Soru
İsa'yı nasıl yaşamımın Efendisi yapabilirim?
Yanıt
Anahtar, İsa'nın zaten yaşamınızın Rabbi olduğunu anlamaktır. İsa'yı biz Rab yapmayız. İsa Rab'dir. Bizim yapmamız gereken şey O'nun Rabliğini kabul etmek ve teslim olmaktır. İsa'nın Rabliğine verdiğimiz karşılık için kullanılan bir başka sözcük de "boyun eğmek"tir. Boyun eğmek, bir başkasının iradesine ve kontrolüne teslim olmaktır ve Hristiyanlar söz konusu olduğunda, İsa Mesih'in iradesine ve kontrolüne teslim olmaktır. Bu, Kutsal Yazılar imanlılara birbirlerini sevmelerini emrettiğinde (Yuhanna 15:17), yapılması gerekenin bu olduğu anlamına gelir. Kutsal Yazılar zina yapmamamızı ya da hırsızlık yapmamamızı söylediğinde (Mısır'dan Çıkış 20:14-15), bunların yapılmaması gerektiği anlamına gelir. Teslimiyetin ya da Tanrı'nın buyruklarına itaatin Hristiyan'ın büyümesi ve olgunlaşmasıyla ilgili olduğu ve Hristiyan olmakla ilgili olmadığı anlaşılmalıdır. Bir kişi işlerden ayrı olarak yalnızca Mesih'e iman ederek Hristiyan olur (Efesliler 2:8-9).
Tam itaatin sadece isteyerek ya da kişinin içsel varlığının gücüyle gerçekleştirilemeyeceğini anlamalıyız. Sadece yapmaya "karar verdiğimiz" için gerçekleşmeyecektir. Çünkü imanlılar bile Kutsal Ruh'un iş ve gücünden ayrı olarak günahlı davranış ve düşüncelere eğilimlidirler. İtaatkâr olabilmek için, içimizde yaşayan Kutsal Ruh'un sağladığı güce güvenmeliyiz (Yuhanna 14:16-17). Efesliler 5:18'de Ruh'la dolmamız emredildiği için, bu başlı başına bir itaat eylemidir. Bu, bir inanlının Ruh'tan daha fazla alması anlamına gelmez, daha ziyade Ruh'un inanlıdan daha fazla alması anlamına gelir, teslimiyetin tüm fikri budur. Ruh'la dolu olmak Ruh'un kontrolüne boyun eğmektir. Pratik olarak konuşursak, bu bir inanlının Kutsal Ruh'un yönlendirmesine olumlu yanıt vermesiyle gerçekleşir. Bu, kişinin tam zamanlı Hristiyan hizmetine yönlendirildiğini hissetmesi ve bu duyguya itaat etmesi anlamına gelmez, ancak bu da buna dahil olabilir. Daha ziyade, bize kötü davranan birine nazikçe karşılık vermek (Romalılar 12:17); başkalarıyla iletişimimizde doğru olmak (Efesliler 4:25); iş ilişkilerimizde dürüst olmak (Efesliler 4:28); bize emredildiği gibi dua ederek ve Tanrı Sözü'nü çalışarak zaman geçirmek (2. Timoteos 2:15) gibi günlük kararlarımızı ifade eder. Bunlar Mesih'e itaatkârlığı gösteren günlük kararlardan sadece birkaç örnektir.
Ayrıca, itaat etmediğimiz zaman bile, Tanrı'nın O'nunla paydaşlıkta kalabilmemiz için bir karşılık verdiğini unutmamak önemlidir. 1. Yuhanna 1:9 şöyle der: "Ama günahlarımızı itiraf edersek, güvenilir ve adil olan Tanrı günahlarımızı bağışlayıp bizi her kötülükten arındıracaktır." Bu bile boyun eğmenin ve itaatin bir parçasıdır, Tanrı'yla paydaşlıkta kalabilmek için günahlarımızı Tanrı'ya itiraf etmek. Zor kararlar söz konusu olduğunda yapmamız gereken ilk şeyin dua etmek ve Rab'den doğru kararı vermemize ve/veya Söz'den doğru olduğunu bildiğimiz şeye itaat etmemize yardım etmesini istemek olduğunu unutmamak önemlidir.
Mesih'in Rabliği fikrini özetlemek gerekirse, tek bir itaat eyleminden ibaret değildir, daha ziyade itaatimizin toplamıyla ölçülür ve kendi gücümüzle ya da kuvvetimizle başarılamaz, ancak içimizde yaşayan Kutsal Ruh'un bize sunduğu güçle başarılabilir. O'na güvendiğimiz zaman en güçlü olan biziz (2. Korintliler 12:10).
English
İsa'yı nasıl yaşamımın Efendisi yapabilirim?
