Soru
Hristiyanlar günahkâr mı, kutsal mı, yoksa her ikisi de mi?
Yanıt
Hristiyanlar hem günahkâr hem de kutsaldır. Bütün insanlar günahkârdır çünkü günah içinde doğarız. Ancak bütün insanlar kutsal değildir. Kutsal Kitap'a göre kutsal, harika şeyler yapmış biri olmadığı gibi, bir kilise ya da kuruluş tarafından kutsal ilan edilmiş biri de değildir. Yeni Ahit'te "kutsal" olarak çevrilen hagios sözcüğü, kelime anlamıyla "kutsal, fiziksel olarak saf; ahlaki olarak suçsuz veya dindar; törensel olarak kutsanmış" anlamına gelir. Yeni Ahit pasajları bağlamında, kutsallar iman aracılığıyla lütufla kurtarılan Mesih'in bedenine ait olanlardır (Efesliler 2:8-9). Başka bir deyişle kutsal, Rab İsa Mesih'e gerçek anlamda inanan bir Hristiyan için kullanılan başka bir sözcüktür.
Herkesin günah içinde doğduğu ve günah doğasına sahip olduğu Kutsal Kitap'ın açık bir gerçeğidir. Kutsal Yazılar, Tanrı'nın insanoğlunu başlangıçta iyi ve günah doğası olmadan yarattığını söyler: "Tanrı, 'Kendi suretimizde, kendimize benzer insan yaratalım' dedi, 'Denizdeki balıklara, gökteki kuşlara, evcil hayvanlara, sürüngenlere, yeryüzünün tümüne egemen olsun.' Tanrı insanı kendi suretinde yarattı, onu Tanrı'nın suretinde yarattı. Onları erkek ve dişi olarak yarattı" (Yaratılış 1:26-27). Ancak Yaratılış 3, Adem ve Havva'nın düşüşünü kaydeder ve bu düşüşle birlikte günah, önceden günahsız olan bu iki yaratığın içine girmiştir. Ve çocuk sahibi olduklarında, günah doğaları çocuklarına da geçmiştir. Dolayısıyla her insan bir günahkârdır.
Öte yandan kutsallar kutsal olarak doğmazlar; yeniden doğarak kutsal olurlar. Hepimiz "günah işlediğimiz ve Tanrı'nın yüceliğinden yoksun kaldığımız" için (Romalılar 3:23), hepimiz ruhsal yeniden doğuşa muhtacız; bu olmadan sonsuzluk boyunca günahkâr durumumuzu sürdüreceğiz. Ancak Tanrı, büyük merhameti ve lütfuyla, bir günahkârı kutsala dönüştürecek (tek) aracı sağlamıştır: "Canını birçokları için fidye olarak vermek üzere" gelen Rab İsa Mesih. Günahtan kurtarıcıya olan ihtiyacımızı itiraf ettiğimizde ve O'nun bizim adımıza çarmıhta kurban edilmesini kabul ettiğimizde kutsal oluruz.
Kutsallar arasında bir hiyerarşi yoktur. İmanla Mesih'e ait olan herkes kutsaldır ve hiçbirimiz Hristiyan kardeşlerimizden daha "kutsal" değiliz. En silik Hristiyan'dan daha kutsal olmayan elçi Pavlus, Korint kilisesine yazdığı ilk mektubuna, "Mesih İsa'da kutsal kılındıklarını ve her yerde Rabbimiz İsa Mesih'in adını çağıran herkesle birlikte kutsallar olarak çağrıldıklarını" ilan ederek başlar (1. Korintliler 1:2, vurgu eklenmiştir). Bu ayette hagios farklı Kutsal Kitap versiyonlarında "kutsallar" ve "kutsanmışlar" olarak çevrilmiştir, bu da kurtuluş için Mesih'i çağıran herkesin Rab tarafından kutsal kılınmış kutsallar olduğu sonucuna götürmektedir. Hepimiz "artık yabancı ve garip değil, kutsallarla birlikte yurttaş ve Tanrı'nın ev halkıyız" (Efesliler 2:19).
Bir kilise tarafından kutsal ilan edildiğimiz için kutsal değiliz ya da kutsallığa giden yolda çalışamayız. Ancak imanla kurtulduktan sonra, Tanrı'nın kutsalları olarak çağrılmamıza uygun belirli eylemlere çağrılırız. "Sizi çağıran Tanrı kutsal olduğuna göre, siz de her davranışınızda kutsal olun. Nitekim şöyle yazılmıştır: 'Kutsal olun, çünkü ben kutsalım'" (1. Petrus 1:15-16). Kutsallar günahsız değildir, ancak kutsalların yaşamları, "içinde yaşadığımız, hareket ettiğimiz ve var olduğumuz" (Elçilerin İşleri 17:28) Mesih'in yüreklerimizdeki varlığının gerçekliğini yansıtır.
English
Hristiyanlar günahkâr mı, kutsal mı, yoksa her ikisi de mi?
