Soru
Doğruluğun peşinden gitmek ne anlama gelir?
Yanıt
Süleyman'ın Özdeyişleri 15:9 şöyle der: "RAB kötü kişinin yolundan iğrenir, Doğruluğun ardından gideni sever." Eğer Tanrı doğruluğun peşinden gitmemizi istiyorsa, o zaman Romalılar 3:10 gibi "Doğru kimse yok, tek kişi bile yok" diyen ayetlere ne demeli? Eğer hiç kimse doğru değilse, o zaman kim gerçekten doğruluğun peşinden gidebilir? Bu ayetler çelişkili mi?
Doğruluğun peşinden gitmeden önce onu tanımlamamız gerekir. Çoğunlukla "doğruluk" olarak tercüme edilen sözcük aynı zamanda "adalet, hakkaniyet veya ilahi kutsallık" anlamına da gelebilir. En geniş anlamıyla doğruluk, "Tanrı tarafından mümkün kılındığı şekliyle Tanrı tarafından kabul edilebilir olma durumu" olarak tanımlanabilir. Tanrı'nın standardı gerçek doğruluğu tanımlayan şeydir; O'nun gücü ise bunu mümkün kılan şeydir. Tanrı onun yazarı olmadıkça, asla doğruluğa sahip olamayız. İnsan yapımı hiçbir çaba doğrulukla sonuçlanmayacaktır. Doğru olmak Tanrı'yla doğru olmaktır. Tanrı'yla doğru olan bir yürek, "meyve" veren bir yaşamla sonuçlanır (Yuhanna 15:1-2; Markos 4:20). Galatyalılar 5:22-23 bu meyvelerden bazılarını listeler.
Gerçek doğruluğun yaygın bir ikamesi kendini beğenmişliktir. Kendini beğenmişlik Tanrı'nın arzuladığı şeyin tam tersidir. Kendini beğenmişlik bir kurallar listesi yapar ve bunları kontrol ederek diğerlerine kıyasla ne kadar iyi olduğu konusunda kendini tebrik eder. İsa'nın zamanındaki Ferisiler kendini beğenmişliğin ustalarıydı, ama İsa'nın onlar için sert sözleri vardı: "Vay halinize ey din bilginleri ve Ferisiler, ikiyüzlüler! Siz dıştan güzel görünen, ama içi ölü kemikleri ve her türlü pislikle dolu badanalı mezarlara benzersiniz. Dıştan insanlara doğru görünürsünüz, ama içte ikiyüzlülük ve kötülükle dolusunuz" (Matta 23:27-28).
Doğruluğun peşinden gitmek, günahlı halimizle Tanrı'yı hoşnut edemeyeceğimizi kabul etmemiz gerektiği anlamına gelir (Romalılar 8:8). İyi işlerimizle kendimizi aklamaya çalışmaktan vazgeçer ve bunun yerine Tanrı'nın merhametini ararız. O'nun zihinlerimizi dönüştürmesini (Romalılar 12:2) ve bizi "Oğlu'nun suretine" (Romalılar 8:29) dönüştürmesini arzularız. Eski Antlaşma'da insanlar Tanrı'ya inandıkları ve buna göre hareket ettikleri zaman doğru ilan edilirlerdi (Yaratılış 15:6; Galatyalılar 3:6; Yakup 2:23). Pentikost'tan önce (Elçilerin İşleri 2:1-4) insanlar Tanrı'nın Yasası'na uyarak, kutsallık arayarak ve "Tanrı'yla alçakgönüllülükle yürüyerek" (Mika 6:8) doğruluğun peşinden giderlerdi. Hiç kimse kurallara uymakla değil, Tanrı'ya itaat etmelerini sağlayan imanla aklanmıştır (Romalılar 3:20; Galatyalılar 2:16).
Aynı şekilde bugün de bizi İsa'ya götüren iman sayesinde aklanırız (Romalılar 3:28; 5:1; 10:10). Mesih'te olanlar Tanrı'yı hoşnut etmek için O'nu aramaya devam ederler (Koloseliler 3:1). Mesih'e iman ettiğimizde, O bize kendi iyiliği için doğruluğun peşinden gitmemiz için bizi güçlendiren Kutsal Ruh'u verir (Elçilerin İşleri 2:38). Bize "Ruh'ta yürümemizi" buyurur (Galatyalılar 5:16, 25). Ruh'ta yürümek, İsa Mesih'in Rabliğine tam bir teslimiyetle yaşamamız anlamına gelir. Tanrı'yı duyma yeteneğini ve her konuda O'nun sesine itaat etme alışkanlığını geliştiririz.
Mesih'in karakterinin peşinden gittiğimizde ve kutsallığı bedensel düşkünlükten daha çok arzuladığımızda doğruluğun peşinden gideriz. Gerçek doğruluğun tanrısal alçakgönüllülükle başladığını anladığımızda (Mezmur 25:9) kendini beğenmiş olma eğiliminden kaçınırız. İsa'nın "Bensiz hiçbir şey yapamazsınız" (Yuhanna 15:5) dediğini hatırlarız. Tanrı'nın huzurunda zaman geçirdiğimizde, kendi günahlarımızın ve eksikliklerimizin daha çok farkına varırız. Kirli bir gömlek karanlık bir duvarın yanında beyaz görünür. Ama karla kıyaslandığında aynı gömlek kirli görünür. Gurur ve kendini beğenmişlik kutsal bir Tanrı'nın huzurunda kalamaz. Doğruluğun peşinden gitmek, alçakgönüllü bir yürek Tanrı'nın sürekli varlığını aradığında başlar (Yakup 4:10; 1 Petrus 5:6). Alçakgönüllü ve imanlı bir yürek, Tanrı'nın kabul edeceği doğru eylemlerden oluşan bir yaşam tarzına yol açar (Mezmur 51:10).
English
Doğruluğun peşinden gitmek ne anlama gelir?
