Soru
Öfkemin haklı bir kızgınlık olduğundan nasıl emin olabilirim?
Yanıt
Öfkemiz ya da kızgınlığımız Tanrı'nın kendisini öfkelendiren şeylere yöneldiğinde bunun doğru olduğundan emin olabiliriz. Doğru öfke ve kızgınlık günahla karşı karşıya kaldığımızda adil bir şekilde ifade edilir. Çocuk istismarı, pornografi, ırkçılık, eşcinsel faaliyetler, kürtaj ve benzerlerine yönelik öfke buna iyi örneklerdir.
Elçi Pavlus Tanrı'yı öfkelendirenlere açık bir uyarıda bulunur: "Benliğin işleri bellidir. Bunlar fuhuş, pislik, sefahat, putperestlik, büyücülük, düşmanlık, çekişme, kıskançlık, öfke, bencil tutkular, ayrılıklar, bölünmeler, çekememezlik, sarhoşluk, çılgın eğlenceler ve benzeri şeylerdir. Sizi daha önce uyardığım gibi yine uyarıyorum, böyle davrananlar Tanrı Egemenliği'ni miras alamayacaklar" (Galatyalılar 5:19-21). İsa insanların günahları karşısında haklı bir öfke duymuştur (Markos 3:1-5; Matta 21:12-13; Luka 19:41-44). Ancak O'nun öfkesi günahkâr davranışlara ve açık bir adaletsizliğe yönelikti.
Bununla birlikte, günah işlememek için öfkelenirken dikkatli olmamız da öğretilir. "Öfkelenin, ama günah işlemeyin. Öfkenizin üzerine güneş batmasın. İblis'e de fırsat vermeyin" (Efesliler 4:26-27). Başkalarına öfkelenmeden önce hem tutumumuzu hem de nedenimizi kontrol etmeliyiz. Pavlus bize uygun yaklaşım konusunda bazı sağlam öğütler verir: "Sevgili kardeşler, kimseden öç almayın; bunu Tanrı'nın gazabına bırakın. Çünkü şöyle yazılmıştır: “Rab diyor ki, ‘Öç benimdir, ben karşılık vereceğim.’ ” 20 Ama,
Düşmanın acıkmışsa doyur,
Susamışsa su ver.
Bunu yapmakla onu utanca boğarsın.
Kötülüğe yenilme, kötülüğü iyilikle yen" (Romalılar 12:19-21).
Yakup da haklı öfke söz konusu olduğunda bize güzel öğütler verir: "Sevgili kardeşlerim, şunu aklınızda tutun: Herkes dinlemekte çabuk, konuşmakta yavaş, öfkelenmekte de yavaş olsun. Çünkü insanın öfkesi Tanrı'nın istediği doğruluğu sağlamaz" (Yakup 1:19-20). Elçi Petrus bu öğüdü özellikle Tanrı'ya ve Tanrı'nın işlerine düşman olanlarla karşılaştığımız zamanlar için yineler: "Doğruluk uğruna acı çekseniz bile, ne mutlu size! İnsanların “korktuğundan korkmayın, ürkmeyin.” Mesih'i Rab olarak yüreklerinizde kutsayın. İçinizdeki umudun nedenini soran herkese uygun bir yanıt vermeye her zaman hazır olun. Yalnız bunu yumuşak huyla, saygıyla yapın. Vicdanınızı temiz tutun. Öyle ki, Mesih'e ait olarak sürdürdüğünüz olumlu yaşamı kınayanlar size ettikleri iftiradan utansınlar. İyilik edip acı çekmek –eğer Tanrı'nın isteği buysa– kötülük yapıp acı çekmekten daha iyidir" (1. Petrus 3:14-17).
İnananlar ayrıca toplumdaki kötülüğün etkisiyle mücadele eden Hristiyan örgütlerine katılarak öfkelerini yapıcı eylemlere yönlendirebilirler. İşin püf noktası şudur: Öfkemiz başkalarının Tanrı'yla sevgi dolu ve onarıcı bir ilişki kurmasıyla sonuçlanıyorsa, bu haklı bir öfkedir.
English
Öfkemin haklı bir kızgınlık olduğundan nasıl emin olabilirim?