Soru
Ruhani rehberlik nedir?
Yanıt
Modern toplumda "ruhani olmak ama dindar olmamak" popüler hale gelmiştir. "Spiritüel" genellikle kişinin kendi ruhuyla, başkalarının ruhlarıyla ve evrende yaşayan (ve belki de güç veren) bazı (kişisel veya kişisel olmayan) Yüksek Güç veya Ruhlarla temas halinde olduğu anlamına gelir. Bunu yapmak için kişinin organize bir dinin parçası olması veya Tanrı, günah, kurtuluş, cennet, cehennem veya İsa hakkında belirli doktrinlere inanması gerekmez. Aslında, doktrin muhtemelen kişinin maneviyatını sınırlayacaktır çünkü Tanrı (kim ya da her ne ise) şüphesiz dini kategorilerden daha büyüktür. Yaygın düşünceye göre din bizi ayırır; maneviyat ise bizi bir araya getirir.
Spiritual Directors International'ın eski İcra Direktörü Liz Budd Ellmann'a göre (Spiritual Direction web sitesinde aktarıldığı üzere), "Manevi yönlendirme, insan olmanın manevi yönüyle daha derin bir ilişkiyi araştırır. Basitçe ifade etmek gerekirse, ruhani rehberlik insanların kutsal hikayelerini her gün anlatmalarına yardımcı olmaktır. Manevi yönlendirme birçok bağlamda belirli kültürel ve manevi geleneklere özgü bir dil kullanılarak ortaya çıkmıştır. Manevi yönlendirmeyi tanımlamak, tüm isimlerin ötesinde yatan aşkın bir deneyimi teşvik etme sürecine kelimeler koymayı gerektirir ve yine de deneyim, günlük yaşamda ifade edilmeyi ve somutlaştırılmayı özler. Ruhani rehberliğin ne yaptığını tarif etmek, ruhani rehberliğin ne olduğunu tarif etmekten daha kolaydır. Bizim rolümüz ruhani yönlendirmeyi tanımlamak değil, bu deneyimi tarif etmektir. Manevi rehberlik, tüm isimlerin ötesinde yatan şeyin alçakgönüllü hizmetkârları olarak barış içinde, şefkatle, adaleti teşvik ederek nasıl yaşayacağımızı öğrenmemize yardımcı olur."
Belirli bir dine bağlı olanlar için Hristiyan, Müslüman, Budist, Yahudi vb. ruhani liderler vardır. Bu ruhani rehberler belirli bir din bağlamında faaliyet gösterecek ancak İlahi Olan ile daha mistik ve kişisel etkileşimlere odaklanacaklardır. Hristiyanlık bağlamında manevi yönlendirme Protestan ya da Katolik olabilir ve büyük olasılıkla dua, tefekkür ve Hristiyanlığın daha mistik yönlerine odaklanacaktır.
Ruhani rehberlik, insanların içlerindeki gizeme ve dışlarındaki mucizeye uyanmaları amacıyla ruhani deneyimlerini diğer insanlara aktarmalarına odaklanır. Ruhani rehberler tarafından sunulan ruhani yönlendirme, haftalık bir ortamda (bireysel veya grup olarak) veya bir inziva ortamında gerçekleşebilir.
Ruhani yönlendirme kavramında kendi başına yanlış bir şey yoktur. Hepimizin ruhsal olarak gelişmek için yardıma ihtiyacı vardır ve eğer doğru yönde, Tanrı Sözü'ne dayanarak gelişiyorsak, bu iyi bir şeydir. Bir "hareket" olarak ruhani yönlendirme ile ilgili temel sorun, nihai otoritenin Tanrı Sözü değil, bireyin kişisel deneyimi olmasıdır. Ruhani olan her şey materyalizm ve tüketiciliğe odaklanmaktan daha iyi gelse de, ruhani yönlendirme aslında ruhani düzeyde bir tüketiciliktir. Ruhani rehberlikte, ruhani kaşif sadece en anlamlı bulduğu deneyimleri ve bu deneyimlerin yorumunu seçer. Manevi rehberlik, doktrinel içerikten arındırılmış bir manevi deneyim arayışı olan mistisizmdir.
Kutsal Kitap en temel ihtiyacımızın her şeyden önce ruhsal yönlendirme ya da "ruhsal benliğimizle" temasa geçmek olmadığını, ruhsal olarak ölü olduğumuzu (Efesliler 2:1) ve yalnızca Tanrı'dan gelebilecek ruhsal yaşama ihtiyaç duyduğumuzu öğretir. Ruhsal yaşam veren Tanrı, dünyayı yaratan ve İsa Mesih olarak beden alan Tanrı'dır. Ruhsal yaşam sadece Mesih'e iman ederek Mesih'te yeni yaşama yükseltilenler için mevcuttur (Efesliler 2:6-7). "Mesih'le birlikte dirilenler" yeni ruhsal yaşama yeniden doğarlar ve Kutsal Ruh'la kuşatılırlar. Ruh, Nihai Ruhsal Yöneticidir (Romalılar 8:14). Ve İsa'yı her zaman yüceltecek (Yuhanna 16:14) ve bizi Mesih'e daha çok benzememiz için yönlendirecektir (Efesliler 4:15).
Kutsal Kitap, Hristiyanların "ruhsal yön" bulmalarına yardımcı olmak için bir tür "ruhsal yöneticiler" talep eder. Bu "ruhsal yöneticilerden" bazıları pastör (çoban), ihtiyar ya da gözetmen olarak adlandırılır ve belirli niteliklere sahip olmaları gerekir (bkz. 1. Petrus 5:2-4, Titus 1:5-9 ve 1. Timoteos 3:1-7). Tüm imanlılar birbirlerinin doğru ruhsal yönde ilerlemelerine yardım etmelidirler. "Birbirimizi sevgi ve iyi işler için nasıl gayrete getirebileceğimizi düşünelim. Bazılarının alıştığı gibi, bir araya gelmekten vazgeçmeyelim; o günün yaklaştığını gördükçe birbirimizi daha da çok yüreklendirelim" (İbraniler 10:24-25). "Mesih'in sözü bütün zenginliğiyle içinizde yaşasın. Tam bir bilgelikle birbirinize öğretin, öğüt verin, mezmurlar, ilahiler, ruhsal ezgiler söyleyerek yüreklerinizde şükranla Tanrı'ya nağmeler yükseltin" (Koloseliler 3:16). Yerel kilisenin paydaşlığı ruhsal yönlendirme ve ruhsal gelişim için bir bağlamdır.
Ruhsal yönlendirme arayanlar, Kutsal Kitap'ın açıkça öğretildiği ve itaat edildiği ve insanların "Rabbimiz ve Kurtarıcımız İsa Mesih'in lütfunda ve bilgisinde büyümek" için birbirlerine yardım ettiği yerel bir kiliseye katılmalıdır (2. Petrus 3:18). "Kendi yüceliği ve erdemiyle bizi çağıranın tanrısal gücü, kendisini tanımamız sonucunda yaşamamız ve Tanrı yolunda yürümemiz için gereken her şeyi bize verdi" (2. Petrus 1:3). Kutsal Kitap bize ruhsal olarak hareket etmemiz gereken yönü verir (Mezmur 119:105) ve Kutsal Kitap'taki önermesel gerçek, mistik veya kişisel deneyimlere göre öncelikli olmalıdır.
English
Ruhani rehberlik nedir?
