Soru
Hristiyanlar günah işler mi?
Yanıt
Hristiyanların günah işleyip işlemediğini incelemeden önce birkaç terimi tanımlayalım. Hristiyan kelimesi tarih boyunca ne kadar yıpranmış olursa olsun, Kutsal Kitap'a göre "Hristiyan" Mesih'in takipçisi, İsa'nın öğrencisi olan kişidir (Elçilerin İşleri 11:26). Hristiyan, belirli bir dini inancı ya da uygulamayı benimsemiş, bir kiliseye katılmış, dua etmiş ya da belirli ayinlere ya da ritüellere katılmış kişi DEĞİLDİR. Hristiyan, kurtuluş için Mesih'in tamamlanmış işine tüm imanını vererek (Efesliler 2:8-9; Yuhanna 3:15-18) Kutsal Ruh'un (Yuhanna 6:44) ikna edişine karşılık veren kişidir. Hristiyanlar günahlarından tövbe etmiş ve İsa'yı yaşamlarının Rabbi yapmış kişilerdir (Romalılar 10:9-10; Elçilerin İşleri 2:38). Kutsal Ruh'un gücüyle yeniden doğarlar (Yuhanna 3:6-7).
"Günah" Tanrı'nın karakterine ya da yasasına aykırı olan her türlü düşünce, söz ya da eylemdir. Hepimiz günah işleriz (Romalılar 3:23) ve iyi olduğunu düşündüğümüz işler bile çoğu zaman bencil güdüler ya da gururla lekelenir (Yeşaya 64:6). Kendi başımıza kaldığımızda Tanrı'yı hoşnut etmek ya da günahtan tamamen arınmak mümkün değildir (Romalılar 3:10; Vaiz 7:10).
İmanla Mesih'e gelip bizi bağışlaması ve tüm günahlarımızdan arındırması için O'na güvendiğimizde, o anda yeniden doğmuş oluruz (Yuhanna 3:3). Ruhun bu yeni doğuşu yeni bir yaratılışla sonuçlanır (2. Korintliler 5:17). Tanrı tövbe eden günahkâra, artık benlik yerine O'na itaat etmeye ve O'nu hoşnut etmeye yönelmiş yeni bir yürek verir (2. Korintliler 5:9; Romalılar 8:5-6). Eskiden günahın kölesiyken, şimdi "doğruluğun kölesiyiz" (Romalılar 6:16). Günahın kontrolü İsa'nın gücüyle kırılmıştır (Romalılar 6:6; Titus 2:14).
Ancak yine de benlikte yaşıyoruz ve benlik istediğini istemeye eğilimlidir. Romalılar 7:21-23'te Pavlus kendi yaşamında benlik ve ruh arasındaki savaşı itiraf eder: "Şunu demek istiyorum: Kutsal Ruh'un yönetiminde yaşayın. O zaman benliğin tutkularını asla yerine getirmezsiniz. Çünkü benlik Ruh'a, Ruh da benliğe aykırı olanı arzular. Bunlar birbirine karşıttır; sonuç olarak, istediğinizi yapamıyorsunuz." Günaha karşı verilen her savaş, Kutsal Ruh'un kontrolüne ne kadar tam olarak teslim olduğumuza bağlı olarak kazanılır ya da kaybedilir (Galatyalılar 5:16-17).
1. Yuhanna kitabı Hristiyanlar için yazılmıştır. Elçi şöyle der: "Günahımız yok dersek, kendimizi aldatırız, içimizde gerçek olmaz. Ama günahlarımızı itiraf edersek, güvenilir ve adil olan Tanrı günahlarımızı bağışlayıp bizi her kötülükten arındıracaktır" (1. Yuhanna 1:8-9). Bu bölümden açıkça anlaşılmaktadır ki, yeniden doğmuş ve İsa'nın kanıyla kurtulmuş olanlar bile günah işlemeye devam edeceklerdir. Düşünce, tutum ya da eylemlerimizle Kutsal Ruh'u zaman zaman "kederlendirecek" (Efesliler 4:30) ve "söndüreceğiz" (1. Selanikliler 5:19). Ancak bu bölüm aynı zamanda günahımız konusunda O'nunla hemfikir olduğumuzda ve O'ndan arınmayı istediğimizde, Tanrı'nın bize sürekli ve devam eden bir lütuf sunduğuna dair güvence verir.
