Soru
Cennetteki insanlar bizim için dua edebilir mi?
Yanıt
Cennette yaratılmış herhangi bir varlığın yeryüzündeki insanlar için dua edebileceğine ya da aracılık edebileceğine dair Kutsal Kitap'ta hiçbir kanıt yoktur. Buna Meryem, kilise babaları, havariler, azizler ve melekler de dahildir. Hristiyanlığın bazı kollarının geleneklere aşırı ağırlık veren inançlarına rağmen, Kutsal Kitap cennetteki insanların yeryüzünde bizim için dua edebileceğine dair hiçbir kanıt sunmaz.
Kutsal Kitap İsa'nın cennette bizim için aracılık ettiğini öğretir.
"Kim suçlu çıkaracak? Ölmüş, üstelik dirilmiş olan Mesih İsa, Tanrı'nın sağındadır ve bizim için aracılık etmektedir" (Romalılar 8:34).
"Bu nedenle O'nun aracılığıyla Tanrı'ya yaklaşanları tümüyle[a] kurtaracak güçtedir. Çünkü onlara aracılık etmek için hep yaşamaktadır" (İbraniler 7:25).
Kutsal Yazılar'da, "tek aracımız ... Mesih İsa" (1. Timoteos 2:5) dışında hiçbir insan cennetteki şefaatçimiz olarak adlandırılmaz.
Kutsal Kitap Kutsal Ruh'un bizim için aracılık ettiğini öğretir.
"Bunun gibi, Ruh da güçsüzlüğümüzde bize yardım eder. Ne için dua etmemiz gerektiğini bilmeyiz, ama Ruh'un kendisi, sözle anlatılamaz iniltilerle bizim için aracılık eder" (Romalılar 8:26).
Kutsal Ruh dualarımıza yardım eder ve derin, kutsal arzularımız sözlerle ifade edilemese bile, yüreklerimizi Tanrı'yı hoşnut eden şeylere doğru yönlendirir.
Doğrudan Baba Tanrı'ya dua edebiliriz.
"Sizler kötü yürekli olduğunuz halde çocuklarınıza güzel armağanlar vermeyi biliyorsanız, gökteki Baba'nın, kendisinden dileyenlere Kutsal Ruh'u vereceği çok daha kesin değil mi?" (Luka 11:13).
"Onun için Tanrı'nın lütuf tahtına cesaretle yaklaşalım; öyle ki, yardım gereksindiğimizde merhamet görelim ve lütuf bulalım" (İbraniler 4:16).
Mesih'in çarmıhta tamamladığı işinden önce, Tanrı'nın halkı Tanrı'nın önünde kâhinler tarafından temsil ediliyordu. Ancak İsa öldüğünde, tapınağın perdesi yukarıdan aşağıya ikiye yırtıldı (Markos 15:38). Yeni Ahit döneminde Mesih'e inananlar bizzat kâhindirler (Vahiy 1:6) ve başkâhinimiz İsa Mesih'tir (İbraniler 4:14). Tanrı'nın çocukları olarak imanlılar İsa'nın adıyla Tanrı'ya doğrudan erişebilirler. İsa imanlılara doğrudan Tanrı'ya dua etmelerini öğretmiştir (Matta 6:9).
Kutsal Kitap bize Tanrı'ya cennetteki başka bir insan aracılığıyla dua etmemizi asla söylemez. Bir kimsenin, özellikle de doğrudan Tanrı'ya gidebilecekken, cennetteki bir insanın (ya da bir meleğin) kendisi için aracılık etmesini istemesi neredeyse düşünülemez.
İnanlılar dua ettiklerinde Tanrı'nın onları işittiğinden emin olurlar.
"Tanrı'nın önünde güvenimiz şu ki, O'nun isteğine uygun ne dilersek bizi işitir" (1.Yuhanna 5:14).
