Soru
Hristiyanlar ruhsallığa ne kadar ilgi duymalıdır?
Yanıt
İnsan, beden, can ve ruhtan oluşur (1. Selanikliler 5:23; 3. Yuhanna 1:2; Mezmur 16:9). Ancak insanlar genellikle bedensel duyularına güvenir, kararlarını canlarıyla (zihin, irade, duygular) verir ve ruhlarını ihmal ederler. Bu oldukça üzücüdür. Çünkü Tanrı’sız bir insan ruhu, sönmüş bir balon gibidir. Günahkâr bir kişi tövbe edip kurtuluş için İsa’ya döndüğünde, Tanrı Kutsal Ruhu’nu o kişinin ruhuna gönderir (Luka 24:49; Yuhanna 14:26; 1. Korintliler 6:19). Kutsal Ruh, o sönmüş insan ruhuna yaşam üfler ve kişi yeni bir yaratık olur (2. Korintliler 5:17). Kişi Kutsal Ruh’a hayatında ne kadar çok yer verirse, Tanrı için yaşama gücünü o kadar çok deneyimler.
Tanrı ruhtur (Yuhanna 4:24). Eğer Tanrı’yı tanımak istiyorsak, O’nu ruhsal olarak deneyimlemeliyiz. Tanrı fiziksel yaratılışı aracılığıyla somut şekillerde çalışsa da (Mezmur 8:3; 107:24), biz O’nu kendi ruhumuzun O’nun Ruhu’yla birleşmesi aracılığıyla kişisel olarak tanırız (Romalılar 8:16). Kutsal Ruh’un hayatımızda özgürce çalışmasına izin verdikçe, duygularımızla, dürtülerimizle ya da bedensel arzularımızla değil, Ruh’la yaşamayı öğreniriz (Galatyalılar 5:16, 25; Romalılar 8:14). Böylece Tanrı’nın sesini kendi düşüncelerimizden ayırt etmeyi öğreniriz (Yuhanna 10:27). Bütün bunlar ruhsal alanda gerçekleşir. Gözle görülmese de, dokunmak, tatmak ya da koklamak kadar gerçektir.
Ancak “ruhsal” kelimesi her zaman “Tanrısal” anlamına gelmez. Şeytan da bir ruhtur ve kötülüğünü zihinlerimize (Yakup 3:14-15), bedenlerimize (Luka 9:42; 2. Korintliler 12:7) ve ruhlarımıza (Matta 16:23; 2. Korintliler 10:3-5) saldırarak işler. Bazı insanlar, ruhsal dünyayı keşfetmeye çalışırken kendi felaketlerini hazırlamışlardır. Skewa’nın yedi oğlu buna örnektir. Ruhsal alanda sahip olmadıkları bir bilgi ve yetkiyle hareket etmeye çalıştılar. Ancak ruhsal savaşın hafife alınamayacağını acı bir şekilde öğrendiler. Bu savaş ancak Mesih’te olan ve ruhsal silahlarla donanmış kişiler tarafından kazanılabilir (Elçilerin İşleri 19:13-16).
Ayrıca birçok kişi kendini “ruhsal” olarak tanımlar ama ruhlar âleminin Kralı olan gerçek Tanrı’yı tamamen dışlar (Markos 3:11). Bu kişiler, “bu çağın tanrısı tarafından zihinleri kör edilmiş” olanlardır (2. Korintliler 4:4).
Kutsal Kitap açıkça belirtir ki ruhsal dünya en az fiziksel dünya kadar gerçektir (Efesliler 6:12). Etrafımızda Tanrı’nın kutsal melekleriyle karanlığın güçleri arasında her an süren görünmeyen bir savaş vardır (Daniel 10:12-14; Efesliler 6:10-17; Yahuda 1:9). Eğer Rab’bin buyurduğu gibi uyanık olursak, Şeytan’ın saldırılarına hazırlıksız yakalanmayız (1. Petrus 5:8; 2. Korintliler 2:11). Ve Tanrı’nın bize verdiği vaat şudur: O’nun Kutsal Ruhu, Şeytan’ın her planından daha güçlüdür (1. Yuhanna 4:4). Tanrı, çocuklarına düşmana karşı direnmek için gerekli olan tüm silahları vermiştir. Elçi Pavlus bu silahlara “Tanrı’nın bütün silahları” der (Efesliler 6:11).
Ruhsal dünya çok gerçektir. Ancak iblise ve şeytani güçlere aşırı odaklanmak sağlıklı değildir ve Tanrı’yı yüceltmez. Hayatımıza davet etmemiz gereken tek Ruh, Kutsal Ruh’tur. Ve O, Şeytan’ın bize karşı kullanabileceği her şeye karşı galip gelmemiz için ihtiyaç duyduğumuz tüm güce sahiptir (Yeşaya 54:17).
English
Hristiyanlar ruhsallığa ne kadar ilgi duymalıdır?
