Soru
"Tanrı'nın birleştirdiğini insan ayırmasın" ne anlama gelir?
Yanıt
"Tanrı'nın birleştirdiğini insan ayırmasın" buyruğu evlilik ve boşanmayla ilgilidir. İsa'nın Markos 10:1-12 ve Matta 19:1-12'de bulunan evlilik ve boşanma hakkındaki öğretisinden alınmıştır. Bir keresinde Ferisiler İsa'ya bir erkeğin karısını boşamasının meşru olup olmadığını sorarlar. İsa özünde "Hayır" diye yanıtlar: "Kutsal Yazılar'ı okumadınız mı? Yaradan başlangıçtan ‘İnsanları erkek ve dişi olarak yarattı’ ve şöyle dedi: ‘Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp karısına bağlanacak, ikisi tek beden olacak.’ Şöyle ki, onlar artık iki değil, tek bedendir. O halde Tanrı'nın birleştirdiğini, insan ayırmasın" (Matta 19:4-6; çapraz başvuru Yaratılış 1:27; 2:24).
İsa'nın işaret ettiği nokta, evli bir çiftin "Tanrı'nın bir araya getirdiği" bir şey olduğudur. Evlilik insan kökenli değildir, Tanrı'dan kaynaklanmıştır ve Tanrı'nın insan ırkını yaşaması için tasarladığı yolun bir parçasıdır. İsa bir evliliği "kimse ayırmasın" derken, boşanmanın Tanrı'nın planı olmadığını öğretmiştir. Bir çift evlendiğinde, Tanrı'nın Kendisi tarafından bir araya getirilmiştir ve bu birliktelik ömür boyu sürmelidir. Bu ilke çiftin inancına (ya da inançsızlığına) rağmen geçerlidir. İki ateist evlendiğinde, bunun farkında olsunlar ya da olmasınlar, Tanrı tarafından bir araya getirilmişlerdir. Eğer Tanrı onları bir araya getirmişse, o zaman hiçbir insanın bu birliği bozmaya hakkı yoktur.
Daha sonra İsa, "Tanrı'nın birleştirdiğini kimse ayırmasın" dedikten sonra Ferisiler Musa'nın boşanmaya izin verdiğine dikkat çekerler. İsa aynı fikirde olmakla birlikte, boşanmanın asla Tanrı'nın asıl planı olmadığını yineleyerek, bu iznin "yürek katılığı" nedeniyle verildiğine de işaret eder (Matta 19:8).
İsa'nın Tanrı'nın birleştirdiğini ayırmamayı emretmesi, evlilik birliğinin bozulmasının ve tek bedenin boşanma yoluyla ayrılmasının mümkün olduğunu ima eder. Hristiyanlar arasında boşanmanın haklı olup olmadığı konusunda tartışmalar vardır. Birçokları (belki de çoğu) eşlerden birinin pişmanlık duymadığı sadakatsizlik durumunda (Matta 19:9'a dayanarak) ya da artık bir imanlıyla evli olmak istemeyen imansız bir eşin imanlı bir eşi terk etmesi durumunda (bkz. 1. Korintliler 7:15) boşanmaya izin verir. Bu durumlarda evlilik bağı sadakatsizlik ya da terk edilme -Tanrı'nın bir araya getirdiği bir şeyin koparılması- nedeniyle kopar ve bu trajik bir olaydır.
Yukarıdaki istisnalara izin verilse bile, kültürümüz ve hatta çoğu zaman kilise bile boşanmayı olduğundan çok daha az ciddi bir şey olarak görüyor gibi görünmektedir. Eğer evlilik sadece bir iş ortaklığı ya da kulüp üyeliği gibi bir insan sözleşmesi olsaydı, o zaman insanlar istedikleri gibi girip çıkmakta özgür olurlardı. Boşanma basitçe iki kişinin ayrılmaya karar vermesi değildir; evlilik partnerlerinden birinin ya da belki her ikisinin de Tanrı'nın kalıcı olmasını amaçladığı bir şeyi sona erdirmek için kararlı bir şekilde hareket etmeye karar vermesidir. Bu ciddi bir şey!
English
"Tanrı'nın birleştirdiğini insan ayırmasın" ne anlama gelir?