Meryem ya da azizler gibi cennetteki insanlar yeryüzündeki insanları duyabilseler bile, dilekçelerinin fazladan bir ağırlık taşıyacağına dair Kutsal Kitap'ta hiçbir kanıt yoktur. Hiç kimse Tanrı'ya kendi erdemleriyle değil, Mesih'in erdemleriyle yaklaşır. Ayrıca, cennetteki yaratılmış varlıklar aynı anda bu kadar çok insanın dilekçesini nasıl kabul edebilir? Sadece Tanrı her şeyi bilir.
Yaşayanlara, yaşayan diğer insanlar için şefaat etmeleri söylenir.
Kuşkusuz yeryüzündeki Hristiyan kardeşlerimiz için dua edebilir ve onlar için aracılık edebiliriz ve bunu yapmaya teşvik ediliyoruz.
Kutsal Yazılar'da yeryüzünde yaşayanlar için yalvaran tek ölü kişi, yeryüzündeki ailesine bir müjde tanığı gönderilmesini isteyen Luka 16'daki zengin adamdır. Cehennemdeyken kardeşleri için "aracılık" ettiğini ve dilekçesinin reddedildiğini görüyoruz (Luka 16:27-31).
Tanrı bizi sever ve paydaşlığımızı ister.
"RAB diyor ki, “Gelin, şimdi davamızı görelim. Günahlarınız sizi kana boyamış bile olsa Kar gibi ak pak olacaksınız. Elleriniz kırmız böceği gibi kızıl olsa da Yapağı gibi bembeyaz olacak (Yeşaya 1:18).
"İşte kapıda durmuş, kapıyı çalıyorum. Biri sesimi işitir ve kapıyı açarsa, onun yanına gireceğim; ben onunla, o da benimle, birlikte yemek yiyeceğiz" (Vahiy 3:20).
Kutsal Kitap Tanrı'nın O'na gelme davetleriyle doludur (bkz. Matta 11:28 ve Vahiy 22:17). Tanrı'ya dua etmek, kişinin Tanrı'yı sevmek için gerçekten büyüyebileceği kişisel bir ilişki kurmasına yardımcı olur. Tanrı bizi birey olarak önemser (bkz. Matta 10:30) ve bizden kişisel olarak haber almak ister. Bu ayrıcalığı başkalarına, hatta cennette yaşayanlara bile vermemeliyiz.
Kutsal Kitap ölülerle iletişim kurmayı yasaklar.
"Birileri size, “Fısıldaşıp mırıldanan medyumlarla ruh çağıranlara danışın” dediğinde, “Halk kendi Tanrısı'na danışmaz mı; yaşayanlar için ölülere mi danışılır?” deyin" (Yeşaya 8:19).
Cennetteki insanlardan bu dünyada bizim için dua etmelerini istemek büyücülükle tam olarak aynı şey değildir, ancak yine de ölülerle bir iletişim şeklidir.
Kutsal Kitap putlara ve suretlere dua edilmesine karşı uyarır.
"Tanrı ruhtur, O'na tapınanlar da ruhta ve gerçekte tapınmalıdırlar" (Yuhanna 4:24).
Maddi nesneler, heykeller, ikonlar vs. içeren her türlü ibadet ya da duadan kaçınmalıyız. Cennetteki insanlara yapılan pek çok dua büyük ölçüde insan eliyle yapılmış ikonlara ya da resimlere dayanır. Tanrı bizden bizzat haber almak ister ve herhangi bir insan ya da insan yapımı nesne aracılığıyla dua etmemizi istemez.
Mesih bize birçok nimet vermiştir, bunlardan biri de Tanrı'ya doğrudan dua edebilme yeteneğidir. Mesih ve O'na olan imanımız sayesinde, artık Tanrı'nın huzuruna cesaretle ve güvenle çıkabiliriz (Efesliler 3:12). Mesih'le birlikte, cennette yaşayanlar da dahil olmak üzere, başkalarının bizim adımıza gitmesine ihtiyacımız yoktur.
English
Cennetteki insanlar bizim için dua edebilir mi?
