın; kendisini hoşnut eden şeyi İsa Mesih aracılığıyla bizlerde gerçekleştirsin. Mesih'e sonsuzlara dek yücelik olsun! Amin."
English
Tanrı'nın isteğini nasıl ayırt edebilirim?
