Soru
Dua Tanrı'nın fikrini değiştirir mi?
Yanıt
Bu soru en iyi şekilde iki soruya bölünerek yanıtlanabilir: 1) Dua Tanrı'nın fikrini değiştirir mi? ve 2) Dua bir şeyleri değiştirir mi? İlk sorunun yanıtı, hayır, Tanrı fikrini değiştirmez. İkincisinin yanıtı ise, evet, dua bir şeyleri değiştirir. Peki Tanrı'nın fikrini değiştirmeden dua koşulları nasıl değiştirebilir?
Her şeyden önce, Tanrı'nın fikrini değiştirmesi için, Kendisini bir şekilde geliştirmesi gerekir. Başka bir deyişle, eğer Tanrı fikrini değiştirdiyse, bu eylem O'nun ilk düşünme şeklinin eksik olduğunu, ancak dua ettiğimiz için bizim durumumuzla ilgili planını geliştirdiğini gösterir. Bir şeyi yapmanın daha iyi bir yolunu gördüğümüzde fikrimizi değiştiririz. A'yı düşündük ama B'nin daha iyi olduğunu fark ettik, bu yüzden fikrimizi değiştirdik. Ancak Tanrı her şeyi, başlangıcından sonuna kadar bildiği için (Vahiy 22:13; Efesliler 1:4), O'nun yaptığı herhangi bir planı geliştirmesi mümkün değildir. O'nun planları zaten mükemmeldir (2. Samuel 22:31) ve planlarının galip geleceğini belirtmiştir (Yeşaya 46:9-11).
Peki ya Mısır'dan Çıkış 32:14 gibi Tanrı'nın eyleminden "pişmanlık duyduğunu" ima eden pasajlara ne demeli? Genellikle "tövbe etmek" ya da "fikrini değiştirmek" olarak çevrilen İbranice nacham sözcüğü aynı zamanda "üzüntü" ya da "teselli etmek" anlamına da gelebilir. Yaratılış 6:6 bu sözcüğün Rab'be atfen ilk geçtiği yerdir: "İnsanı yarattığına pişman oldu. Yüreği sızladı." Bu, Tanrı'nın insanları yaratma kararı hakkında ikinci kez düşündüğü anlamına geliyor gibi görünmektedir. Ancak Tanrı'nın yolları mükemmel olduğu için, alternatif bir anlayış aramamız gerekir. "Pişmanlık" olarak tercüme edilen sözcüğün ikincil tanımlarını uygularsak, bu ayeti, insanların kötülüğünün Tanrı'nın yüreğine, özellikle de onları eski haline getirmek için yapması gerekenler ışığında, büyük bir üzüntü getirdiği şeklinde anlayabiliriz.
Yunus 3:10 İbranice nacham sözcüğünün bir başka örneğidir: "Tanrı Ninovalılar'ın yaptıklarını, kötü yoldan döndüklerini görünce, onlara acıdı, yapacağını söylediği kötülükten vazgeçti." Başka bir deyişle, Tanrı Ninovalılar'ı yok edeceğini söylediği gibi yok etmek zorunda kalmadığı için rahatladı. Fikrini değiştirmedi; onların tövbe edeceklerini zaten biliyordu. O'nun eylemleri her zaman, dünyayı yaratmadan önce oluşturduğu daha büyük planının bir parçasıdır. Yeremya 18:8 bu kavramı açıklamaya yardımcı olur: "Eğer uyardığım ulus kötülüğünden dönerse, başına felaket getirme kararımdan vazgeçerim." Tanrı fikrini değiştirmiyor; insanın tövbesinin, Kendi doğruluğuyla zaten belirlemiş olduğu sonuçları engelleyeceği gerçeğiyle teselli buluyor.
Peki dua Tanrı'nın fikrini değiştirmiyorsa, neden dua ediyoruz? Dua koşullarımızı değiştirir mi? Evet, değiştirir. Tanrı imanla ettiğimiz dualarımıza karşılık olarak koşullarımızı değiştirmekten zevk alır. İsa bize "her zaman dua etmemizi ve yüreğimizi yitirmememizi" öğütlemiştir (Luka 18:1). 1. Yuhanna 5:14-15 ayetleri de Tanrı'nın isteğine göre dua ettiğimizde O'nun bizi işittiğini ve yanıtladığını hatırlatır. Anahtar ifade "O'nun isteğine göre" ifadesidir. Bu irade O'nun zamanlamasını da içerir.
Bunu şu şekilde düşünebiliriz: Bir baba kızına 16 yaşına geldiğinde bir araba vermeyi planlamaktadır. O zamana kadar bir iş sahibi olacağını, kilise ve okul faaliyetlerinde aktif olacağını ve kendi sigortasını ödeyebileceğini biliyor. Ancak kızının böyle bir hediyeye değer vermesini istediği için, o isteyene kadar beklemeyi de planlar. Ancak 11 yaşında araba için yalvarmaya başlar. Yalvarır, pazarlık eder ve 12., 13. ve 14. doğum günlerinde hala arabası olmadığında sinirlenir. Biraz olgunlaşır ve istemeyi bırakır, ancak 16 yaşında babasına daha düşünceli bir şekilde yaklaşır, bir arabaya olan ihtiyacını açıklar ve babasının bu ihtiyacı karşılayacağına olan güvenini ifade eder. Çok kısa bir süre içinde babası sevinçle anahtarları ona teslim eder. Fikrini mi değiştirdi? Hayır, her zaman ona vermeyi planlamıştı. Kızın sormasına gerek var mıydı? Evet, kararının bir parçası da buydu.
Benzer bir şekilde, göksel Babamız da bizi ihtiyacımız olan her şeyi Kendisinden istemeye davet eder. O'nun planı dahilinde olduğunda bize vermekten zevk duyar. O'nun zamanlamasını her zaman anlayamayacağımızı bilir, ama bizden güvenmemizi ve kuşku duymamamızı bekler (Yakup 1:5-6; Matta 6:8). Dualarımız, O'nun isteği en yüksek hedefimiz olana kadar yüreklerimizi O'nun yüreğiyle hizalamamıza yardımcı olur (Luka 22:42). Yüreklerimiz bütünüyle O'na ait olduğunda, bizi dinleyeceğine ve yüreklerimizin arzularını yerine getireceğine söz verir (Mezmur 37:4; 2.Tarihler 16:9).
English
Dua Tanrı'nın fikrini değiştirir mi?
