Soru
Hristiyan olduğumu nasıl anlayabilirim?
Yanıt
İsa bir kişinin yüreğinin durumunun davranışlarında kendini göstereceğini öğretti: "İyi ağaç kötü meyve, kötü ağaç da iyi meyve vermez. Her ağaç meyvesinden tanınır. Dikenli bitkilerden incir toplanmaz, çalılardan üzüm devşirilmez. İyi insan yüreğindeki iyilik hazinesinden iyilik, kötü insan içindeki kötülük hazinesinden kötülük çıkarır. İnsanın ağzı, yüreğinden taşanı söyler" (Luka 6:43-45; çapraz başvuru Matta 7:16). Dolayısıyla, Hristiyan olup olmadığınızı düşünürken, bir Hristiyan'ın yaşamında üretilen meyve türlerini göz önünde bulundurabilirsiniz:
1. Tanrı'ya olan borcumuzu ödemek için Mesih'in ölümüne ve dirilişine tam olarak güvenmek. Bir Hristiyan yalnızca Mesih'e güvenen kişidir. Kurtuluşumuzu sağlamak için Mesih'in işine bir şeyler eklememiz gerektiğinden korktuğumuzda kuşkuya düşeriz. Efesliler 2:8-9 ayetleri işlerimizle değil, yalnızca Tanrı'nın lütfuyla kurtulduğumuzu açıkça ortaya koyar. Ne kadar doğru görünürsek görünelim, hiçbirimiz kurtuluşu kazanmaya yaklaşamayız (Romalılar 3:23; 5:12; 6:23). Kurtarıcı'nın fedakârlığına ne bir şey ekleyebilir ne de ondan bir şey alabiliriz. İsa "Tamamlandı!" diye haykırdığında O'na iman eden herkesin günah borcunu tamamen ödediğini kastetmiştir (Yuhanna 19:30). Bir Hristiyan, Tanrı'nın Mesih'teki lütufkâr vaatlerine güvenir.
2. İtaat. Bir Hristiyan Rab'be itaat eden kişidir. Tanrı'nın harika lütfunu yüceltme telaşımızla, Tanrı'ya itaati genellikle isteğe bağlı olarak ele alırız. Ancak 1. Yuhanna 3:6-9, bir kişinin günaha karşı tutumunun, kimin Tanrı'ya kimin şeytana ait olduğunu nasıl anladığımızı gösterdiğini söyler. Kurtuluş yüreklerimizi dönüştürür (Yakup 1:22). Romalılar 6, kurtulduğumuzda neden günaha sırt çevirdiğimizi kapsamlı bir şekilde açıklar: Günaha öldük ve artık Mesih'te diriyiz. İsa'nın gerçek bir takipçisinin tutumu günahtan dolayı üzüntü duymaktır. Süleyman'ın Özdeyişleri 8:13 şöyle der: "RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir." Bir Hristiyan kendi günahından nefret eder ve ondan dönmek için güçlü bir arzu duyar. Bir Hristiyan Rab'bi sever ve bu sevgisini itaat ederek gösterir (Yuhanna 14:21).
3. Kutsal Ruh'un tanıklığı. Hristiyan, Ruh tarafından yönlendirilen ve teşvik edilen kişidir. Romalılar 8:16 şöyle der: "Ruh'un kendisi, bizim ruhumuzla birlikte, Tanrı'nın çocukları olduğumuza tanıklık eder." Yaşamlarımızı İsa'ya teslim ettiğimizde, O'nun Kutsal Ruhu içimize girerek dünyaya, kendimize ve Tanrı'ya bakış açımızı değiştirir. Daha önce asla kavrayamadığımız ruhsal gerçekleri anlamamızı sağlar (Yuhanna 14:26). Nasıl dua edeceğimizi bilmediğimiz zamanlarda Baba'yla iletişim kurmamıza yardım eder (Romalılar 8:26). Tanrı'nın vaatlerini aklımıza getirerek bizi teselli eder. Kuşkular ortaya çıktığında yüreklerimizi sakinleştiren bir bilgi verir. Romalılar 8:14 "Tanrı'nın Ruhu'yla yönetilenlerin hepsi Tanrı'nın oğullarıdır" der. Bir Hristiyan, Kutsal Ruh'un tanıklığı sayesinde Tanrı'nın ailesine kabul edildiğine güvenir (Romalılar 8:15).
