Soru
İsa Ferisileri yüksek sesle dua ettikleri için kınadıysa, biz de yüksek sesle dua etmeli miyiz?
Yanıt
Yeni Ahit'te kabul edilemez olan toplu dualara birkaç atıf vardır ve İsa'nın Ferisilerin dua etme tarzını kınadığı doğrudur. Ancak İsa'nın kendisi de elçiler gibi (Elçilerin İşleri 8:15; 16:25; 20:36) zaman zaman yüksek sesle dua etmiştir (bkz. Yuhanna 17). Elçilerin İşleri 1:14 şöyle der: "Bunlar İsa'nın annesi Meryem, öbür kadınlar ve İsa'nın kardeşleriyle tam bir birlik içinde sürekli dua ediyordu." Daha sonra 24. ayette elçiler on ikiler arasında Yahuda'nın yerini dolduracak birini seçmek için birlikte dua ettiler. Açıkça birlikte ve yüksek sesle dua ediyorlardı. Dolayısıyla, günah duanın kamuya açık olmasında ya da insanların bunu duyabilmesinde değildi.
Luka 18:10-14'te İsa şu benzetmeyi yapar: "Kendi doğruluklarına güvenip başkalarına tepeden bakan bazı kişilere İsa şu benzetmeyi anlattı: 'Biri Ferisi, öbürü vergi görevlisi iki kişi dua etmek üzere tapınağa çıktı. Ferisi ayakta kendi kendine şöyle dua etti: ‘Tanrım, öbür insanlara –soygunculara, hak yiyenlere, zina edenlere– ya da şu vergi görevlisine benzemediğim için sana şükrederim. Haftada iki gün oruç tutuyor, bütün kazancımın ondalığını veriyorum.’'Vergi görevlisi ise uzakta durdu, gözlerini göğe kaldırmak bile istemiyordu, ancak göğsünü döverek, ‘Tanrım, ben günahkâra merhamet et’ diyordu. 'Size şunu söyleyeyim, Ferisi değil, bu adam aklanmış olarak evine döndü. Çünkü kendini yücelten herkes alçaltılacak, kendini alçaltan ise yüceltilecektir.'" Vergi görevlisinin de yüksek sesle dua ettiğine dikkat edin, ama onun duası alçakgönüllü bir yürekten geliyordu ve Tanrı bunu kabul etti. Ferisilerin günahı alenen dua etmek değil, kibirli bir ruha sahip olmaktı.
Daha sonra İsa şöyle der: "Uzun kaftanlar içinde dolaşmaktan hoşlanan, meydanlarda selamlanmaya, havralarda en seçkin yerlere, şölenlerde başköşelere kurulmaya bayılan din bilginlerinden sakının. Dul kadınların malını mülkünü sömüren, gösteriş için uzun uzun dua eden bu kişilerin cezası daha ağır olacaktır" (Luka 20:46-47). Burada günah duanın işitilebilir olması değil, gösterişli olmasıdır. İsa, bir yandan Tanrı'yla ilişki içindeymiş gibi davranıp bir yandan da O'nun sevdiği insanlara baskı yapmanın ikiyüzlülüğünü kınamaktadır.
Matta 6:5'te İsa şöyle der: "Dua ettiğiniz zaman ikiyüzlüler gibi olmayın. Onlar, herkes kendilerini görsün diye havralarda ve caddelerin köşe başlarında dikilip dua etmekten zevk alırlar. Size doğrusunu söyleyeyim, onlar ödüllerini almışlardır." İsa yine insanların yüksek sesle dua etmelerini değil, kendi çıkarları için halka gösteri yapmalarını kınamaktadır. Onların amacı -insanlar tarafından görülmek- sorundu. Böyle bir dua gerçek bir dua değil, başkalarının duyması için söylenen boş sözlerdir (İbraniler 10:22). Süleyman'ın Özdeyişleri 15:29 şöyle der: "RAB kötülerden uzak durur, Oysa doğruların duasını duyar."
Efesliler 5:20'de Pavlus kiliseye "Rabbimiz İsa Mesih'in adıyla Baba Tanrı'ya her zaman ve her şey için şükredin" talimatını verir. Toplu dua, yerel bir kilisenin Tanrı'ya tapınmasının ve birbirini teşvik etmesinin bir yoludur. İsa'nın kınadığı şey kibir ve ikiyüzlülüktür. Tanrı'ya açıkça itaatsizlik eden birinin sanki övünecek çok şeyi varmış gibi toplu dua etmesi İsa'nın kınadığı türden bir ikiyüzlülüktür. Halka açık duayı gösteriş ya da başkalarını etkileme aracı olarak kullanmak yanlıştır. Ancak alçakgönüllü bir yürekten gelen samimi dua Tanrı tarafından her zaman memnuniyetle karşılanır ve onu duyanlar için bir teşvik olabilir (Mezmur 51:17).
English
İsa Ferisileri yüksek sesle dua ettikleri için kınadıysa, biz de yüksek sesle dua etmeli miyiz?
