Soru
Kapıdan kapıya müjdecilik etkili bir yöntem midir?
Yanıt
Ne zaman kapıdan kapıya müjdecilikten bahsedilse, insanların aklına her zaman Yehova Şahitleri ve daha az ölçüde de Son Zaman Azizleri (Mormonlar) gelir. Mormonların sadece küçük bir kısmı iki yıllık misyonerlik çalışmasını üstlenirken, tüm Yehova Şahitlerinin (vaftiz edilmiş olsun ya da olmasın) kapı kapı dolaşma çalışmasında yer alması beklenir. Onlardan "yayıncı" olarak söz edilir. Her ay ev ev dolaşarak ve ilgili kişilerle Kutsal Kitap çalışmaları yürüterek geçirdikleri saatlerin sayısını içeren faaliyetlerini rapor etmek zorundadırlar.
2012 yılında 7,5 milyon yayıncıya sahip olan Yehova'nın Şahitleri 260.000'den fazla kişinin örgütlerinde vaftiz edildiğini görmüştür. Ortalama olarak bir yeni vaftiz için 6.500 saatlik bir faaliyet gerekmektedir. Bu temelde, kapı kapı dolaşarak müjdecilik yapmak son derece zaman alıcı bir faaliyettir.
İsa takipçilerini tüm ulusları öğrencileri olarak yetiştirmek, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz etmek ve onlara emrettiği her şeye itaat etmeyi öğretmekle görevlendirmiştir (Matta 28:19-20; Markos 16:15). Yüce Görev bir seçenek değil, bir emirdir. Keşke daha fazla Hristiyan müjdeyi paylaşmaya Yehova'nın Şahitlerinin öğretilerini yaymak için hazırlandıkları kadar hazırlıklı olsa! Ama kapı kapı dolaşarak müjdecilik yapmak doğru bir yol mudur?
İsa ve öğrencileri işlerini nasıl yapıyorlardı? Davet edilmeden kapı kapı dolaştıkları görülmemektedir. Evet, İsa öğrencilerini uzak kasaba ve köylerde vaaz etmeleri için yolu hazırlamaları amacıyla ikişer ikişer göndermiştir, ama onlara kapı kapı dolaşmaları talimatını vermemiştir. Luka 10:5-7'de İsa şu talimatları verir: "Hangi eve girerseniz, önce, ‘Bu eve esenlik olsun!’ deyin. Orada esenliksever biri varsa, dilediğiniz esenlik onun üzerinde kalacak; yoksa, size dönecektir. Girdiğiniz evde kalın, size ne verirlerse onu yiyip için. Çünkü işçi ücretini hak eder. Evden eve taşınmayın." İsa'nın öğrencileri davet edilmeden ev ev dolaşmazlardı, ama hoş karşılandıkları bir eve girip o aileyle birlikte kalabilir ve onlara Mesih'i anlatabilirlerdi.
İsa kuyu başında Samiriyeli kadınla konuştuktan sonra, kadın İsa'nın kendisine anlattıklarından o kadar etkilendi ki, kasabasına geri döndü ve birçok kişiyi Nasıralı İsa'yla tanışmak için kendisiyle birlikte gelmeye ikna etti. "Kadının tanıklığı nedeniyle o kentteki Samiriyeliler'in çoğu İsa'ya iman etti." İsa'yı kendileriyle birlikte iki gün kalmaya ikna ettiler ve birçok kişi iman etti (Yuhanna 4:1-31, 39-42). İsa ve öğrencileri önce Samiriyeli köyünü araştırmadılar.
Bildiğimiz kadarıyla ilk Hristiyanlar da kapı kapı dolaşmamışlardır. Yeruşalim'deki ilk Yahudi Hristiyanlar her gün tapınakta konuşuyor (Elçilerin İşleri 2:46) ve mümkün olduğunca sık birbirlerinin evlerinde öğretiyorlardı (Elçilerin İşleri 5:42). Elçi Pavlus pazar yerindeki yabancılara Mesih hakkında konuşmuştur (Elçilerin İşleri 17:17), ancak bu Kutsal Yazılar'da gördüğümüz kapı çalmaya en yakın şeydir.
Kapı kapı dolaşmakta yanlış bir şey yoktur. Sonuç verebilir ve Mesih'e gelen her can için minnettarız. Ancak bu özel yöntem için Kutsal Kitap'ta açık bir örnek yoktur.
Müjdelemenin muhtemelen en etkili yöntemi arkadaşlarla, komşularla ve iş arkadaşlarıyla kişisel olarak konuşmaktır. Bu, Filipus'un Yuhanna 1:45-46'da model aldığı müjdecilik türüdür. Hristiyanlar başkalarıyla arkadaş olup onlarla güvene dayalı bir ilişki geliştirdiklerinde, dinlenilme hakkını kazanırlar. Başkalarını kiliseye gelmeye ya da diğer Hristiyanların evlerinde haftalık Kutsal Kitap çalışmalarına katılmaya davet etmek müjdeyi paylaşmanın bir başka iyi yoludur. Yaşam tarzımız da önemlidir. Dindarlık dolu bir yaşam, inanmayanlara Tanrı sevgisinin dönüştürücü gücü hakkında çok şey anlatır.
Müjdeciliğin Kutsal Kitap'taki iyi bir örneği, Naaman'ın karısının hizmetkârı olarak yakalanıp Suriye'ye götürülen genç Yahudi kızdır. Küçük kızın Elişa'nın Tanrısı'na olan inancı onu kendiliğinden Elişa'nın mucizelerinden söz etmeye itmiştir. Onun imanı ve Naaman'ın sağlığıyla ilgilenmesi sadece Naaman'ın iyileşmesiyle değil, aynı zamanda RAB'be iman etmesiyle de sonuçlandı (2.Krallar 5:1-19).
Tüm Hristiyanlar iyi haberi başkalarıyla paylaşmak için donanımlı olmalıdır (1. Petrus 3:15). Hepimiz öğretmen ve vaiz olmayabiliriz, ama kurtulduğumuz için o kadar minnettar olmalıyız ki, başkalarına anlatmak ve Tanrı'nın bizim gibi günahkârlar için neler yaptığını açıklamak istemeliyiz. İster kapı kapı dolaşıyor olalım, ister bir restorana broşür bırakıyor olalım ya da arkadaşlık müjdeciliği yapıyor olalım, müjdeyi paylaşıyor olmalıyız. İsa bunu emreder, görev bunu talep eder ve minnettarlık bunu teşvik eder.
English
Kapıdan kapıya müjdecilik etkili bir yöntem midir?
