Soru
İsa'yı takip etmek neden bu kadar zor?
Yanıt
Hiçbir aklı başında ebeveyn "Keşke çocuklarım yaramazlık yapsa" dememiştir ve "Mutsuz Bir Hayat Nasıl Yaşanır" başlıklı bir kişisel gelişim kitabı da yazılmamıştır. Hepimiz bereket, mutluluk ve tatmin isteriz ve mutlu bir durumu belli bir miktar rahatlıkla ilişkilendiririz. İsa kendisini izleyenlere bereket ve tatmin vaat eder (Yuhanna 4:14), ancak birçok insan Mesih'in yolunun umdukları kadar kolay olmadığını görünce şaşırmıştır. Bazen Mesih'i takip etmek düpedüz zor olabilir.
Gerçek şu ki, bereket ve zorluk birbirini dışlayan şeyler değildir. Öğrenciler Mesih'i izlemek için "her şeylerini bıraktılar" ve Rab bunun karşılığında onlara "yüz kat daha fazla" bereket vaat etti (Markos 10:28-30). İsa, kendisini izleyen herkesin kendini inkâr etmesi ve her gün çarmıha gerilmesi gerektiği konusunda uyarmıştır (Luka 9:23). Zorluk elbette, ama bir amacı olan ve Rab'bin sevincine götüren zorluklar.
Mesih'in takipçileri de dünyanın direnişiyle karşılaşırlar. "Mesih İsa'ya ait olup Tanrı yoluna yaraşır bir yaşam sürmek isteyenlerin hepsi zulüm görecek" (2. Timoteos 3:12). İsa öğrencilerine her şeyin güllük gülistanlık olacağını vaat etmedi; tam tersine, bu dünyada denemelerle karşılaşacaklarını vaat etti (Yuhanna 16:33). "Ama cesur olun, ben dünyayı yendim!" dedi.
Tanrı'nın ahlak yasaları her insanın yüreğine yazılmıştır. Bu da tüm insanlara yanlışı doğrudan ayırmalarına yardımcı olacak bir vicdan verir (Romalılar 2:14-15). Bir kişi Mesih'in takipçisi olduğunda, sadece Tanrı'nın yasalarını yüreğinde taşımakla kalmaz, aynı zamanda kendisini doğru yaşamaya zorlayacak olan Kutsal Ruh'u da yüreğinde taşır (Romalılar 8:11). Bu hiçbir şekilde Hristiyan'ın günah işlemeyi bırakacağı anlamına gelmez, ancak Hristiyan'ın kendi kişisel günahının daha fazla farkına varacağı ve Mesih'i hoşnut eden şeyleri yapmak için gerçek bir arzu duyacağı anlamına gelir (Romalılar 8:14-16).
Birçok yönden, kişi kurtulduktan sonra günaha karşı mücadele yaşamı gerçekten kızışır. Tüm insanlar günaha eğilimli bir doğayla doğarlar, bu nedenle çocuklara nasıl yaramazlık yapacaklarının öğretilmesine gerek yoktur; bu doğal olarak gelir. Bir kişi din değiştirdiğinde, günah doğası ortadan kalkmaz ve böylece her inanlının yaşamında iç çatışma başlar.
Kendisini "Mesih'in hizmetkârı" olarak adlandıran elçi Pavlus, Romalılar 7:14-25'te günah doğasıyla olan mücadelesini yazar. 15. ayette şöyle der: "Ne yaptığımı anlamıyorum. Çünkü istediğimi yapmıyorum; nefret ettiğim ne ise, onu yapıyorum" (Romalılar 7:15). Bu savaşa katılan Hristiyanlar günahtan kaçınmak için gerçek bir arzu duyarlar, ama aynı zamanda bedeni şımartmak için doğal bir arzuları da vardır. Kendilerini "yapmak istemedikleri şeyi yaparken" bulduklarında hayal kırıklığına uğrarlar. Ve işleri daha da karmaşık hale getirmek için, Hristiyanlar sadece günah işlemek istemezler, günahtan nefret ederler. Yine de günah işlemeye devam ederler.
Pavlus şöyle devam eder: "Öyleyse bunu artık ben değil, içimde yaşayan günah yapıyor" (Romalılar 7:17). Pavlus yeni doğuşun neden olduğu ikilemden söz etmektedir. Pavlus Mesih aracılığıyla "yeni bir insan"dır (2. Korintliler 5:17). Ama yine de günah işler çünkü günah hâlâ insan bedeninde yaşamaktadır. Günah doğası yeni doğuştan sonra da varlığını sürdürür (Romalılar 7:18). Yeni insan eski insanla savaşırken, Pavlus bu iç çekişmeyi "savaş" olarak adlandırır. Pavlus bu savaşı oldukça sıkıntılı bulur çünkü iyi şeyler yapmak ister (Romalılar 7:23). Pavlus sıkıntısı içinde, "Ne zavallı insanım!" diye haykırır (Romalılar 7:24).
Doğru yaşamaya çalışan her Hristiyan tüm yaşamı boyunca bu savaş alanına çağrılır. Ruhsal bir savaşın içindeyiz. Ama Tanrı lütuf ve merhametiyle sadık inanlılara savaş için tam bir zırh verir (Efesliler 6:13).
Hristiyan yaşamı asla kolay değildir, ancak zorluklar sevinci yok etmez. "O kendisini bekleyen sevinç uğruna utancı hiçe sayıp çarmıhta ölüme katlanan ve şimdi Tanrı'nın tahtının sağında oturan" (İbraniler 12:2) İsa'yı düşünüyoruz. Tanrı bizi günahın köleliğinden özgür kılmıştır. Zafer bizimdir (2. Korintliler 2:14). Kutsal Ruh aracılığıyla imanlılar cesaretlendirilir, sebat etmek için güç alır ve Tanrı'nın ailesine evlat edinildiklerini hatırlatır. "... bu anın acılarının, gözümüzün önüne serilecek yücelikle karşılaştırılmaya değmeyeceğini" biliyoruz (Romalılar 8:18).
English
İsa'yı takip etmek neden bu kadar zor?
