Soru
Neden günah işlemeyi bırakamıyorum? Lütfen yardım edin!
Yanıt
Her imanlı şu ya da bu zamanda günah işlemeyi bırakamamaktan yakınmıştır. Sorunun içimizdeki zayıflıktan kaynaklandığını düşünme eğiliminde olsak da, günah işlemeyi bırakamama genellikle Tanrı'nın gücünü anlamamızdaki bir eksikliğe işaret eder. O'nun bizi kurtarma, bağışlama ve her türlü kötülükten arındırma gücünü anlamadığımızda (1. Yuhanna 1:9), günah, suçluluk ve korkudan oluşan yıkıcı bir döngüye kapılabiliriz; bu da kurtuluşumuzdan sevinç duymamamıza, bu da daha fazla günaha yol açar.
Mezmur 51:12'de Davut Tanrı'ya şöyle yalvarır: "Geri ver bana sağladığın kurtuluş sevincini, Bana destek ol, istekli bir ruh ver." Bunu zina ve cinayet gibi büyük günahlara düştükten sonra yazmıştır. Tanrı'dan kurtuluş sevincinin geri gelmesini istemesi ilginçtir. Günaha karşı kazandığımız zaferde sevinç çok önemlidir. Tanrı'nın bizi "istekli bir ruhla" desteklediğini anlamamız da önemlidir. Tanrı bizi kurtarmaktan sevinç duyar ve biz de kurtarılmaktan sevinç duyarız.
Tanrı lütfunu, sevgisini ve gücünü göstermek için bizi kendi isteğimizle kurtarmıştır. Kurtuluşumuz ne kadar çok ya da az günah işlediğimize, ne kadar çok ya da az müjdelediğimize, tövbe ettiğimize ya da iyi işler yaptığımıza, ne kadar sevgi dolu ya da sevgisiz olduğumuza ya da bizimle ilgili başka herhangi bir şeye bağlı değildir. Kurtuluşumuz tamamen Tanrı'nın lütfunun, sevgisinin ve amacının bir ürünüdür (Efesliler 2:8-9). Bunu anlamak önemlidir, çünkü (ironik bir şekilde) yasayı tutmakla sorumlu olduğumuza inanmak kaçınılmaz olarak günah işlemeyi durduramamaya yol açar.
Pavlus bunu Romalılar 7:7-10'da açıklar. "Tamah etme" gibi bir yasayı anladığımızda, günah doğamız kaçınılmaz olarak bu yasaya karşı isyan eder ve tamah ederiz. Bu, insanın içinde bulunduğu kötü durumdur; biz böyleyiz. Yasa günah doğamızı daha da kötüleştirir. John Bunyan bu gerçeği Pilgrim's Progress adlı eserinde açıklar. Christian, Tercüman'ın Evi'nde hiç süpürülmemiş çok tozlu bir oda görür. Önce elinde süpürge olan bir adam yerleri temizlemeye çalışır, ama süpürgenin tek etkisi boğucu toz bulutları yaratmaktır. Adam süpürdükçe toz daha da artar; Bunyan'a göre bu, günahkâr bir yüreği temizleyemeyen ama günahı daha da artıran yasanın bir resmidir. Ancak Christian süpürgenin bir kenara bırakılmasını ve genç bir kızın tüm odaya su serpmesini izler. Bundan sonra oda hızla temizlenir; bu, lütuf müjdesinin ve onun yüreği arındırma yeteneğinin bir resmidir. Tanrı'nın lütfu yasanın asla yapamayacağı bir şeyi yapabilir: Bizi günahtan arındırabilir.
O halde günah işlemeyi durdurmanın yolu daha fazla kural eklemek değildir. Tanrı bunu biliyordu. Aslında günahımızın farkına varalım ve O'na dönelim diye bize yasayı verdi (Romalılar 3:19-20; Galatyalılar 3:23-26). Yasa iyidir. Tanrı'nın doğasının ve mükemmelliğinin bir yansımasıdır. Ancak bize kurtuluşumuz için verilmemiştir. Mesih bizim için yasayı yerine getirir (Matta 5:17).
Tanrı'yla aynı fikirde olmadığımızda ve yasayı yerine getirmemiz gerektiği fikrine takıldığımızda, kurtuluş sevincimizi kaybeder ve kendimizi başarısızlığa hazırlarız. Korkunç bir yükün altında eziliriz. Kurtuluşu güvence altına almak için bir şeyler yapma baskısı hissederiz, ama aynı zamanda günah doğamız bizi yasaya itaat edemez hale getirir. Yasaya ne kadar çok odaklanırsak, günahlı doğamız o kadar çok isyan eder. Günahlı doğamız ne kadar çok isyan ederse, kurtulmadığımız için o kadar çok korkarız. Ne kadar korkar ve neşesiz olursak, günahın mutluluk vaadi o kadar cazip gelir.
Bu döngüyü kırmanın ve günah işlemeyi bırakmanın tek yolu günah işlemeyi bırakamayacağımız gerçeğini kabul etmektir. Bu çelişkili görünebilir, ama kişi kendini kurtarmaya çalışmayı bırakmazsa, Tanrı'nın kendisini kurtardığı bilgisiyle asla huzur bulamayacaktır. Kurtuluşun sevinci, Tanrı'nın lütfunun bizi kapsadığı, bizi değiştireceği ve Mesih'in suretine dönüştüreceği ve bunun bizim değil O'nun işi olduğu gerçeğini kabul etmekten gelir (Romalılar 8:29; Filipililer 1:6; Filipililer 2:13; İbraniler 13:20-21). Bu gerçek bir kez gerçekten kavrandığında, günah gücünü kaybeder. Artık kaygıdan geçici bir rahatlama aracı olarak günaha yönelme dürtüsü hissetmeyiz, çünkü kaygı ve baskı Mesih tarafından sonsuza dek giderilmiştir (İbraniler 10:10, 14). O zaman imanla gerçekleştirdiğimiz iyi işler korkudan ya da görevden ziyade sevgi ve sevinçten dolayı yapılır.
"Ölümün dikeni günahtır. Günah ise gücünü Kutsal Yasa'dan alır. Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla bizi zafere ulaştıran Tanrı'ya şükürler olsun! Bu nedenle, sevgili kardeşlerim, Rab yolunda verdiğiniz emeğin boşa gitmeyeceğini bilerek dayanın, sarsılmayın, Rab'bin işinde her zaman gayretli olun" (1. Korintliler 15:56-58).
English
Neden günah işlemeyi bırakamıyorum? Lütfen yardım edin!
