Soru
Kurtulmamış olanlar adına dua etmenin Kutsal Yazılara dayanan bir temeli var mıdır?
Yanıt
Hristiyanlar dua eden insanlardır (1. Selanikliler 5:17) ve dua isteklerimizden bazıları kurtulmamış arkadaşlarımızın ve akrabalarımızın ruhsal durumuyla ilgilidir. Onların kurtulmasını isteriz ve bu amaçla dua ederiz. Bu konuda Charles Spurgeon'un şu sözlerine katılıyoruz: "Eğer günahkârlar lanetlenecekse, hiç olmazsa ölü bedenlerimizin üzerinden cehenneme atlasınlar. Ve eğer yok olacaklarsa, bırakın kollarımız dizlerine sarılmış, kalmaları için yalvarırken yok olsunlar. Cehennem doldurulacaksa, bizim çabalarımızla doldurulsun ve kimse uyarılmadan ve dua edilmeden gitmesin."
Kurtulmamış olanlar için dua etmeliyiz. Kurtarıcımız kaybolanları aramaya ve kurtarmaya gelmiştir (Luka 19:10) ve Luka'nın Müjdesi'nin ana teması Mesih'in İsrail'de genellikle dışlanmış olarak görülenlere duyduğu şefkattir. Kurtarıcımız "tüm insanların kurtulmasını ve gerçeği öğrenmesini ister" (1. Timoteos 2:4), bu nedenle kurtulmamış bir kişinin kurtuluşu için dua ettiğimizde, sadece İsa'nın belirtilen arzusunu paylaşmış oluruz.
Kurtulmamış olanlar için dua etmeliyiz çünkü gerçek şu ki, biz ölümlülerin Tanrı'nın seçilmişlerinin kim olduğunu onlar kurtulmadan önce bilmemiz mümkün değildir (Tarsuslu Saul'u düşünün). Spurgeon bir keresinde, seçilmişlerin sırtında büyük bir S damgası olmasının güzel olacağını söylemişti, ama elbette böyle bir şey yok. Tanrı'nın tüm seçilmişlerinin dünyevi yaşamlarının bir döneminde gerçekten de kurtulacaklarını biliyoruz (bkz. Yuhanna 6:37, 39), ancak bu, Rab'le birlikte olmak üzere eve çağrıldıkları güne kadar gerçekleşmeyebilir (örneğin, çarmıhtaki hırsız). Tanrı'nın seçtiklerine ulaşma aracı olarak kullandığı müjdeyi getiren "güzel ayaklı" insanlar aracılığıyla gerçekleşir (Yeşaya 52:7).
Hepimizin etki alanında kurtulmamış olan insanlar vardır ve onlar için dua etmeliyiz çünkü onları derinden önemsiyoruz ve Tanrı'nın onları önemsediğini ve hiçbirinin mahvolmasını istemediğini biliyoruz. O'nun arzusu hepsinin tövbe etmesidir (2. Petrus 3:9). Değer verdiğimiz kişiler için dua etmek doğaldır. Genç hizmetçi kızın kendisini esir alan Suriyeliye gösterdiği şefkati düşünün: "Keşke efendim Samiriye'deki peygamberin yanına gitse! Peygamber onu deri hastalığından kurtarırdı" (2.Krallar 5:3). Naaman için dua ettiğini varsayarsak, duası kurtulmamış olanlar adınaydı. Pavlus'un kaybolan Yahudi kardeşleri için hissettiği merhameti düşünün: "Yüreğimde büyük bir keder, dinmeyen bir acı var. Kardeşlerimin, soydaşlarım olan İsrailliler'in yerine ben kendim lanetlenip Mesih'ten uzaklaştırılmayı dilerdim" (Romalılar 9:2-3). Tanrı'nın bir başka dindar hizmetkârı olan Musa da Pavlus gibi halkı uğruna canını vermeye hazırdı (bkz. Mısır'dan Çıkış 32:32).
İsa kurtulmamış olanlar için bu şekilde dua etmemizi buyurmuştur: "Bu nedenle ürünün sahibi Rab'be yalvarın, ürününü kaldıracak işçiler göndersin" (Luka 10:2). Bu dua dünyadaki müjdeciliğin "hasat tarlasıyla" ilgilidir. Bu, insanların kurtulması ve Tanrı'nın yüceltilmesi için edilen bir duadır.
Kurtulmamış olanlar için dua etmek için Kutsal Kitap'ta başka bir buyruğumuz daha vardır: "Her şeyden önce şunu öğütlerim: Tanrı yoluna tam bir bağlılık ve ağırbaşlılık içinde sakin ve huzurlu bir yaşam sürelim diye, krallarla bütün üst yöneticiler dahil, bütün insanlar için dilekler, dualar, yakarışlar ve şükürler sunulsun. Böyle yapmak iyidir ve Kurtarıcımız Tanrı'yı hoşnut eder. O bütün insanların kurtulup gerçeğin bilincine erişmesini ister " (1. Timoteos 2:1, 3). Efes kilisesi (Timoteos'un pastörlüğünü yaptığı) görünüşe göre kurtulmamış olanlar için dua etmeyi bırakmıştı ve Pavlus Timoteos'u bunu tekrar bir öncelik haline getirmesi için teşvik ediyordu. Pavlus'un arzusu Efesli Hristiyanlar'ın kayıplar için merhamet duymasıydı. Bir kez daha, onlar yanıt verene kadar seçilmişlerin kim olduğunu bilmemizin hiçbir yolu yoktur. John MacArthur'un da uygun bir şekilde belirttiği gibi, "Tanrı'nın müjdeleme çabalarının kapsamı seçimden daha geniştir" (Matta 22:14).
"Doğru insanın duası güçlü ve etkilidir" (Yakup 5:16) ve Rab'bin gözleri doğruların üzerindedir ve kulakları onların dualarına dikkat eder (1. Petrus 3:12; çapraz başvuru Mezmur 34:15). Tanrı gerçekten de çocuklarının çığlıklarını duyar. Günahları içinde ölenlere ne olduğunu biliyoruz ve sadece bu bilgi bile bizi, kurtulmamış tanıdıklarımız için, onların da Tanrı'nın çağrısına cevap verip cennette bize katılmaları umuduyla durmadan dua etmeye sevk etmelidir.
English
Kurtulmamış olanlar adına dua etmenin Kutsal Yazılara dayanan bir temeli var mıdır?
