Soru
Ruhsal kuraklık nedir ve bunun üstesinden nasıl gelebilirim?
Yanıt
İnsanlar "ruhsal olarak kurak" olduklarını söylediklerinde, genellikle Tanrı'dan uzak hissettiklerini ya da ruhsal olarak büyümek için mücadele ettiklerini kastederler. Tanrı'nın çalıştığını görmezler, yaşamın yükleri onları sıkıştırır ve cesaretleri kırılmaya başlar. Tanrı'yı "suyun olmadığı kuru ve kavrulmuş topraklarda" (Mezmur 63:1) ararlar. Bu ruhsal bir kuruluk dönemidir. Ruhsal kuruluğun çeşitli nedenleri olabilir.
Bazen ruhsal kuruluk kişisel günahtan kaynaklanır. Günah, Tanrı için yaşamak yerine kendimiz için yaşamaya çalıştığımız için Tanrı'dan uzak hissetmemize neden olabilir. İtiraf edilmeyen günah, kurtuluşumuzla ilgili sevinci kaybetmemize neden olabilir (bkz. Mezmur 51:12). Günahımızı Tanrı'ya itiraf ederek kuraklık dönemine çare bulabiliriz (bkz. 1.Yuhanna 1:9 ve Mezmur 32). Ve Tanrı'nın sözünü dinlemeliyiz: "Tanrı'ya yaklaşın, O da size yaklaşacaktır. Ey günahkârlar, ellerinizi günahtan temizleyin. Ey kararsızlar, yüreklerinizi paklayın" (Yakup 4:8). "Çift fikirli" olmak, hem Tanrı'ya hem de paraya hizmet etmeye çalışmak gibi ikili bir sadakati sürdürmektir (Matta 6:24). Bunu yapmaya çalışmak bizi ruhen kurutacaktır.
Bazı insanlar fiziksel, zihinsel ya da duygusal acılar nedeniyle ruhsal açıdan kendilerini kuru hissederler. Hasta olduğumuzda, Tanrı'ya ya da ruhsal şeylere odaklanmak genellikle daha zordur. İlyas Baal peygamberlerini yendikten sonra, Kraliçe İzebel'in kendisini öldürmesinden korktuğu için uzun bir mesafe koştu (1. Krallar 19:1-5). Fiziksel, zihinsel ve duygusal olarak tükenmişti ve ölmek istiyordu. Tanrı İlyas'ı besledi ve dinlendirdi (5-8 ayetler) ve sonra bu zayıflık dönemini İlyas'ın yaşamında yeni bir şekilde çalışmak için kullandı.
Tanrı bazen güçlü bir şekilde müdahale etmeden önce kişinin dibe vurmasına izin verir. Bu müdahaleden önceki zaman ruhsal olarak kuru hissedilebilir. Kızıldeniz'de kapana kısılan İsrailliler buna bir örnektir (Mısır'dan Çıkış 14). Halk Firavun'un ordusu ile deniz arasında sıkışıp kalmıştı. Kaçış yok gibi görünüyordu. Tanrı onları bir ölüm tuzağına sürüklemiş gibi görünüyordu. Ancak bu sırada Tanrı binlerce yıl sonra bile hala konuşulan bir mucizeyle müdahale etmeyi seçti: İsraillilerin kuru toprakta kaçabilmeleri için denizi ikiye böldü!
Tanrı ruhsal kuruluğumuz için bazı çözümler sunar. Tanrı'nın bize yaklaşacağı vaadiyle birlikte O'na yaklaşmamızı buyurduğunu daha önce belirtmiştik. Buna ek olarak, Tanrı'yı Sözü aracılığıyla aramaya çağrılıyoruz: "Kutsal Yazılar'ın tümü Tanrı esinlemesidir ve öğretmek, azarlamak, yola getirmek, doğruluk konusunda eğitmek için yararlıdır. Bunlar sayesinde Tanrı adamı her iyi iş için donatılmış olarak yetkin olur" (2. Timoteos 3:16-17). Tanrı'nın Sözü'nde Tanrı'nın sadakatini, merhametini ve sevgisini görürüz. Bizi kutsal kılan Tanrı'nın Sözü'dür (Yuhanna 17:17).
Ruhsal kuruluğun üstesinden gelmenin ikinci bir yolu da dua etmektir. Yeremya 29:13 şöyle der: "Beni arayacaksınız, bütün yüreğinizle arayınca beni bulacaksınız." İsa Matta 7:7'de şöyle öğretir: "Dileyin, size verilecek; arayın, bulacaksınız; kapıyı çalın, size açılacaktır." Duada ısrar etmek bir erdemdir (Luka 18:1).
Ruhsal kuruluğun üstesinden gelmenin üçüncü bir yolu da diğer imanlılarla paydaşlıktır. İlk kilisenin güçlü yanlarından biri birbirleriyle vakit geçirmeleriydi. Elçilerin İşleri 2:46-47'de şöyle yazar: "Her gün tapınakta toplanmaya devam eden imanlılar, kendi evlerinde de ekmek bölüp içten bir sevinç ve sadelikle yemek yiyor ve Tanrı'yı övüyorlardı. Bütün halkın beğenisini kazanmışlardı. Rab de her gün yeni kurtulanları topluluğa katıyordu." Tanrı'nın halkı için amacı, paydaşlık, teşvik ve gerçek ilişkileri içeren kardeşlik bağıdır.
Davut bu mezmuru yazdığında muhtemelen ruhsal bir kuruluk dönemi yaşıyordu:
"Ne zamana dek, ya RAB, Sonsuza dek mi beni unutacaksın? Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin? Ne zamana dek içimde tasa, Yüreğimde hep keder olacak? Ne zamana dek düşmanım bana üstün çıkacak?" (Mezmur 13:1-2).
Aynı kısa mezmurun sonunda tutumumuzda bir değişiklik olur:
"Ben senin sevgine güveniyorum, Yüreğim kurtarışınla coşsun. Ezgiler söyleyeceğim sana, ya RAB, Çünkü iyilik ettin bana" (Mezmur 13:5-6).
Davut ruhsal kuraklığından nasıl kurtuldu? Tanrı'nın sevgisine güvendi; değişmeyen ruhsal gerçeğe dayanarak sevinmeyi ve şarkı söylemeyi seçti; ve Tanrı'nın geçmişteki iyiliğini hatırladı.
İsa şöyle vaat etmiştir: "Oysa benim vereceğim sudan içen sonsuza dek susamaz. Benim vereceğim su, içende sonsuz yaşam için fışkıran bir pınar olacak" (Yuhanna 4:14). Rabbimizden gelen diri su ruhsal kuruluğa karşı kesin bir tedavidir.
English
Ruhsal kuraklık nedir ve bunun üstesinden nasıl gelebilirim?
