Soru
Neden yaşamımda Tanrı'yı bulmanın bu kadar zor olduğu zamanlar oluyor?
Yanıt
Tanrı'nın şimdiye kadar söylediği en umut verici ve muhteşem sözlerden bazıları Yeremya kitabında bulunur: "Beni arayacaksınız, bütün yüreğinizle arayınca beni bulacaksınız. Kendimi size buldurtacağım” (Yeremya 29:13-14). Ve bazen, Tanrı'yı bulma arayışımızda, O'nun bize bu olağanüstü vaadi hatırlatmak istediği görülür. Derin bir sıkıntı içindeyizdir, bu yüzden hararetle dua ederiz. Sıkıntılıyızdır, bu yüzden rahatlamak için Tanrı'ya haykırırız. Ancak bazen cevap olarak duyduğumuz tek şey, bunun dışındaki her düşünceyi bastıracak kadar sağır edici bir sessizliktir: Tanrı bizi dinlemiyor. Bu yüzden "Tanrı beni terk mi etti?" diye sorarız.
Birçok imanlı Tanrı'yı bulmanın zor ya da imkansız olduğu duygusunu yaşamıştır. C. S. Lewis karısını kanserden kaybettikten sonra, teselli için Tanrı'ya seslenmiş ancak hiçbir yanıt alamamıştır. Kafası karışmış bir halde, "Bunun anlamı ne olabilir? O neden refah zamanlarımızda bu kadar hazır bir komutan ve sıkıntı zamanlarımızda bu kadar yoksun bir yardımcıdır?"
Kutsal Yazılar Tanrı'yı bulmak isteyenlerin yardım çığlıklarından söz eder: "Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi? Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık" (Mezmur 77:7-8).
Mezmur yazarının bu duası, Tanrı'yı bulmaya odaklanmış birinin yüreğini ifade eder: "Ey Tanrı, susma, Sessiz, hareketsiz kalma" (Mezmur 83:1).
Zaman zaman Tanrı'yı bulmak, O'nunla bir ilişkisi olanlar için bile zor görünür. Yaşamdaki değişiklikler belirsizliği de beraberinde getirir: İş kaybı, boşanma, iş terfisi, bir çocuğun doğumu. Bazıları hayattaki bu beklenmedik değişiklikleri "ilahi kesintiler" olarak adlandırır. Değişim olumlu olsa bile, esenlik duygularımızı kesintiye uğratabilir ve kendimizi yalnız hissetmemize neden olabilir. Akla şu soru gelir: "Tanrı nerede? Tanrı'yı bulmakta neden bu kadar zorlanıyorum?"
Tanrı'yı bulurken, Yeremya 29:13-14'teki vaadin öznel duygularımız tarafından asla geçersiz kılınmadığını hatırlamak önemlidir. Tanrı'nın bizden uzakta olduğunu hissetmemiz, O'nun uzakta olduğu anlamına gelmez. Aslında O bize, bizi asla terk etmeyeceğini ya da yüzüstü bırakmayacağını söylemiştir (İbraniler 13:5). Tanrı asla yalan söylemediğinden, koşullarımızla ilgili yanlış sonuçları, bu sonuçlar Tanrı hakkında O'nun Sözü'nden bildiklerimizle çeliştiğinde reddederiz. Görerek değil, imanla yürürüz (2. Korintliler 5:7).
Tanrı'yı bulmanın anahtarı için 77. Mezmur'a geri dönmeliyiz. Mezmur yazarı Tanrı'nın kendisini reddettiğinden ve sevgisinin yok olduğundan yakındıktan sonra (7-8. ayetler), aklı başına gelir ve 11-12. ayetleri yazarak bize Tanrı tarafından terk edilmiş hissetmenin iki parçalı çözümünü verir: "RAB'bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım. Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım." Mezmur yazarı ilk olarak Tanrı'nın işlerini ve mucizelerini hatırlamaya karar verir. Tanrı'nın bizi boş bir yaşamdan ve cehennemdeki sonsuzluktan nasıl kurtardığını hatırlamak bile bize O'nun sevgisi hakkında doğru bir bakış açısı vermelidir. Tanrı'nın yaşamlarımıza dualarımızın kabulü şeklinde müdahale ettiği birçok zamanı düşündüğümüzde, O'nun sadakatini hatırlarız. Bazı insanlar şüphe ve kafa karışıklığı yaşadıkları "kuru" zamanlarda başvurabilecekleri bir cevaplanmış dua günlüğü tutmayı yararlı bulurlar.
İkinci olarak, mezmur yazarı Tanrı'yı bulma hedefine ulaşmak için Tanrı'nın Sözü üzerinde derin düşünmeye karar verir. Tanrı'nın Sözü üzerinde derin düşünmek, Tanrı hakkında doğru sonuçlara varmanın tek kesin yoludur. Mezmur 1'de "kutsanmış" olanlar, "gece gündüz" Tanrı'nın yasası -Kutsal Kitap- üzerinde derin düşünenlerdir. Tanrı'nın Sözü bizi sevindirir (Mezmur 1:2) ve bizi güçlü, verimli ve yaşamın fırtınalarına solmadan dayanabilecek hale getirir (ayet 3). Söz'ü ihmal etmek, yaşamlarımızdaki tek kutsallaştırma aracını ihmal etmek (Yuhanna 17:17) ve kendimizi Tanrı'nın bizi terk ettiğine ikna etmekten başka bir şey istemeyen şeytanın yalanlarına açık bırakmaktır.
Yeremya, Tanrı'yı tüm yüreğimizle aradığımızda, Tanrı'nın bulunacağını vaat eder. Pavlus'un Atinalılara söylediği gibi, Tanrı "hiçbirimizden uzak değildir. Çünkü O'nda yaşar, O'nda hareket eder ve O'nda var oluruz" (Elçilerin İşleri 17:27-28). Her bir günde Tanrı'yı bulmak için hiç bitmeyen bir arayışa girdiğimizde, O'nun kudretli işlerini hatırlar, üzerinde derin derin düşünür ve O'nun "ilahi kesintilerini" memnuniyetle karşılarız.
English
Neden yaşamımda Tanrı'yı bulmanın bu kadar zor olduğu zamanlar oluyor?
