Soru
Müjde merkezli olmak ne anlama gelir?
Yanıt
Müjde kelimesi basitçe "iyi haber" anlamına gelir. İsa Mesih'in müjdesi, günahkâr insanların günahlarından tövbe ederek ve İsa'yı Kurtarıcı ve Rab olarak çağırarak Tanrı'nın huzurunda doğru kılınabileceklerine dair iyi haberdir (Elçilerin İşleri 2:21; Romalılar 10:9-10). Dolayısıyla müjde merkezli olmak, Tanrı'nın Mesih'teki yaşam değiştiren iyi haberine odaklanmaktır. Kayıpları müjdeleyen hizmetlerden genellikle "müjde merkezli" olarak söz ederiz. Kitaplar, müfredatlar ve programlar müjde merkezli olabilir; şarkılar müjde merkezli sözlere sahip olabilir; insanlar müjde merkezli hayatlar yaşayabilir.
Pavlus'un Korint'teki hizmeti kesinlikle müjde merkezliydi: "Aranızdayken, İsa Mesih'ten ve O'nun çarmıha gerilişinden başka hiçbir şey bilmemeye kararlıydım" (1. Korintliler 2:2). Galatya'daki kiliselere verdiği ifade de aynıydı: "O'nun çarmıhı aracılığıyla dünya benim için ölüdür, ben de dünya için" (Galatyalılar 6:14). Müjde'yi paylaşmak Pavlus'un en önemli önceliğiydi ve bunu herkese duyurmak için ilahi bir aciliyet hissediyordu: "Müjde'yi yayıyorum diye övünmeye hakkım yok. Çünkü bunu yapmakla yükümlüyüm. Müjde'yi yaymazsam vay halime" (1. Korintliler 9:16).
Müjde merkezli bir yaşam süren bir kişiden söz ettiğimizde, bu kişinin İsa Mesih'in müjdesine inandığını ve Mesih'in ölümünü ve dirilişini yaşamının temeli haline getirdiğini kastediyoruz. Gerçek bir Hristiyan müjde merkezli bir kişi olmalıdır (Luka 14:26-27) çünkü Hristiyanlık bir etkinlik değil, bir yaşam tarzıdır. Mesih hakkında bilgi sahibi olmak kişiyi Hristiyan yapmaz; Mesih'i bilmek yapar.
Her insan hayatının bir merkezi vardır; bu merkez tüm kararları motive eder. Temel olarak ya müjde merkezliyizdir ya da ben merkezliyizdir. İyi ve nazik görünen insanlar bile, eğer motivasyonları Tanrı'yı yüceltmek değilse, ben-merkezli olabilirler (bkz. 1. Korintliler 10:31). Müjde merkezli bir yaşam ile diğer yaşam türleri arasındaki farkı bir karşılaştırma tablosuna bakarak tanımlamak yardımcı olur.
Müjde merkezli bir yaşam İsa merkezli bir yaşamdır. İman aracılığıyla lütufla Mesih'e geldiğimizde (Efesliler 2:8-9), ebedi hedefimizi güvence altına almaktan daha fazlasını yaparız. Kurtuluş ilahi bir paradokstur: Bize her şeyimize mal olan karşılıksız bir armağandır (bkz. Luka 14:33). Tanrı'nın çocuğu olmak bizi içten dışa değiştirir (1. Korintliler 5:17). Kutsal Ruh tövbe eden bir yüreğe girdiğinde, arzularımızı, bakış açımızı, motivasyonlarımızı ve fikirlerimizi değiştirmeye başlar (1. Korintliler 6:19-20). İbraniler 12:28-29 "Tanrımız yakıp yok eden bir ateştir" der. O'nun varlığının ateşi cürufu yakıp yok eder. Aşağılık ve değersiz olanı yakıp yok eder.
Müjde merkezli bir yaşam, iyi haberi başkalarıyla paylaşmaya her zaman hazır olan dışa dönük bir yaşamdır. Ayaklar "esenlik müjdesinden gelen hazırlıkla donatılmıştır" (Efesliler 6:15). Yürek Mesih'e Rab olarak saygı duyar ve "sahip olduğunuz umudun nedenini soran herkese yanıt vermeye hazırdır" (1. Petrus 3:15). Müjde merkezli bir hizmet, amacı "Tanrı'nın dünyayı Mesih'te kendisiyle barıştırdığı" (2. Korintliler 5:19) haberini paylaşmak olan bir barıştırma hizmetidir.
Birçok insanın din merkezli, yardımseverlik merkezli ya da etkinlik merkezli yaşamları vardır. Hatta ruhsal yaşamları bile olabilir, ama İsa'nın rabliğine boyun eğmemişlerse, bu ruhsallık onları yıkıma götürecektir (1Yu.4:1). Yalnızca müjde merkezli bir yaşam Tanrı'yı hoşnut edebilir (Romalılar 8:8; 1. Selanikliler 2:4) çünkü O'nun huzuruna yalnızca İsa Mesih ve müjdesi aracılığıyla girebiliriz (Yuhanna 14:6).
English
Müjde merkezli olmak ne anlama gelir?
