Soru
Tanrı bizim mutlu olmamızı ister mi?
Yanıt
Mutluluk, dünyamızda her şeyin yolunda olduğuna dair içsel bir inançtan kaynaklanan bir duygudur. Bir esenlik, neşe veya memnuniyet duygusudur. Herkes mutlu olmak ister, ancak nihai hedefimiz olan mutluluğu yakalamak zor olabilir. İnsanlar kendilerini mutlu edeceğini düşündükleri şeylere dayanarak kararlar verebilir, ardından mutluluk asla gelmediğinde umutsuzluk yaşayabilirler. Tanrı'nın kendilerinden mutlu olmalarını istediğini varsayan insanlar, Kutsal Kitap'ta açıkça yasaklanan eylemleri, bu tür seçimlerin mutluluk için gerekli olduğunu savunarak haklı gösterebilirler. Ancak Tanrı'nın bizim için nihai hedefi kişisel mutluluğumuz mudur? O bizim mutlu olmamızı istiyor mu?
Bizler Tanrı tarafından O'nun suretinde yaratıldık ve doğuştan gelen mutlu olma arzumuzu yaratan da O'nun tasarımıdır. Mutluluğun mümkün olduğunu biliyoruz çünkü Tanrı mutludur ve biz de O'na benzeriz. Tanrı ilk erkek ve kadını yarattığında, onları bir bahçeye yerleştirdi ve mutlu olmak için ihtiyaç duydukları her şeyle bahçeyi doldurdu (Yaratılış 1:29-30; 2:8-9). Fakat onlar mutluluğun istedikleri her şeye sahip olmaya bağlı olduğu yalanına kandılar (Yaratılış 3:1-6). Tanrı'yı mutluluk kaynağı olarak kabul etmemeleri günah işlemelerine ve Aden Bahçesi'nden sürgün edilmelerine yol açtı (Yaratılış 3:23-24). O günden bu yana insanlık, Adem ve Havva'nın Tanrı'nın huzurunda yaşadığı mutluluk duygusunu yeniden kazanmak için mücadele etti.
Tanrı mutlu olmamızı ister ama ne pahasına olursa olsun değil. O'nun bizim için hedefleri geçici mutluluktan daha yüksek, daha geniş ve daha kalıcıdır (Yeşaya 55:9). Aslında mutluluk arayışı Yeni Ahit'in bir teması değildir. Bunun yerine, kendini inkâr etme (Markos 8:34), çarmıha gerilme (Luka 9:23) ve kendini günah karşısında ölü sayma (Romalılar 6:6-7) yönünde tekrarlanan buyruklar buluruz. Bu talimatlar Tanrı'nın mutlu olmamızı istediği fikriyle çelişkili görünebilir. Arzuladığımız şeyin tam tersini seçmemiz gerekirken nasıl mutlu olabiliriz?
Ruhsal yasalar da fiziksel yasalar kadar gerçektir ve mutluluğu yöneten ruhsal bir yasa vardır. Tanrı'nın mutluluğa giden yolu bizim doğal olarak seçeceğimiz yoldan farklı bir yöne gider. Günahkâr eylemler genellikle tek bir temel yalana dayandırılabilir: Şu şeyi yaparsak daha mutlu olacağımız yalanı. Ama Tanrı şöyle der: "Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz" (Mezmur 1:1). Tanrı, amaçlarını gerçekleştirmek için akılsızca şeyleri, güçlüleri utandırmak için zayıf şeyleri ve yüceliğini yüceltmek için alçak ve hor görülen şeyleri kullanarak bilgeleri şaşırtmaktan zevk alır (1. Korintliler 1:27-28). Mezmur yazarı, Tanrı'nın vaatlerinden ve buyruklarından sevinç duyduğumuzda en mutlu olduğumuzu söyler (Mezmur 112:1).
Tanrı mutlu olmamızı ister, ama günahın sağladığı geçici heyecan gerçek mutluluk değildir. Günah, istediğimizi elde ettiğimiz sürece mutluluk hissi yaratabilir. Öfkemizi kaybetmek kısa süreli bir mutluluk hissi yaratır çünkü içimizdeki öfkeyi boşaltabiliriz. Ancak sonuçları -kırılan ilişkiler ve yaralanan sevdiklerimiz- mutluluk verici değildir (Süleyman'ın Özdeyişleri 29:22). Cinsel ahlaksızlık kısa süreli mutluluk hissi yaratır ama sonu -utanç, incinme, istenmeyen hamilelik, Tanrı'dan uzaklaşma- mutlu değildir (1. Korintliler 6:18). Para peşinde koşmak, borsa yükseldiği ve hırsızlar uzak durduğu sürece mutluluk hissi yaratabilir (İbraniler 13:5; Matta 6:19; 1. Timoteos 6:10)-ancak para yığınlarının üzerinde oturan pek çok kişi bir boşluk hissine tanıklık eder. Dünya kendi hayallerinin peşinden koşan ama mutlu olmayan insanlarla dolu.
Hippolu Augustinus dördüncü yüzyılda yazdığı İtiraflar adlı kitabında haklı olarak şöyle demiştir: "Bizi kendin için yarattın, ya Rab, ve kalbimiz sende huzur bulana kadar huzursuzdur." Gerçek şu ki, her insanın kalbinde "Tanrı tarafından şekillendirilmiş bir boşluk" vardır ve bu boşluk yaratılmış herhangi bir şey tarafından değil, yalnızca Tanrı tarafından Mesih aracılığıyla doldurulabilir. Mutluluk Tanrı'nın bir armağanıdır ve ancak O'nunla doğru bir ilişki içinde tam olarak bilinebilir.
Tanrı mutlu olmamızı ister ve Mesih İsa aracılığıyla yaşam ve tanrısallık için ihtiyacımız olan her şeyi sağlamıştır (2. Petrus 1:2). İnsan yüreğini en büyük coşkuyu tapınmada, en derin tatmini hizmette ve en büyük sevgiyi Kutsal Ruh'un gücüyle deneyimleyecek şekilde tasarlamıştır. O'nunla paydaşlık içinde yaşadığımızda, geçici koşullarımız ne olursa olsun mutlu olmayı bekleyebiliriz (Filipililer 4:11-13). Hedefimiz sonsuzlukta bizi bekleyen ödüldür, bu yüzden umutla dolu kalarak dünyasal zorluklara katlanabiliriz (2. Korintliler 4:17). Sevincimiz ve umudumuz elimizden alınamayacak olana dayandığında, gerçek mutluluğu bulmuş oluruz ve Tanrı da bundan hoşnut olur.
English
Tanrı bizim mutlu olmamızı ister mi?
