Soru
Kutsal Kitap hastalar için dua edilmesi hakkında ne der?
Yanıt
Eski Antlaşma'da insanların iyileşmek için doğrudan Tanrı'ya dua ettikten sonra iyileştiklerine dair çok az örnek vardır. Genellikle şifa isteği bir peygamber aracılığıyla iletilir, o da şifa için dua eder ya da Tanrı'nın gücünün bir şifa mucizesi, hatta diriliş gerçekleştirmesi için bir kanal olur. Davut küçük oğlunun iyileşmesi için dua etmiş, ama Tanrı onun isteğini yerine getirmemiştir (2.Samuel 12:16-17). Peygamber Yeşaya Hizkiya'ya öleceğini söylediğinde, daha fazla zaman için dua etti ve Tanrı ona on beş yıl daha ömür verdi (2. Krallar 20).
Eğer çocuk sahibi olamama bir hastalık olarak kabul edilirse, o zaman "şifa" için dua edilen ve Tanrı'nın daha sonra bu isteği yerine getirdiği örnekler daha fazladır.
Müjdelerde İsa kendisinden şifa isteyen pek çok kişiyi iyileştirmiştir. Elçilerin İşleri'nde, Eski Antlaşma'daki Tanrı'nın bir peygamberinden şifa isteme örneğine benzer şekilde, elçilerden kendilerini iyileştirmelerini isteyen bazı insanlar iyileştirilir. Bu örneklerin hiçbirinin bugün bizim için doğrudan bir uygulaması yok gibi görünmektedir.
Filipililer 1. bölümde Pavlus, Epafroditus'un hasta olduğunu, hatta ölmek üzere olduğunu, ama Tanrı'nın ona merhamet ederek iyileştirdiğini söyler (25-29 ayetler). Pavlus'un Epafroditus'un iyileşmesi için dua ettiğini varsayabiliriz, ancak bu açıkça belirtilmemiştir. 1. Timoteos 5:23'te Pavlus, Timoteos'un mideyle ilgili gibi görünen ve tekrarlayan bir hastalığı olduğundan bahseder ve biraz şarap içmesini önerir. Timoteos'a şifa dilemesini söylemez. 2. Korintliler 12'de Pavlus "bedenindeki dikenin" çıkarılması için dua eder, ancak Tanrı bunu yapmayı reddeder. Sonuç olarak Pavlus, normalde çeşitli hastalıklar için kullanılan bir sözcük olan hastalıklarıyla sevineceğini söyler. Bu durumda Pavlus iyileşmek için dua etmiş, ama isteği reddedilmiştir. Rab Pavlus'a şifa dağıtmak yerine lütfuna güvenmesini söyledi (ayet 9).
Kutsal Kitap'ta şifa için dua edilmesiyle ilgili tek açık talimat Yakup 5:13-16'da yer alır: "İçinizden biri sıkıntıda mı, dua etsin. Sevinçli mi, ilahi söylesin. İçinizden biri hasta mı, kilisenin ihtiyarlarını çağırtsın; Rab'bin adıyla üzerine yağ sürüp onun için dua etsinler. İmanla edilen dua hastayı iyileştirecek ve Rab onu ayağa kaldıracaktır. Eğer hasta günah işlemişse, günahları bağışlanacaktır. Bu nedenle, şifa bulmak için günahlarınızı birbirinize itiraf edin ve birbiriniz için dua edin. Doğru kişinin yalvarışı çok güçlü ve etkilidir."
Yakup özel talimatlar verir. Hasta olan kişinin karşılaşmayı başlatması ve ihtiyarlardan şifa duası istemesi gerekir. İhtiyarlar hasta kişiyi yağla mesheder ve iman duası sunarlar ve Tanrı da onları "dirilteceğini" vaat eder. Bununla birlikte, yakın bağlam günahın itirafı ve bağışlanmayla ilgili olduğundan, söz konusu hastalık belirli bir günahın sonucu olabilir. Ne olursa olsun, bu prosedür kilisenin önderliğini içeren bir grup çabasıdır. Dahası, dualarında imanı kullanmaya çağrılanlar ihtiyarlardır. Bu, bazı "şifacıların" hasta kişinin yeterli inanca sahip olmaması nedeniyle şifa veremediği iddiasını ortadan kaldırıyor gibi görünmektedir.
