settings icon
share icon
Soru

Eldekiyle yetinerek Tanrı yolunda yürümenin kazanç olduğu ne anlama gelir (1. Timoteos 6:6)?

Yanıt


"Oysa eldekiyle yetinerek Tanrı yolunda yürümek büyük kazançtır." (1. Timoteos 6:6). 1. Timoteos, elçi Pavlus'un genç çırağı Timoteos'a kilise önderi olarak üstlendiği yeni görevinde onu cesaretlendirmek için yazdığı bir mektuptur. Altıncı bölüm gerçek dindarlığın tanımıyla başlar. Timoteos'u "Tanrı yolunun maddi kazanç için bir araç olduğunu düşünenler" hakkında uyarır (ayet 5). Sözcükler üzerinde tartışarak, önemsiz tartışmalar yaratarak ve zengin olma planları peşinde koşarak imanlıları Mesih'e olan gerçek imandan saptıracak olan yozlaşmış öğretmenleri tanımlar. Pavlus tanrısallığın anlamını açıklar ve bunun bu sorun çıkaranların tasvir ettiklerinin tam tersi olduğunu vurgular.

Timoteos'un zamanında kiliseye sızan sapkın öğreti modern Hristiyanlıkta hâlâ yaygındır. Vaizlerin ve Hıristiyan önde gelenlerinin nüfuzlu konumlarını kullanarak akıl almaz bir servet biriktirdiklerini ve böylece zengin bir yaşam sürdüklerini sık sık duyuyoruz. Sonra da kendi başarılarının norm olduğunu ve her Mesih inanlısının peşinden koşması gereken değerli bir hedef olduğunu öğretiyorlar. Tanrı'nın bereket vaatlerini (Yasa'nın Tekrarı 28:2; Mezmur 21:6; 128:2) alır ve bunlardan bir din yaratırlar. Bazı durumlarda İsa, tüm umutlarımıza ve hayallerimize ulaşmak için bir araç olarak tasvir edilir. Oysa 1. Timoteos 6:9-10'da tam da bu zihniyete karşı uyarılıyoruz: "Zengin olmak isteyenler ayartılıp tuzağa düşerler, insanı çöküşe ve yıkıma götüren birçok saçma ve zararlı arzulara kapılırlar. Çünkü her türlü kötülüğün bir kökü de para sevgisidir. Kimileri zengin olma hevesiyle imandan saptılar, kendi kendilerine çok acı çektirdiler."

Pavlus servet biriktirmeyi büyük kazanç olarak görmek yerine, "eldekiyle yetinerek Tanrı yolunda yürümenin kazanç olduğunu" belirtir. Mesih'i izleyenler çabalarını davranış, tutum ve düşüncede kutsallık peşinde koşmaya odaklamalıdır. Tıpkı Pavlus'un hapisteyken yaptığı gibi (Filipililer 4:11-12), Tanrı'nın kendilerine verdiği her koşulda hoşnut olmayı seçmelidirler. Bize "bütün bunlardan [zengin olma hevesinden] kaçmamız, doğruluk, Tanrı yolu, iman, sevgi, sabır ve uysallığın ardından gitmemiz" söylenir (1. Timoteos 6:11). Birçok popüler sağlık ve zenginlik savunucusunun bizi inandırmak istediğinin aksine, Kutsal Kitap bizi zenginlik peşinde koşmamamız konusunda uyarır (Süleyman'ın Özdeyişleri 23:4; Matta 6:19). Yüreklerimiz daha fazlasını kazanmaya odaklandığında hoşnut olmamız mümkün değildir. Tanrı'nın bize verdikleriyle yetinmezsek uzun süre Tanrı yolunda kalamayız. Tanrı yoluna bağlı kalma arzusu açgözlü, tamahkâr bir ruh tarafından çabucak aşındırılır.

Kutsal Kitap zengin olmanın günah olduğunu asla söylemez. Kutsal Yazılar'da Tanrı'nın kullarını muazzam maddi zenginliklerle kutsadığına dair örnekler vardır (Yaratılış 39:2; 1. Samuel 18:14; 2. Tarihler 1:11-12). Ancak 1. Timoteos 6:17 ayeti zenginlere şu şekilde öğüt verir: "Şimdiki çağda zengin olanlara gururlanmamalarını, gelip geçici zenginliğe umut bağlamamalarını buyur. Zevk almamız için bize her şeyi bol bol veren Tanrı'ya umut bağlasınlar." Aradaki fark yürektedir. Hem açgözlülük hem de kanaatkârlık yüreğin halleridir. Maddi zenginlikler peşinde koşmak yerine Mesih'in zenginlikleriyle yetinmeyi seçtiğimizde (Koloseliler 1:27; Efesliler 3:8), yaşamlarımız Tanrı'nın bizim için arzusuna daha uygun olacaktır, çünkü "hazineniz neredeyse, yüreğiniz de orada olacaktır" (Matta 6:21).

English



Türkçe anasayfaya dön

Eldekiyle yetinerek Tanrı yolunda yürümenin kazanç olduğu ne anlama gelir (1. Timoteos 6:6)?
Bu sayfayı paylaş: Facebook icon Twitter icon Pinterest icon Email icon
© Copyright Got Questions Ministries