Soru
Günahım için suçluluk hissetmiyorsam, gerçekten kurtulmuş muyumdur?
Yanıt
Gerçek bir imanlı, davranışları ve tutumlarıyla imanının belirli kanıtlarını ortaya koyacaktır, ancak ruhsal durumumuzu suçluluk duygusu da dahil olmak üzere duygularımıza göre belirlememeliyiz. Bir Hristiyan doğal olarak günaha karşı duyarlı ve onu itiraf etmeye istekli olacaktır (1Yu.1:9), ancak suçluluk duygusu kişinin Tanrı'nın önündeki konumunun gerçek bir ölçüsü değildir.
Duygular geçicidir ve genellikle mantıksızdır. Sık sık değişirler. Kurtuluşumuz, Tanrı'nın İsa Mesih'e iman yoluyla Kutsal Ruh'u içimize yerleştirerek (Romalılar 8:9-11) bizi kendi gücüyle (Yuhanna 1:11-13) içine yerleştirdiği bir doğruluk konumudur. Kişinin yaşadığı suçluluk duygusu ya da pişmanlık düzeyi, Tanrı'nın Kutsal Ruh'u tarafından yenilenip yenilenmediğini ölçmek için çok öznel bir barometredir.
Kurtuluşumuzun gerçekliğini günahlarımızdan dolayı ne kadar suçlu hissettiğimizle ölçmeye çalışırsak, o zaman bir soruyla karşı karşıya kalırız: Cennetteki yerimizi garantilemek için ne kadar suçluluk hissetmemiz gerekir? En pişman kişi bile kendini yeterince suçlu hissetmeyebilir-ama bunu kim söyleyebilir? Kutsal Kitap, İsa Mesih'e imanın Tanrı'nın çocuklarından biri olarak sayılmak için tek ölçüt olduğunu açıkça belirtir (Yuhanna 1:12). Kutsal Kitap'a göre gerçek imana birkaç tanrısal özellik eşlik edecektir. Bunların başında Ruh'un meyvesi gelir (Galatyalılar 5:20-22). Eğer imanınızın gerçekliğinden şüphe ediyorsanız, bu meyveyi kontrol etmek iyi bir başlangıç olabilir. Sonra, 1. Yuhanna kitabını okuyun.
İhtida ettiğinizden bu yana davranış ve tutumlarınızda büyük bir değişiklik olmadıysa, iddia ettiğiniz inanç konusundaki samimiyetinizi yeniden değerlendirmeniz gerekebilir. Aynı şey hiçbir konuda kendinizi suçlu hissetmiyorsanız ve cezasız bir şekilde günah işleyebiliyorsanız da geçerlidir. Ancak kurtuluşunuzun Tanrı'nın işi olduğunu unutmayın; bu, ulaşmak için çabalamanız gereken bir davranış düzeyi değildir (Efesliler 2:8-9).
Bir Hristiyan olarak olgunlaşmak günaha karşı duyarlılığın artmasını gerektirir; günah işlemek istemeyeceğiz (bkz. Mezmur 19:12-13; 39:1). Mesih'e daha çok benzedikçe, Kutsal Ruh bizi Tanrı'nın yeryüzündeki krallığını ilerletmek için yararlı araçlar haline getirecektir. Günahkâr davranış ve düşüncelere karşı çekingenliğimizi artırmak, Tanrı Sözü'nü yakından tanımakla kolaylaşır (2Ti.3:16-17).
Aynı zamanda, "günah" dediğimiz şeyi doğru tanımladığımızdan emin olmamız gerekir. Günah olmayan bir şeyi günah olarak kategorize etmek ve böylece yanlış bir suçluluk duygusu yaratmak mümkündür. Bu konudaki görüşümüz geçmişimize ve şu anda bizi kimin etkilediğine bağlı olabilir. Bazı kiliseler doğaları gereği yasacıdır ve liderleri üyelerin kendilerini suçluluk duygusundan kurtarmak için katı, Kutsal Kitap dışı standartlara uymalarını ister. Sonuç kaçınılmaz olarak daha fazla suçluluktur. Günahı tanımlamak için Kutsal Yazılar'a güvenmeli ve Eski Ahit gerekliliklerini Yeni Ahit ilkelerinden ayırt etmeliyiz. Tanrı Sözü'nü doğru bir şekilde bölmek önemlidir (2Ti.2:15).
Tanrı Ruh'un meyvesini taşımamızı ister. Sevinç, esenlik, sabır, nezaket, iyilik, sadakat, yumuşak huyluluk ve özdenetimle birlikte sevgi de yüreklerimizde olmalıdır. İtiraf edilmiş ve bağışlanmış günahlar yüzünden kendimizi suçlu hissetmemeliyiz. "Sevgide korku yoktur. Tersine, yetkin sevgi korkuyu siler atar. Çünkü korku işkencedir[a]. Korkan kişi sevgide yetkin kılınmamıştır" (1.Yuhanna 4:18). Bu yaşamda asla mükemmel olamayacağız, ancak imanlıların yaşamları Tanrı'yı hoşnut eden eylem ve tutumlarla karakterize edilmelidir.
English
Günahım için suçluluk hissetmiyorsam, gerçekten kurtulmuş muyumdur?