4. Tanrı'nın halkına duyulan sevgi. Bir Hristiyan, Tanrı'nın ailesine karşı içten bir sevgi besleyen kişidir. 1. Yuhanna 3:14 şöyle der: "Biz kardeşleri sevdiğimiz için ölümden yaşama geçtiğimizi biliyoruz. Sevmeyen ölümde kalır." Herkesi sevmemiz ve onlarla dost olmamız gerekse de, Hristiyanlar doğal olarak diğer Hristiyanlara yönelirler. 2. Korintliler 6:14-18 bunun nedenini açıklar. Tanrı'nın talimatları, kardeşlerimize hizmet ederek ve yüklerini taşımalarına yardım ederek sevgide büyümemiz yönündedir (Galatyalılar 5:13-14; Efesliler 5:21; 1. Petrus 1:22). Bir Hristiyan diğer Hristiyanlara duyduğu sevgiyle tanınır (Yuhanna 13:35).
5. Devam eden öğrencilik. Bir Hristiyan, "Rabbimiz ve Kurtarıcımız İsa Mesih'in lütfunda ve bilgisinde büyümeye" devam eden kişidir (2. Petrus 3:18). İsa bizi hayran değil, takipçi olmaya çağırdı. Bizi kendimizi inkâr etmeye, çarmıhlarımızı yüklenmeye ve O'nu izlemeye çağırır (Luka 9:23). Tüm Hristiyanlar az ya da çok büyüme dönemlerinden geçerler, ama her zaman Tanrı'ya doğru bir yükseliş vardır. Bazen iki adım ileri ve bir adım geri olabilir, ama ilerleme olacaktır. İman etmeden önce sahip olduğumuz dünyevi zihniyette devam edersek, büyük olasılıkla hiçbir zaman gerçekten iman etmemişizdir. Öğrenci, talimatlar için Mesih'e bakan kişidir. Bir öğrenci İsa'ya daha çok benzemek için can atar ve yaşamını dikkat dağıtıcı şeylerden, ayartmalardan ve bu hedefin önündeki engellerden arındırır. Tanrı bizi çocukları olarak evlat edindiğinde, ailemize benzememizi ister (Romalılar 8:29). Bir Hristiyan giderek daha fazla Kurtarıcı'ya benzeyecektir.
"İman yolunda olup olmadığınızı anlamak için kendinizi sınayıp yoklayın" (2. Korintliler 13:5). Eğer bir Hristiyan olup olmadığınızı sorguluyorsanız, o zaman kendi kendinizi sınamanız yerinde olacaktır. Kurtuluşumuzla ilgili şüpheler rahatsız edici olabilir, ancak yanlış güvenceler daha da kötüdür. Neyse ki rehberimiz Kutsal Yazılar'dır. İmanımızın geçerliliğini belirlerken bakabileceğimiz belirli şeyler vardır: Mesih'e güven, O'nun Sözü'ne itaat, Kutsal Ruh'un varlığı, Tanrı'nın halkına sevgi ve sürekli ruhsal gelişim. Şüphe içinde yaşamamıza gerek yoktur. İsa yaşamlarımızın Rabbi olduğunda ve O'nu hoşnut etmek ve onurlandırmak için yaşadığımızda, Hristiyan olduğumuzdan kuşku duymayız (Matta 6:33; Luka 6:46; Yuhanna 14:15).
English
Hristiyan olduğumu nasıl anlayabilirim?