İlk bakışta Yakup 5:13-16 her seferinde iyileşmeyi garanti ediyor gibi görünebilir, ancak Kutsal Yazılar'ın tamamına başvurmalıyız. Duayla ilgili başka ayetler de vardır ve bunlar tek başlarına ele alındıklarında Tanrı'dan bir "açık çek" sunuyor gibi görünürler:
Markos 11:24: "Bunun için size diyorum ki, duayla dilediğiniz her şeyi daha şimdiden almış olduğunuza inanın, dileğiniz yerine gelecektir."
Matta 21:22: "İmanla dua ederseniz, dilediğiniz her şeyi alırsınız."
Yuhanna 14:13: "Baba Oğul'da yüceltilsin diye, benim adımla dilediğiniz her şeyi yapacağım."
Yuhanna 15:7: "Eğer bende kalırsanız ve sözlerim sizde kalırsa, ne isterseniz dileyin, size verilecektir."
Yuhanna 16:23: "O gün bana hiçbir şey sormayacaksınız. Size doğrusunu söyleyeyim, benim adımla Baba'dan ne dilerseniz, size verecektir."
Bu ayetler, 1. Yuhanna 5:14'ün dediği gibi, her zaman Tanrı'nın isteğine göre dua etme bağlamında anlaşılmalıdır: "Tanrı'nın önünde güvenimiz şu ki, O'nun isteğine uygun ne dilersek bizi işitir." Tanrı'nın isteğine göre dua etme koşulu, "İsa'nın adıyla" dua etme talimatına benzer. İsa'nın adıyla dua etmek, İsa'yı onurlandıracak ve yüceltecek şeyler için dua etmektir. Tanrı'nın isteği dışında şeyler istemek İsa'yı onurlandırmaz.
İsa, Tanrı'nın isteği doğrultusunda dua etmenin bir örneğini sunar. Getsemani'de, "bu kâsenin" (çarmıha gerilmenin) önlenebilmesi için dua etti, ama "benim isteğim değil, senin isteğin olsun" dedi (Luka 22:42). İsa çarmıhtan kaçmadı, çünkü çarmıhta acı çekmesi Tanrı'nın isteğiydi.
Şifa ve dua hakkındaki tüm öğretişleri birlikte ele aldığımızda, şifa ya da ihtiyacımız olduğunu hissettiğimiz ya da arzu ettiğimiz herhangi bir şey için dua etmek uygundur. Ancak, bize en iyisini vermesi için Tanrı'nın yargısına boyun eğdiğimizi ve çoğu zaman bizim için neyin en iyi olduğunu ya da O'nun daha büyük planına neyin uyduğunu bilmediğimizi her zaman bilinçli olarak kabul etmemiz gerekir. "Benim isteğim değil, Senin isteğin olsun" diye dua etmek, bazılarının öğrettiği gibi inanç eksikliğinden kaynaklanmaz; aksine, Tanrı'nın iyiliğine ve O'nun plan ve amaçlarına olan inancın nihai ifadesidir. Kutsal Yazılar'da Tanrı'nın her zaman şifa vermek istediğine dair hiçbir kanıt yoktur. Aslında Kutsal Yazılar'da Tanrı'nın insanları iyileştirmediğine dair pek çok örnek vardır. Bazen O'nun isteği, aksi takdirde ulaşabileceğimizden daha yüksek bir ruhsal sağlık düzeyine sahip olabilmemiz için sıkıntı ya da hastalık çekmemizdir.
English
Kutsal Kitap hastalar için dua edilmesi hakkında ne der?
