Soru
Mesih'in içimizde olması ne anlama gelir?
Yanıt
Kutsal Yazılar'ın birçok bölümü İsa Mesih'in kurtuluş için O'na iman edenlerin içinde yaşadığını bildirir (2. Korintliler 13:5). Bu şaşırtıcı bir gerçek olsa da, anlaşılması kolay değildir. İsa Mesih sadece bugün hayatta olmakla kalmaz, aynı zamanda Romalılar 8:9'da "Mesih'in Ruhu" olarak adlandırılan Tanrı'nın Kutsal Ruhu aracılığıyla Tanrı'nın her çocuğunun içinde yaşar. Mesih'in içimizdeki yaşamı sonsuz yücelik umudumuzdur. Elçi Pavlus Mesih'in içselliğini büyük bir gizem olarak adlandırmıştır: "Tanrı kutsallarına bu sırrın uluslar arasında ne denli yüce ve zengin olduğunu bildirmek istedi. Bu sırrın özü şudur: Mesih içinizdedir. Bu da size yüceliğe kavuşma umudunu veriyor" (Koloseliler 1:27).
Pavlus sık sık Mesih'in, O'nu Rab ve Kurtarıcı olarak kabul edenlerin yüreklerine yerleşeceğinden söz ederdi. Efes'teki imanlılar için dua ettiğinde, Pavlus onların imanlarının derinleşmesini ve böylece Mesih'in yüreklerinde ev sahibi olmasını arzulamıştır: "Baba'nın kendi yüceliğinin zenginliği uyarınca Ruhu'yla sizi iç varlığınızda kudretle güçlendirmesini ve Mesih'in iman yoluyla yüreklerinizde yaşamasını dilerim. Öyle ki, Tanrı'nın bütün doluluğuyla dolmanız için, sevgide köklenmiş ve temellenmiş olarak bütün kutsallarla birlikte Mesih'in sevgisinin ne denli geniş ve uzun, yüksek ve derin olduğunu anlamaya, bilgiyi çok aşan bu sevgiyi kavramaya gücünüz yetsin" (Efesliler 3:16-17).
Bir kişi İsa'ya iman ettiğinde, önce O'nun ölümünde, sonra da diriliş yaşamının yeniliğinde Mesih'le birleşmiş olur. Elçi Pavlus şöyle demiştir: "Mesih'le birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor. Şimdi bedende sürdürdüğüm yaşamı, beni seven ve benim için kendini feda eden Tanrı Oğlu'na imanla sürdürüyorum" (Galatyalılar 2:20). Pavlus Roma'daki kiliseye şu açıklamayı yapmıştır: "Baba'nın yüceliği sayesinde Mesih nasıl ölümden dirildiyse, biz de yeni bir yaşam sürmek üzere vaftiz yoluyla O'nunla birlikte ölüme gömüldük. Eğer O'nunkine benzer bir ölümde O'nunla birleştiysek, O'nunkine benzer bir dirilişte de O'nunla birleşeceğiz" (Romalılar 6:4-5).
İsyan, günah ve imansızlıkla dolu olan eski benliklerimiz, günahlarımızın cezasını çarmıhta ödeyen Mesih'le birlikte ölmüştür. Mesih'in ölümünde O'nunla birleşmemiz sayesinde, Tanrı'nın Ruhu tarafından yaşamın yeniliğinde yürümek üzere diri kılınırız, çünkü Tanrı'yla doğru kılınmışızdır (Romalılar 8:10). Yaşamlarımız Mesih'in yaşamını sergilemek için bir araç haline gelir: "Çünkü, 'Işık karanlıktan parlayacak' diyen Tanrı, İsa Mesih'in yüzünde parlayan kendi yüceliğini tanımamızdan doğan ışığı bize vermek için yüreklerimizi aydınlattı. Üstün gücün bizden değil, Tanrı'dan kaynaklandığı bilinsin diye bu hazineye toprak kaplar içinde sahibiz. Her yönden sıkıştırılmışız, ama ezilmiş değiliz. Şaşırmışız, ama çaresiz değiliz. Kovalanıyoruz, ama terk edilmiş değiliz. Yere yıkılmışız, ama yok olmuş değiliz. İsa'nın yaşamı bedenimizde açıkça görülsün diye İsa'nın ölümünü her an bedenimizde taşıyoruz" (2. Korintliler 4:6-10; ayrıca bkz. Galatyalılar 1:15-16).
Sıradan insani zayıflık durumumuzda, paha biçilmez bir hazineyi -içimizdeki Mesih'in yaşamını- barındıran kilden kavanozlardan başka bir şey değiliz. Karşılaştığımız zorluklar, katlandığımız zulümler, denemeler, sıkıntılar ve acılar, Tanrı'nın her şeyi aşan gücünü ortaya çıkarmaya ve İsa Mesih'in yaşamını çevremizdekilere göstermeye hizmet eder. İçimizde yaşayan İsa Mesih'in hazinesine sahip olduğumuz için tüm bu sıkıntılarda yenilmeyeceğimizden emin olabiliriz.
Pavlus 2. Korintliler 2:15'te müjdeyi paylaşanların yaşamlarını "Tanrı için Mesih'in güzel kokusuna" ve "kurtulmakta olanlarla mahvolmakta olanlar arasında Mesih'in hoş kokusuna" benzetmiştir. İçimizdeki Mesih'le, İsa'daki kurtuluşun iyi haberini yayarken, O'nun kokusunu kayıp ve ölmekte olan bir dünyaya yayarız.
1. Korintliler 6:19'da Pavlus şöyle der: "Bedeninizin, Tanrı'dan aldığınız ve içinizdeki Kutsal Ruh'un tapınağı olduğunu bilmiyor musunuz? Kendinize ait değilsiniz." İsa'yı Rab olarak kabul ettikten sonra, O bizim efendimiz olur. My Heart Christ's Home (InterVarsity Press, 1954) adlı kitapçıkta yazar Robert Munger Hristiyan yaşamını hayali bir şekilde bir ev olarak tanımlar. İsa içeri girdiğinde, odadan odaya geçer. Zihnimizin kütüphanesinde, Mesih çöpleri ayıklar, değersiz çöpleri temizler. Mutfakta, sağlıksız iştahlarımız ve günahkâr arzularımızla ilgilenir. Yemek masasında, aç ruhlarımızı doyurmak için bize yaşam ekmeği sunar ve içmemiz ve bir daha asla susamamamız için diri su döker. İsa karanlık koridorlardan ve dolaplardan geçerek günahın saklandığı tüm yerleri ortaya çıkarır. Sevgisi, merhameti, bağışlaması ve lütfu her yeri doldurana kadar her köşe ve bucaktan geçer. Bu alegori, Mesih'in içimizde olmasının ne anlama geldiğine dair güzel bir resim sunar.
English
Mesih'in içimizde olması ne anlama gelir?
