Soru
Tanrı neden boşanmadan nefret eder?
Yanıt
Malaki 2:16 Tanrı'nın boşanma konusunda ne düşündüğünü anlatan ve sık sık alıntılanan bir pasajdır. "İsrail'in Tanrısı RAB, 'Ben boşanmadan nefret ederim' diyor." Ama bu bölüm bundan çok daha fazlasını söyler. Ayet 13'e geri dönersek, "Yaptığınız başka bir şey var: RAB'bin sunağını gözyaşı seline boğuyorsunuz. Ağlayıp sızlanıyorsunuz. Çünkü RAB artık getirdiğiniz sunulara ilgi göstermiyor, onları elinizden beğeniyle kabul etmiyor. 'Neden?' diye soruyorsunuz. Çünkü RAB seninle gençken evlendiğin karın arasında tanıktır. O yoldaşın ve evlilik antlaşmasıyla karın olduğu halde ona ihanet ettin. Tanrı sizi tek beden ve ruh yapmadı mı? Neden tek? Çünkü O kendisine özgü bir soy arıyordu. Onun için kendinize dikkat edin, hiçbiriniz gençken evlendiği karısına ihanet etmesin."
Bu bölümden birkaç şey öğreniyoruz. Birincisi, Tanrı evlilik antlaşmasını bozan kişilerin bereket taleplerini dinlemez. 1. Petrus 3:7 şöyle der: "Bunun gibi, ey kocalar, siz de daha zayıf varlıklar olan karılarınızla anlayış içinde yaşayın. Tanrı'nın lütfettiği yaşamın ortak mirasçıları oldukları için onlara saygı gösterin. Öyle ki, dualarınıza bir engel çıkmasın." Bir erkeğin karısına davranış biçimi ile dualarının etkinliği arasında doğrudan bir ilişki vardır.
Tanrı evliliğe bu kadar değer vermesinin nedenlerini açıkça açıklar. "Onları bir yapanın" kendisi olduğunu söyler (Malaki 2:15). Evlilik Tanrı'nın fikriydi. Eğer evliliği O tasarladıysa, onu tanımlama yetkisi de O'na aittir. O'nun tasarımından herhangi bir sapma O'nun için iğrençtir. Evlilik bir sözleşme değil, bir antlaşmadır. Boşanma, Tanrı için çok önemli olan antlaşma kavramının tamamını yok eder.
Kutsal Kitap'ta Tanrı ruhsal gerçekleri öğretmek için sık sık örnekler verir. İbrahim oğlu İshak'ı sunakta sunduğunda, bu yüzlerce yıl sonra Rab Tanrı'nın biricik Oğlu'nu sunacağı günün bir resmiydi (Yaratılış 22:9; Romalılar 8:32). Tanrı günahın bağışlanması için kanlı kurbanlar istediğinde, Kendisinin çarmıhta sunacağı mükemmel kurbanın resmini çiziyordu (İbraniler 10:10).
Evlilik, Tanrı'nın halkıyla yaptığı antlaşmanın bir resmidir (İbraniler 9:15). Antlaşma bozulmaz bir bağlılıktır ve Tanrı bunun ne kadar ciddi olduğunu anlamamızı ister. Antlaşma yaptığımız birinden boşandığımızda, Tanrı'nın yarattığı antlaşma ilişkisi kavramıyla alay etmiş oluruz. Kilise (İsa'yı Kurtarıcı ve Rab olarak kabul eden bireyler) Kutsal Yazılar'da "Mesih'in Gelini" olarak sunulur (2. Korintliler 11:2; Vahiy 19:7-9). O'nun halkı olarak bizler, O'nun kurduğu bir antlaşma aracılığıyla O'nunla "evliyiz". Benzer bir örnek Yeşaya 54:5'te Tanrı ve İsrail için kullanılır.
Tanrı Aden Bahçesi'nde evliliği kurduğunda, onu insanların bilebileceği en büyük birliğin bir resmi olarak yaratmıştır (Yaratılış 2:24). Kurtuluş aracılığıyla O'nunla sahip olabileceğimiz birliği anlamamızı istedi (1. Korintliler 6:17). Bir karı ya da koca bu evlilik antlaşmasını ihlal etmeyi seçtiğinde, Tanrı'nın bizimle olan antlaşmasının resmini bozar.
Malaki 2:15 bize Tanrı'nın boşanmadan nefret etmesinin bir başka nedenini verir. "Tanrısal soylar aradığını" söyler. Tanrı'nın aile için tasarımı, bir erkek ve bir kadının kendilerini ömür boyu birbirlerine adamaları ve çocukları da antlaşma kavramını anlayacak şekilde yetiştirmeleridir. Sağlıklı, iki ebeveynli bir evde yetişen çocukların kendilerinin de başarılı evlilikler kurma olasılığı çok daha yüksektir.
İsa'ya Yasa'nın boşanmaya neden izin verdiği sorulduğunda, Tanrı'nın buna yalnızca "yüreklerinizin katılığı yüzünden izin verdiğini, oysa başlangıçtan beri böyle olmadığını" söylemiştir (Matta 19:8). Tanrı boşanmanın insan deneyiminin bir parçası olmasını asla istememiştir ve yüreklerimizi katılaştırıp O'nun yarattığı bir antlaşmayı bozduğumuzda bu O'nu üzer.
English
Tanrı neden boşanmadan nefret eder?