Ancak başka bölümler bu lütuf okyanusunun sınırlarını netleştirir. 1. Yuhanna 3:6 şöyle der: "Mesih'te yaşayan, günah işlemez. Günah işleyen O'nu ne görmüştür, ne de tanımıştır." 9. ayet "Tanrı'dan doğmuş" olanların günahlı yaşamaya devam etmeyeceklerini söyler. Bunun anlamı, bunun daha çok çabalamakla ilgili bir mesele olmadığıdır. Aksine, "Bir balık karada uzun süre kalamaz, çünkü doğasında su aramak vardır" demekle eşdeğerdir. Bir balık kıyıya vurabilir ve kısa bir süre hayatta kalabilir. Ancak kara için yaratılmamıştır ve orada devam edemez. Yeniden doğduğumuzda doğamız değişir ve günah işlemeye devam edemeyiz. Mesih sadece geçmiş günahlarımızı silmekle kalmaz, aynı zamanda artık onları arzulamamamız için yüreklerimizi de dönüştürür (Koloseliler 2:13-14).
Pavlus şöyle sordu: "Öyleyse ne diyelim? Lütuf çoğalsın diye günah işlemeye devam mı edelim? Kesinlikle hayır! Günah karşısında ölmüş olan bizler artık nasıl günah içinde yaşarız?" (Romalılar 6:1-2). Hristiyanlar kurtulduktan sonra da günah işlemeye devam edecek olsalar da, Kutsal Ruh'un getirdiği yürek değişikliği günaha karşı yeni bir tutumla sonuçlanacaktır. Eğer yaşamlarımızı İsa'ya teslim etmişsek, günah bir yaşam tarzı tercihi olmaya devam edemez. İsa'nın Rab olduğunu söylemek bu anlama gelir (Romalılar 10:9; Koloseliler 2:6). Yeni bir patronumuz var. Aynı anda hem Mesih'in takipçisi hem de günahın takipçisi olamayız. İkisi birbirine zıt yönlerde ilerler (Luka 9:23; 14:33). Romalılar 12:2, "Düşüncenizin yenilenmesiyle değişin" diye buyurur. Yenilenme biraz zaman alabilir, ancak davranış değişikliği yaratan bir süreçtir.
Tanrı'nın gerçek bir çocuğu yoldan saptığında, Babamız onu itaate geri getirmek için disiplin uygular. İbraniler 12:5-9 şöyle der: "Oğlum, Rab'bin terbiye edişini hafife alma, Rab seni azarlayınca cesaretini yitirme. Çünkü Rab sevdiğini terbiye eder, Oğulluğa kabul ettiği herkesi cezalandırır. Terbiye edilmek uğruna acılara katlanmalısınız. Tanrı size oğullarına davranır gibi davranıyor. Hangi oğul babası tarafından terbiye edilmez? Herkesin gördüğü terbiyeden yoksunsanız, oğullar değil, yasadışı evlatlarsınız. Kaldı ki, bizi terbiye eden dünyasal babalarımız vardı ve onlara saygı duyardık. Öyleyse Ruhlar Babası'na bağımlı olup yaşamamız çok daha önemli değil mi?" Eğer Hristiyan olduğunu iddia eden bir kişi tövbe etmesini sağlayacak kadar disiplin görmeden günah dolu bir yaşam tarzını seçebiliyorsa, o zaman bu Kutsal Yazı'ya göre bu kişinin Tanrı'nın çocuğu olması pek olası değildir.
Hristiyanlar günah işler mi? Evet. İsteyerek günah işlemeye devam ederler mi? Kutsal Yazılar, her zaman "Tanrı'nın yüceliğinden yoksun kalacağımızı" (Romalılar 3:23) belirtirken, Tanrı'nın gücünün "O'nun görkemli suretine dönüşürken bizi giderek daha çok O'na benzetmek" (2. Korintliler 3:18) için içimizde iş başında olduğuna dair umudumuz vardır.
English
Hristiyanlar günah işler mi?
